Γράφει η Δανάη Γ. Δημητρακοπούλου
Οι Βρυξέλλες, όντας η πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί την έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αναμφισβήτητα, αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων την επιλέγουν για να κατοικήσουν εκεί.
Στη βελγική πρωτεύουσα ζουν και κινούνται οι Έλληνες ευρωβουλευτές, όπως και πολλοί υπηρεσιακοί παράγοντες. Συχνά πυκνά πολλοί Θεσσαλοί επισκέπτονται την «πρωτεύουσα της Ευρώπης», προσκεκλημένοι των Ελλήνων παραγόντων, οπότε αποτελεί μια καλή ευκαιρία να σας παρουσιάσουμε τις Βρυξέλλες και το Ευρωκοινοβούλιο, τόσο από τη δική μας οπτική γωνία, όσο και απ’ αυτή του Λαρισαίου Δημοσθένη Μαμμωνά, ο οποίος εργάζεται εδώ και 11 χρόνια ως ανώτατος διοικητικός υπάλληλος.
ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βρίσκεται στην περιοχή Arts Loi, που είναι σχετικά κοντά στο κέντρο και όχι πολύ μακριά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη Schuman. Το Κοινοβούλιο πρόσφατα λειτουργεί έναν καινούργιο χώρο, ο οποίος ονομάζεται «Parlamentarium» και επιτρέπει στους επισκέπτες να ενημερωθούν περισσότερο σχετικά με τις εργασίες και τα μέλη του Κοινοβουλίου, μέσω οπτικών εγκαταστάσεων, δραστηριοτήτων και παρουσιάσεων. Το «Parlamentarium» ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό σε καθημερινή βάση και οι επισκέπτες του φτάνουν να είναι περισσότεροι από 1000 την ημέρα.
ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Η Ελλάδα υπόκειται επί του παρόντος σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος (ΔΥΕ), η οποία ορίζεται στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Οι δημοσιονομικές επιδόσεις της χώρας έναντι των τιμών αναφοράς της Συνθήκης του 3% του ΑΕΠ για το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης και το 60% του ΑΕΠ για το δημόσιο χρέος, οδήγησε το Συμβούλιο, τον Απρίλιο του 2009, στην απόφαση ότι η Ελλάδα ήταν «σε υπερβολικό έλλειμμα». Η προθεσμία που ετέθη για τη διόρθωση της κατάστασης είναι το 2016. Ως μέρος της στρατηγικής της Ευρώπης 2020 για μια «έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία της Ε.Ε.», η Ελλάδα υπέβαλε ένα εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων την περασμένη άνοιξη, το οποίο στη συνέχεια αξιολογείτο από την Επιτροπή.
Σύμφωνα με το democracynow.org «στην Ελλάδα οι δαπάνες για τη δημόσια υγεία έχουν μειωθεί ως 40 τοις εκατό, τα ποσοστά του ιού HIV έχουν εκτιναχθεί κατά 200% και η Ελλάδα είδε το πρώτο κρούσμα ελονοσίας από το 1970».
Ο ΔΗΜ. ΜΑΜΜΩΝΑΣ
Για τη ζωή του στις Βρυξέλλες και τη δουλειά του στην Ευρωπαϊκή Ένωση μας μίλησε ο κ. Δημοσθένης Μαμμωνάς, ο οποίος βρέθηκε στη βελγική πρωτεύουσα, πριν από 11 ακριβώς χρόνια όταν προσλήφθηκε κατόπιν διαγωνισμού στο Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.). Από τότε, με το διάλειμμα της θητείας του ως γενικού γραμματέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην Ελλάδα (2006-2009), έχει εργαστεί σε δύο διαφορετικές θέσεις του Συμβουλίου της Ε.Ε.: Αρχικά στη Νομική Υπηρεσία (2002-2005) και από το 2010 έως σήμερα στην αρμόδια Υπηρεσία του Συμβουλίου για τις Εξωτερικές Υποθέσεις.
Η προσαρμογή του στις συνθήκες ζωής των Βρυξελλών ήταν εύκολη, αφού είχε σπουδάσει για χρόνια στο Παρίσι (διδακτορική διατριβή επί του Ευρωπαϊκού Δικαίου 1994-1999), ενώ είχε και δύο σχετικά σύντομες αλλά ιδιαίτερα χρήσιμες περιόδους πρακτικής άσκησης («stage») στα ευρωπαϊκά όργανα, και πιο συγκεκριμένα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε Λουξεμβούργο και Βρυξέλλες. Σύμφωνα με τον κ. Μαμμωνά «ο τρόπος ζωής στο Βέλγιο και ιδιαίτερα στις Βρυξέλλες παρέχει όλα τα θετικά στοιχεία που θα μπορούσε να περιμένει κανείς: Επαγγελματική σταθερότητα και ασφάλεια, οργανωμένη δημόσια διοίκηση, κρατικός μηχανισμός και κοινωνικές υποδομές, ήρεμη οικογενειακή ζωή, δυνατότητες «απόδρασης» σε κοντινούς προορισμούς ανά την Ευρώπη και, γενικότερα, ένα ανθρώπινο περιβάλλον χωρίς ιδιαίτερη πίεση και άγχος. Εάν εξαιρέσει κανείς το κλίμα και τις καιρικές συνθήκες που συχνά μας κάνουν να νοσταλγούμε την πατρίδα, η ποιότητα ζωής δεν μπορεί να συγκριθεί (δυστυχώς) με αυτή στην Ελλάδα!».
Όσον αφορά στη δουλειά του στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο κ. Μαμμωνάς θα μας πει: «Τα τελευταία τρία χρόνια ασχολούμαι με την προετοιμασία και υποστήριξη του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Παρακολουθώ, ειδικότερα, τα πάντοτε καυτά θέματα της Μέσης Ανατολής καθώς και τις Ευρωμεσογειακές υποθέσεις. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι κάθε φορά που βρίσκονται στην ατζέντα των 28 Υπουργών Εξωτερικών των χωρών της Ε.Ε. παρόμοια ζητήματα, πρέπει να προετοιμάσω τους σχετικούς φακέλους (έγγραφα, σχέδια Συμπερασμάτων), και γενικά να παρέχω κάθε είδους υποστήριξη, έτσι ώστε να διευκολυνθεί το έργο του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών κατά τη λήψη των τελικών αποφάσεων».
Ο κ. Μαμμωνάς δεν νιώθει μοναξιά στο Συμβούλιο της Ε.Ε., αφού μέσα σε ένα ανθρώπινο δυναμικό περίπου 2.500 ευρωϋπαλλήλων που εργάζονται εκεί, οι 100 είναι συμπατριώτες του. Δηλαδή βάσει της αναλογίας του πληθυσμού της χώρας μας, η ελληνική παροικία επιδεικνύει μια πραγματικά ισχυρή παρουσία και ένα αξιοσημείωτο «κεφάλαιο».
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ: ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΛΛΑΔΑ
Το Βέλγιο αποτελεί μια ανοιχτή στον ελληνικό πολιτισμό κοινωνία και αυτό αποδεικνύεται από το εξής απλό γεγονός: Πέραν της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών που πρόσφατα γιόρτασε τα 70 χρόνια από την ίδρυσή της, δραστηριοποιείται εδώ και ένας μεγάλος αριθμός πολιτιστικών συλλόγων από κάθε γωνιά της χώρας μας: Πελοποννήσιοι, Κρητικοί, Μακεδόνες, Εβρίτες, Ηπειρώτες, Πόντιοι. Μόνη υστέρηση για όσους καταγόμαστε από τη Θεσσαλία, το ότι, παρά την ισχυρή αριθμητικά παρουσία μας, δεν έχουμε κατορθώσει να οργανωθούμε συλλογικά, αλλά οι σχετικές ενέργειες βρίσκονται ακόμη «στα σκαριά». Εξάλλου, πολλοί συμπατριώτες μας διαπρέπουν στον καλλιτεχνικό χώρο, υπάρχουν πολλές ελληνικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στο χώρο του θεάτρου, της μουσικής, και του πολιτισμού γενικότερα. Τελικά, με όλα αυτά και με τις κάθε είδους εκδηλώσεις που οργανώνονται σε καθημερινή σχεδόν βάση, δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίσει κανείς τις Βρυξέλλες μια «Μικρή Ελλάδα» από άποψη κοινωνική και πολιτιστική.
Το ελληνικό στοιχείο δεν λείπει από το Βέλγιο. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλά και εξαιρετικής ποιότητας ελληνικά εστιατόρια στο Βέλγιο και ειδικά στις Βρυξέλλες, όπου μπορεί να απολαύσει κανείς την αυθεντική ελληνική κουζίνα. Όσο για τα ελληνικά «μπουζούκια», αφού άνθησαν μέχρι τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, σήμερα - τουλάχιστον στις Βρυξέλλες - έχουν σχεδόν όλα κλείσει, προς μεγάλη απογοήτευση όσων (Ελλήνων και Βέλγων) λατρεύουν την ελληνική μουσική και τον παραδοσιακό ελληνικό τρόπο διασκέδασης!
Η ελληνική Κοινότητα στο Βέλγιο αποτελείται από δύο διακριτά κομμάτια: τους συμπατριώτες μας που ήρθαν στη χώρα μεταπολεμικά και απασχολήθηκαν κυρίως σε «δύσκολες» και επίπονες ειδικότητες (ανθρακωρύχοι, εργάτες κλπ.) και, μετά το 1980, τους Έλληνες υπαλλήλους στα ευρωπαϊκά όργανα. Κατά τη γνώμη του Δημ. Μαμμωνά «η «όσμωση» των δύο αυτών κόσμων εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα για την ελληνική Κοινότητα του Βελγίου. Τα τελευταία χρόνια και με την οικονομική κρίση στη χώρα μας, μια νέα γενιά «μεταναστών» έχει κάνει την εμφάνισή της: τόσο ανειδίκευτο ή λιγότερο εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό όσο και καταρτισμένοι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τη θέση τους στην αγορά εργασίας του Βελγίου. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα ούτε απλά, αλλά με την απαραίτητη στήριξη της θεσμικά οργανωμένης Ελληνικής Κοινότητας αλλά και όσων μένουμε χρόνια εδώ, το στοίχημα της ομαλής ένταξής τους στη βελγική οικονομία και κοινωνία μπορεί να κερδηθεί».
