Του Χρήστου Τσαντήλα
ΟΤΑΝ μου έρχεται στο μυαλό η υπόθεση της καρατόμησης του γενικού γραμματέα Εσόδων Χάρη Θεοχάρη, προστρέχω στον Μπαμπινιώτη για να δω αν ερμηνεύω σωστά τη λέξη «ανεξάρτητος». Μου λέει λοιπόν ο εθνικός γλωσσολόγος: «Ανεξάρτητος είναι αυτός που δεν εξαρτάται, δεν επηρεάζεται, δεν ελέγχεται από άλλους...»
ΑΡΑ λοιπόν, τι κάναμε; Απομακρύναμε τον ανεξάρτητο γενικό γραμματέα Εσόδων, γιατί ακριβώς δεν τον θέλαμε... ανεξάρτητο! Τον θέλουμε εξαρτημένο! Διότι, αν λέω εγώ, ήταν ανεξάρτητος, τότε πώς θα μπορούσαμε να τον απομακρύνουμε;
ΠΟΙΟΣ ξέρει όμως, ή μάλλον καλύτερα, μόνον ο ίδιος ξέρει, τι έκανε για να τον απομακρύνουν έτσι. Ο ίδιος άφησε υπονοούμενα και απειλή όταν έφυγε σε περίπτωση που κάποιος ήθελε να τον «τσαλακώσει» πιο πολύ. Ο Θεοχάρης προφανώς πλήρωσε τον ζήλο που επέδειξε στη δουλειά του, να εισπράττει δηλαδή τα έσοδα από τις τσέπες του κόσμου, γινόμενος στόχος στα μάτια της κοινής γνώμης.
ΕΓΙΝΕ όμως στόχος και στην κομματική οργάνωση της Ν.Δ. Εκεί που κρατείται σειρά... πειθαρχίας (και κομματικής ιεραρχίας) στο μοίρασμα των δημοσίων θέσεων. Και τον «καθάρισαν» τον Θεοχάρη όταν συνειδητοποίησαν (και στη Συγγρού και στο Μαξίμου) ότι του είχαν δώσει την εξουσία να... διορίζει ο ίδιος τους γενικούς διευθυντές και τους διευθυντές! Απ' αυτό και μόνο έφτανε να... φάει το κεφάλι του ο νεαρός γραμματέας Εσόδων.
ΔΕΝ κρύβω ότι κι εγώ (όπως όλοι μας οι φορολογούμενοι άλλωστε), θετικά εισέπραξα αυτή την καρατόμηση. Κάτι με ικανοποίησε ασχέτως αν κατανοούσα πολύ καλά τη σκοπιμότητα της κίνησης Σαμαρά. Λες και από μόνος του λειτουργούσε ως εισπράκτορας ο γραμματέας. Σα να μην τον υποχρέωνε η θέση του, να εκτελεί τις αποφάσεις της κυβέρνησης, η οποία με τη σειρά της εκτελεί τις αποφάσεις της τρόικας.
ΑΛΛΑ είμαστε από νοοτροπίας, λαός που ενεργεί βιαστικά. Για παράδειγμα την ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ μπορεί να την πληρώνουν οι κοπέλες στις ταμειακές! Οι οποίες, μπορεί να είναι και απλήρωτες από τις επιχειρήσεις και να μην μπορούν ούτε να αντιδράσουν στον παραλογισμό των πελατών. Η να πούμε, στα διόδια. Πόσοι οδηγοί βγάζουν όλη την αγριάδα τους στους υπαλλήλους, συνήθως μικρά κοριτσάκια, που κάθονται με τις ώρες και τρώνε τόνους καυσαέριο από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων για 500 ευρώ και ακούνε και τα σχολιανά τους για το υψηλό αντίτιμο...
ΕΤΣΙ, αδίκως και βιαστικά, θα αποφασίσουμε κατά τον Σεπτέμβριο που θα μας επισκεφτεί ξανά η τρόικα για την τύχη και του νέου (όποιον και να βάλουν) γενικού γραμματέα Εσόδων. Διότι αυτός, δεν μπορεί, αυτή τη φορά θα είναι και πολύ εξαρτημένος. Τόσο όσο τον θέλουμε... Τόσο εξαρτημένος όσο για να καταφέρει να μαζέψει σχεδόν 3 δισεκατομμύρια από τον φόρο εισοδήματος, σχεδόν 2,5 δισεκατομμύρια από τον ενιαίο φόρο ακινήτων, 4-5 δισεκατομμύρια από το 25% των καινούργιων ληξιπρόθεσμων οφειλών που σχηματίζονται, ενώ θα πρέπει να στείλει ένα εκατομμύριο ειδοποιητήρια για τέλη κυκλοφορίας και δεν ξέρω πόσα άλλα ακριβώς προβλέπει η νέα φορολογική λαίλαπα που μας περιμένει όλους...
