Από τον Γεώργιο Ν. Ξενόφο
Ως κοινωνία πρέπει να ομολογήσουμε με στεντάρεια φωνή, ότι έχουμε, όχι απλά απογοητευθεί, αλλά έχουμε έρθει σε παράκρουση, με τα έργα των ημερών των κυβερνώντων. Η πολιτική αθλιότητα κατάντησε, τους μισθωτούς και συνταξιούχους κυρίως τους άθλιους της Ελλάδας. Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι κυβερνώντες, αλλά και οι παράγοντες, οι οποίοι υποτίθεται, υπηρετούν, ή εξυπηρετούν, την επονομαζόμενη δημόσια διοίκηση και οι οποίοι, ως τεχνοκράτες, αντί άλλου απεργάζονται την εξαθλίωση των Ελλήνων και το πώς θα εξαποστείλουν ιδίως τους συνταξιούχους, στον άλλο κόσμο, αδιάβαστους! Θλιβόμαστε για την αντιμετώπιση, την οποία μας επιφύλαξαν, όλοι αυτοί, διαχρονικά. Ντρεπόμαστε, ως Ελληνες, που ανεχόμαστε μια τόσο αρρωστημένη και άθλια κατάσταση. Είναι απαράδεκτο οι ταγοί της πολιτείας, η ηγεσία του επίσημου κράτους, να απαξιώνουν, στην πράξη, την εθνική συνείδηση των πολιτών και να ταπεινώνουν κάθε εθνική έξαρση. Το χειρότερο όλων είναι να ακρωτηριάζεται βάναυσα, η αξιοπρέπειά μας, αυτή η αξιοπρέπεια που διαμόρφωσε την παγκόσμια ιστορία. Όταν κάτι βαφτίζεται «εθνικό» (ΕΣΥ, ΕΟΠΥΥ κ.ο.κ.), θα πρέπει ως τέτοιο να αντιμετωπίζεται και όχι να τεμαχίζεται στο τραπέζι του συντεχνιακού συμφέροντος, καμία εξαίρεση, όλοι οι ασφαλισμένοι να ενταχθούν στον ΕΟΠΥΥ. Ας έρθουμε όμως στην ουσία και στις επισημάνσεις - προτάσεις μας. Θα πρέπει να παραδεχτείτε ότι οι προσφερόμενες υπηρεσίες, στους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, είναι επιεικώς απαράδεκτες και δεν περιποιούν τιμή τόσο στην ηγεσία του υπουργείου, όσο και στο πρόσωπο του προέδρου - ως διοικητού του Φορέα. Ας δούμε τα πράγματα με τη σειρά 1. Οι υφιστάμενες μονάδες του ΕΟΠΥΥ, οι προερχόμενες από το ΙΚΑ, με τις υποδομές που διαθέτουν, είναι ανεπαρκέστατες, αφού για να εξυπηρετηθεί κάποιος πρέπει να χάσει πολύ χρόνο, να υποβληθεί σε πολύ κόπο και ταλαιπωρία και να φορτωθεί με θανατηφόρο άγχος και άγος. 2. Η Υγειονομική Περίθαλψη 10.000.000 Ελλήνων, παραπέμφθηκε - παροχετεύθηκε, στον ΕΟΠΥΥ, ένα φορέα που καθ΄ ομολογία των εμπνευστών του, έγινε πρόχειρα και με ελλιπή σχεδίαση. Και βέβαια θα πρέπει να ειπωθεί ότι είναι κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει από χρόνια και με μελλοντική, για να μην πούμε μακρόχρονη προοπτική. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, προγραμματίζουμε στη στιγμή και πραγματοποιούμε στην 50ετία. Αλλά και τώρα που έγινε ναρκοθετείται από την ίδια την πολιτεία. Οι υφιστάμενες μονάδες υγείας του ΕΟΠΥΥ μετά και την ένταξη τόσων κλάδων υγείας, διαφόρων ταμείων αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τους ασφαλισμένους συνταξιούχους, η δε παρεχόμενη περίθαλψή τους, δεν υπολείπεται των παρεχόμενων υπηρεσιών, τριτοκοσμικών χωρών, αφού: α) Αν πας αυτοπροσώπως στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων εκεί θα απελπιστείς, γιατί θα βρεις μια αύρα από ανασφάλιστους, ημεδαπούς και αλλοδαπούς και σειρά προτεραιότητας 150 και πάνω. β) Αν απευθυνθείς σε συμβεβλημένους, με τον ΕΟΠΥΥ, ιατρούς θα λάβεις την αφοπλιστική απάντησή «έχω κλείσει τον αριθμό των ασφαλισμένων επισκεπτών, που μπορώ να εξυπηρετήσω και αν θέλεις να έρθεις για συνταγογράφηση θα καταβάλλεις 10 ευρώ». Ο καβγάς για το «πάπλωμα». Διερωτάται, άραγε κανείς ΤΑΥΤΕΚΕ υπάρχει; Ποιες υπηρεσίες παρέχει και προσφέρει; Τα τηλέφωνα των υπηρεσιών του, ή είναι χαλασμένα, ή δεν απαντά κανείς με αποτέλεσμα να είσαι υποχρεωμένος να μεταβείς στο κατάστημά του, πλέον εξουθενωμένος κι εκεί να αντιμετωπίσεις μια ψυχρότητα και μια συμπεριφορά άκρως απρεπή, «δεν είμαστε αρμόδιοι να πάτε στον ΕΟΠΥΥ». Όλα τα εκτεθέντα και πολλά άλλα, καταδεικνύουν με τον πλέον σαφό τρόπο, ότι, μολονότι καταβάλλονται ανελλιπώς οι εισφορές τους, τις ομολογουμένως παχυλές, ουσιαστικά υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης, δεν τους προσφέρονται δυστυχώς! Για να διασκεδάζει αυτή η ζοφερή κατάσταση και για να προσφερθούν ανθρώπινες και στοιχειωδώς ποιοτικές υπηρεσίες πρέπει: 1. Να καταργηθεί το σύστημα των συμβεβλημένων ιατρών το οποίο ουσιαστικά μόνο το πελατειακό σύστημα υπηρετεί και το στενό περιβάλλον των συμβεβλημένων ιατρών. 2. Οι συμβεβλημένοι ιατροί όλων των ειδικοτήτων να υποχρεωθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα ιατρεία τους μόνο με τα χρήματα που παίρνουν από τον ΕΟΠΥΥ. Διαφορετικά δεν έχει κανένα νόημα ο χαρακτηρισμός τους, ως συμβεβλημένων. 3. Να θεσμοθετηθεί ο οικογενειακός ιατρός και η ελεύθερη επιλογή ιατρού. 4. Η οδοντιατρική περίθαλψη την οποία είχαμε και όχι βέβαια καταχρηστικά, ούτε και σε επάρκεια σήμερα με τον ΕΟΠΥΥ έχει εκλείψει και το ερώτημα: Είναι πώς και γιατί; Πρέπει σήμερα αυτό να ρυθμιστεί, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. 5. Οι περιφερειακές υπηρεσίες του ΤΑΥΤΕΚΕ και κυρίως της Θεσ/νίκης, των Πατρών, του Ηρακλείου και αλλού, να γίνουν περιφερειακές υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ, για να αποσυμφορηθούν οι υπηρεσιακές δομές του. 6. Να αναθεωρηθούν και να βελτιωθούν τα άρθρα 14 και 15 που αφορούν στις φυσικοθεραπείες - λογοθεραπείες κ.ά., γιατί όπως καταδείχθηκε η εφαρμογή αυτών των διατάξεων είναι ένας τραγέλαφος, χωρίς άλλο, ιδιαίτερα στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Επίσης, είναι απόλυτα αναγκαίο να επαναξετασθεί η προβλεπόμενη με το άρθρο 10, του Ενιαίου Κανονισμού Περίθαλψης Υγείας, προσφερόμενη νοσοκομειακή περίθαλψη. Σήμερα και μετά όσα έχουν μεσολαβήσει, έχετε πλέον την εμπειρία και ότι έχει επισημανθεί ως τώρα, τι πρέπει να γίνει στη σωστή κατεύθυνση. Ε! Με αυτό το δεδομένο, ας προχωρήσετε στην σύσταση του ΕΟΠΥΥ, σε βιώσιμες και λειτουργικές βάσεις. Γνωρίζουμε τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες της χώρας, αλλά ζητάμε από τις εμπλεκόμενες, με την υγεία κοινωνικές ομάδες, όχι μόνο την κατανόηση και την κοινωνική αλληλεγγύη, αλλά και τον σεβασμό στον όρκο του λειτουργήματός τους και από την πολιτεία την παροχή αξιοπρεπούς ποιότητας υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης, εκπληρώνοντας τις υποχρεώσεις της, ως ευνομούμενη πολιτεία.
