Του Γεωργίου Ντόβα
Στις μέρες μας συμβαίνουν περίεργα πράγματα σχετικά με το Α’ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας που δεν τιμούν την πόλη, ούτε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Δεν θα ασχοληθώ με την ιστορία, ούτε την εξέλιξη των εργασιών αποκατάστασης του θεάτρου γιατί λίγο πολύ είναι γνωστά στο ευρύ κοινό. Θεωρώ υποχρέωσή μου να σχολιάσω μέσω της «Ελευθερίας», η οποία φιλοξένησε σχετικά με το θέατρο άρθρα μου, αλλά και ως πρωτεργάτης της σύστασης Σωματείου με την επωνυμία «Πολιτιστικός Σύλλογος Φίλων του Α’ Αρχαίου Θεάτρου Λάρισας» τα ακόλουθα:
Α) Το Αρχαίο Θέατρο θα πρέπει να θεωρείται κοινό κτήμα όχι μόνο των δημοτών της Λάρισας αλλά όλης της Θεσσαλίας αφού ήταν τόπος συνεδρίασης του Κοινού των Θεσσαλών πέραν των θεατρικών και άλλων εκδηλώσεων. Επομένως συμβολικά θα μπορούσε να γίνει μια συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου με θέμα τη μεθόδευση των αναγκαίων πρωτοβουλιών και δράσεων για την πλήρη αποκατάσταση και λειτουργία του Θεάτρου, που αποτελεί επιτακτική ανάγκη της δύσκολης συγκυρίας που διέρχεται ο τόπος μας και απαιτεί πρωτίστως ομοψυχία και ομόνοια για το ξεπέρασμά της.
Β) Με αφορμή μια πομπώδη κατά τη γνώμη μου ανακοίνωση ίσως από υπερβάλλοντα ζήλο ή άλλη σκοπιμότητα (λειτουργία του θεάτρου μετά από 18 αιώνες, πανηγυρικά θυρανοίξια κ.λπ.) που αφορούσε τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης από τον Δήμο Λάρισας και τον ΜΕΣ Κοιλάδας ξέσπασε ένας ανελέητος πόλεμος δηλώσεων και αντιδηλώσεων πέρα και έξω από τα ανεκτά όρια. Αν δεχτούμε ότι υπήρξε προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης του Μνημείου από τον Δήμο Λαρισαίων θα πρέπει να δεχθούμε το ίδιο κι από μέρους όλων των άλλων παρατάξεων που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς από ενέργειες που αμαυρώνουν την ιστορία του Μνημείου.
Γ) Θεωρώ ότι η συζήτηση που άνοιξε με θέμα ποιο θα μπορούσε να επιλεγεί σαν το πρώτο έργο έναρξης της επίσημης λειτουργίας του Θεάτρου είναι εντελώς πρόωρη και άκαιρη αφού μια τέτοια εκδοχή δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Ο Θ. Στάθης πρότεινε να παιχθεί μια δική του όπερα, άλλοι μια αρχαία τραγωδία ή σάτιρα από το Θεσσαλικό Θέατρο, μερικοί ένα ρεσιτάλ της παγκόσμιας αναγνώρισης σοπράνο Μυρτώς Παπαθανασίου κ.ά. Επειδή τους Έλληνες μας κατατρέχει το σαράκι της διχόνοιας και δεν μπορούμε να απαλλαγούμε με τίποτα κυρίως λόγω της ιδιοτέλειάς μας αλλά και της αντίληψης ότι ο αντίπαλός μας είναι και εχθρός μας θα πρότεινα σαν πρώτη παράσταση τον «Φάουστ Β’ Μέρος του Γκαίτε», σαν επίκαιρο λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά και της ελληνικότητάς του γιατί η όλη υπόθεση εκτυλίσσεται στη Θεσσαλία και την Ελλάδα όπου ο Φάουστ αναζητούσε τη σύζευξη του ευρωπαϊκού ρομαντισμού και της αρχαίας κλασικής ελληνικής ομορφιάς. Η συνεύρεσή του με την Ελένη έφερε στο κόσμο τον Ευφορίωνα σύμβολο ομορφιάς και ελευθερίας.
Τελειώνοντας κάνω έκκληση να βάλουν όλοι νερό στο κρασί τους να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους, να ρίξουν τους τόνους γύρω από το ζήτημα του θεάτρου, να σταματήσουν τις διάφορες δημοσιεύσεις που δυσχεραίνουν την κοινή προσπάθεια ανάδειξης του Μνημείου και να στείλουν το μήνυμα της ενότητας της ανιδιοτέλειας και του πολιτικού πολιτισμού που όλοι επικαλούνται ότι υπηρετούν αλλά στην πράξη τον υποβαθμίζουν επικίνδυνα. Οι διοργανωτές της εκδήλωσης να εγγυηθούν την ομαλή διεξαγωγή της γιατί τυχόν διακοπή της θα αποτελούσε θλιβερό γεγονός στην ιστορία της πόλης και του Θεάτρου.
Τέλος καλώ όλους τους Λαρισαίους πολίτες ασχέτως πολιτικών προτιμήσεων να παρευρεθούν στη Γενική Συνέλευση του «Πολιτιστικού Συλλόγου Φίλων του Α’ Αρχαίου Θεάτρου Λάρισας» που θα πραγματοποιηθεί τη Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013 στην αίθουσα του ξενοδοχείου «ΜΕΤΡΟΠΟΛ» και ώρα 20:00 με θέμα Ημερησίας Διάταξης την εκλογή οργάνων διοίκησης του Συλλόγου.
