Του Χρήστου Τσαντήλα
ΚΟΙΤΑ φίλε μου τι απίστευτες ανατροπές ήρθαν μέσα σε λίγα χρόνια. Εκεί που μας φοβέριζαν κάποτε μην έρθουν οι κομμουνιστές και μας πάρουν τα σπίτια, να μας τα παίρνουν τώρα οι δεξιοί και να λέμε πότε θα έρθουν οι αριστεροί, για να μας τα δώσουν πίσω!
Η ΠΑΡΕΑ σε ένα παραλιακό καφενέ από μεσήλικες, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση, επαγγελματίες και αγρότες οικογενειάρχες, μου έδινε την εντύπωση ότι μιλούσε πιο λογικά από τους 300 σπουδασμένους της Βουλής. Και καθώς η μεγαλύτερη σοφία είναι η εμπειρία, κάθισα μαζί τους και κέρδισα... Κέρδισα πολλά, απ' αυτά που χάνουν οι εκπρόσωποι του λαού που έπαψαν πια να επισκέπτονται την ύπαιθρο και να αφουγκράζονται τους ανθρώπους.
Ο ΕΝΑΣ διηγείτο στους υπόλοιπους, τι έπαθε με την εφορία και τις τράπεζες. Δεν είχε να πληρώσει τον φόρο από τη μικρή (νεκρή και φέτος) τουριστική του επιχείρηση και απλά δεν πήγε να πληρώσει. Έδωσε τα μισά και καθυστέρησε τα άλλα. Βρήκε ένα βιβλιάριο που είχε με το παιδί του στο κομοδίνο, μέσα είχε 600 ευρώ και πήγε στην τράπεζα να τα πάρει. Στον υπολογιστή της Τράπεζας έγραφε... ΔΟΥ Κατερίνης! Τα λεφτά τους, τα είχε... αρπάξει η εφορία!
- Μα είναι δυνατό να γίνονται τέτοια πράγματα στην Ελλάδα; Δεν μπορώ να το πιστέψω, έκανε γεμάτος ανησυχία ένας της παρέας...
- Τι σου λέω τώρα. Τα δικά μου τα χρήματα, τα πήραν. Έβαλαν χέρι στον λογαριασμό μου... Και οι τράπεζες ρουφιάνοι του συστήματος έγιναν. Δεν ξέρω τι τους λένε οι τροϊκανοί να κάνουν, εγώ προβλέπω στο τέλος ότι θα χυθεί αίμα. Τα λεφτά του παιδιού μου ρε φίλε, με ποιο δικαίωμα... να τον βράσω το νόμο. Έξαλλος ο ξενοδόχος, ποιος άλλωστε να διαφωνήσει μαζί του...
ΞΑΦΝΙΚΑ η συζήτηση άναψε, πήρε διάσταση, απέκτησε ένταση, μπήκαν στο τραπέζι όλα τα δεινά, από ανεξόφλητους λογαριασμούς, χαράτσια απλήρωτα, ΦΠΑ και ΦΑΠ της ακίνητης περιουσίας, άλλοι φόροι έκτακτοι και τακτικοί, τέλη κυκλοφορίας και αλλά πολλά που έγιναν πλέον θηλιά στο λαιμό εκατομμυρίων Ελλήνων. Κι ύστερα άρχισαν το "διά ταύτα" όπως γίνεται πάντα στις ανδροπαρέες στα καφενεία, στις πόλεις, στα χωριά:
"Αυτοί είναι προσκυνημένοι ρε, προδότες, άκου να συζητούν να πάρουν από τον κοσμάκη την πρώτη κατοικία". "Δεν μπορεί, καλά λένε ότι μας ψέκασαν. Εμείς τι κάνουμε μωρέ, τίποτα δεν κάνουμε, κότες είμαστε. Γιατί δεν τους κυνηγάμε να ξεκουμπιστούν απ' εδώ. Ακούσατε τι τους είπε ο άλλος ο χαρτογιακάς; Αν θέλουμε να κάνουμε κοινωνική πολιτική να βρούμε καταφύγια για τους αστέγους! Είναι ξεφτίλα σου λέω. Πώς ανέχονται τέτοια ντροπή οι δικοί μας. Έλληνες είναι μωρέ; Να τρελαίνεσαι...
ΑΥΤΑ, τα του καφενείου, μπορώ να καταγράψω σήμερα. Τα άλλα δεν γίνεται, τα περισσότερα είναι ακατάλληλα για ανηλίκους...
