της Μαρίας Μίχου
michou@eleftheria.gr
Ο διαλογισμός του Έλληνα είναι το τραγούδι...
Αυτός που μου μαρτύρησε το μυστικό της ηρεμίας του δεν είναι φτασμένος καλλιτέχνης –αν και πολλοί λένε ότι έχει τη... «φλέβα». Είναι άνθρωπος, που λέμε, της πιάτσας. Του εμπορίου. Της παραγωγής. Του επιχειρείν. Που ζει τη δική του αγωνία, αλλά και χιλιάδων άλλων, μέσα από τη θέση που έχει στα επιχειρηματικά κοινά της Λάρισας. «Το τραγούδι και ο χορός. Αυτό είναι ο διαλογισμός του Έλληνα», μου είπε. Και για να αποδείξει του λόγου του το ασφαλές... διαλογίστηκε αλά ελληνικά, μαζί με πολύ καλή παρέα, μια-δυο μέρες μετά τη συνάντησή μας...
***
Μόνος φόβος του είναι ότι αυτό «θέλουν να μας πάρουν». Να σταματήσουμε να τραγουδάμε, να χορεύουμε και να γλεντάμε, όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα. Θυμήθηκα τα λόγια του στη μέση του παραλόγου με το ηλεκτρικό ρεύμα και την απίστευτη καινοτομία που εγκαινιάζει ο υπουργός Περιβάλλοντος.
Πίστευα ότι μόνον ο Πάγκαλος μπορούσε να έχει τέτοιες καινοτόμες και ρηξικέλευθες απόψεις για το πολιτικο-κοινωνικό σύστημα. Έκανα όμως λάθος.
***
Φανταστείτε, λοιπόν, τι ωραία αλληλέγγυα κοινωνία που θα γίνουμε. Προς το παρόν θα πληρώσουμε για το κόστος επανασύνδεσης, μετά θα χρεωθούμε για το χρέος όσων βρίσκονται σε ρύθμιση, μετά θα χρεωθούμε και για το «φέσι» που έβαλαν Energa και Hellas Power και μετά, σε μία εξαιρετικά υπεύθυνη κίνηση αλληλεγγύης θα χρεωθούμε και όλα τα ληξιπρόθεσμα που κοντεύουν να παραγραφούν...
Τέλος, θα μοιραστούμε και το bail-in. Κι αφού γίνουν όλα αυτά, θα βγούμε και πάλι στις ξένες αγορές, να δανειστούμε κι άλλα και μάλιστα πιο ακριβά. Οϊμέ και αμάν.
***
Το πρόβλημα, βεβαίως, με αυτή τη λογική Μανιάτη –του να πληρώσουν οι υπόλοιποι, πιο εύρωστοι καταναλωτές ρεύματος τα χρέη των πιο αδύναμων- έχει μια εγγενή αδυναμία: οι εύρωστοι... μας τελειώνουν, με ταχύτητες εξπρές.
Ένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα πληρώνει έναν άνεργο και έναν συνταξιούχο, ενώ οι συνθήκες διαβίωσης για τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν γίνει πιο άσχημες και από εκείνες των νοικοκυριών στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και άλλες 24 ευρωπαϊκές χώρες.
Δεν είναι δα και πολύ δύσκολο να μεταφερθείς από τη μια κατηγορία στην άλλη, μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα.
***
Παρ’ όλα αυτά, θα πάω κι εγώ να διαλογιστώ αλά ελληνικά. Με μία και μόνη σκέψη, τραγούδι κι ευχή: «Στρατηγέ», γίνε καλά γρήγορα και γύρνα στο επιμελητηριακό σου «τάγμα». Τίποτα δεν είναι το ίδιο χωρίς εσένα...
