* Σμηναγός ε.α. Κώστας Λιούτας πρόεδρος ΕΑΑΑ/Λάρισας
Σύμφωνα με την διεθνή ορολογία «Αποτυχημένο Κράτος» («Failed State») στην πολιτική επιστήμη σημαίνει ένα κράτος στο οποίο δεν υπάρχει πλέον εσωτερική ασφάλεια. Στην οικονομία είναι η χώρα με το χαμηλό εισόδημα, όπου οι οικονομικές πολιτικές του, οι θεσμοί και η διακυβέρνησή του βρίσκονται σε τόσο χαμηλό επίπεδο, ώστε η ανάπτυξη σε αυτό το κράτος να καθίσταται εν πολλοίς αδύνατη. Το ελληνικό κράτος εν έτει 2014 εκτός από τα χαρακτηριστικά του «αποτυχημένου κράτους» που συστηματικά και με πολύ «κόπο» φρόντισαν οι λαθρεπιβάτες της κάθε εξουσίας να του προσδώσουν είναι και το κράτος του «περίπου».
Ένα κράτος που ακόμα και σήμερα λειτουργεί στο «περίπου». Δεν γνωρίζει πόσος είναι ο ακριβής πληθυσμός της χώρας, πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, πόσοι είναι οι συνταξιούχοι, πόσοι είναι οι εκπαιδευτικοί, πόσοι είναι οι αστυνομικοί, κ.λ.π. Η απάντηση είναι, «περίπου».
Σε πρόσφατη ερώτηση του βουλευτή Γαβριήλ Αβραμίδη για «τον άδικο ηλικιακό «ρατσισμό» των Ελλήνων αποστράτων αξιωματικών που δεν έχουν συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας» και η σύνταξη περικόπτεται 40% για το ποσό που υπερβαίνει τα 1000 ευρώ, η γραπτή απάντηση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών κ. Σταϊκούρα, ανάμεσα σε άλλες ανακρίβειες, είναι ότι υπάρχουν 6.500 περίπου απόστρατοι αξιωματικοί αυτής της κατηγορίας με ετήσια δαπάνη 7.100.000 ευρώ περίπου.
Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και ο πολιτικός του προϊστάμενος δεν γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των αποστράτων. Με τον ίδιο τρόπο δεν γνώριζαν και δεν γνωρίζουν ακόμα τον ακριβή αριθμό των συνταξιούχων που έχουν αποβιώσει και οι «δικαιούχοι» λαμβάνουν παράνομα τη σύνταξη. Δεν μπορούν να εξακριβώσουν τον πραγματικό αριθμό των ατόμων με ειδικές ανάγκες που δικαιούνται επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας με αποτέλεσμα το 30% του πληθυσμού μιας πόλης να έχει χαρακτηρισθεί τυφλό. Όλα είναι στο «περίπου». Ανικανότητα, υποκρισία, σκοπιμότητα, εξυπηρέτηση προσωπικών, πολιτικών και κομματικών συμφερόντων; «περίπου».
Για άλλη μια φορά Υπουργείο Οικονομικών και ο πολιτικός του προϊστάμενος επιδεικνύοντας πρωτοφανή εμπάθεια και απροκάλυπτο μένος κατά των ε.ε. και ε.α. στελεχών των ΕΔ και ΣΑ διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα συκοφαντώντας τους ε.α. αξιωματικούς ως δήθεν προνομιούχους που τυγχάνουν ειδικής μεταχείρισης.
Οι απόστρατοι με επιχειρήματα που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης από τον κοινό νου έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι έχουν υποστεί, δυσανάλογα, τις μεγαλύτερες μειώσεις συντάξεων και ότι τα κριτήρια περικοπής της σύνταξης σε ποσοστό 40% για το ποσό πάνω από τα 1000 ευρώ προσβάλλουν κάθε στοιχειώδη έννοια ισότητας και ισονομίας που πρέπει να απολαμβάνουν οι πολίτες ακόμα και σε ένα κράτος του «περίπου».
Πολύ πρόσφατα ο πρωθυπουργός της χώρας σε συνέντευξη στον ANTENA δήλωσε «τους στρατιωτικούς τους έχω πάντα στο μυαλό μου». Τον Οκτώβριο του 2013 ο υπουργός Εθνικής Αμύνης έδωσε εντολή στην αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΘΑ να προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες προς το υπουργείο οικονομικών για την άρση της παραπάνω εξόφθαλμης αδικίας. Ο πρώην Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Παναγιωτόπουλος κατ’ επανάληψη σε δηλώσεις του ανέφερε ότι οι ΕΔ και τα στελέχη τους σήκωσαν το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας. Η ΝΔ στο προεκλογικό της πρόγραμμα το 2012 για την Εθνική Άμυνα αναφέρει «Η Νέα Δημοκρατία θα άρει τον άδικο ηλικιακό «ρατσισμό» των Ελλήνων Αποστράτων Αξιωματικών, που εισήγαγε το ΠΑΣΟΚ και δεσμεύεται να αποκαταστήσει το κύρος των Ενόπλων Δυνάμεων».
Υποθετικά, στο κράτος του «περίπου», οι υπουργοί, τα κόμματα, το δίκαιο, η ισότητα, οι υποσχέσεις, θα είναι «περίπου».
Η πραγματικότητα και η μεγάλη αλήθεια που οι γραφειοκράτες του Υπουργείου Οικονομικών και οι πολιτικοί του προϊστάμενοι αποκρύβουν επιμελώς είναι ότι η αποστρατεία, και όχι παραίτηση, των στελεχών των ΕΔ και ΣΑ γίνονταν και γίνεται διαχρονικά με την προτροπή και την ευλογία τους καλλιεργώντας έντεχνα ένα κλίμα τρομοκρατίας για τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.
Η αφαίμαξη των ΕΔ από έμπειρο και ικανό προσωπικό όλων των βαθμίδων ουδόλως τους απασχολεί καθώς στην τεχνοκρατική τους αντίληψη υπάρχουν μόνο αριθμοί και μηχανορραφίες για την οικονομική εξόντωση των στρατιωτικών και των οικογενειών τους. Τα επιπλέον εκατομμύρια των ευρώ που δόλια αφαιρούνται από το οικογενειακό εισόδημα των στρατιωτικών θα χρηματοδοτήσουν τις πολιτικές, κομματικές και προεκλογικές τους ανάγκες. Τα 7.500.000 ευρώ είναι ακριβώς όσα και η έκτακτη εκλογική επιχορήγηση των κομμάτων για τις ευρωεκλογές.
Ένας στρατιωτικός που αποστρατεύθηκε με αίτησή του και δεν συμπλήρωσε 35 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας, έλαβε μικρότερο εφάπαξ και λαμβάνει εφ’ όρου ζωής μικρότερη σύνταξη. Η διαφορά μεταξύ ε.ε. και ε.α. καθώς και η μείωση της σύνταξης ποικίλλει και μπορεί να είναι από 250 έως 450 ευρώ. Για τους «περίπου» 6.500 αποστράτους αυτής της κατηγορίας, που σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών η αποκατάσταση της αδικίας θα επέφερε δημοσιονομικό κόστος 7.500.000 ευρώ, η ετήσια απώλεια λόγω της αποστρατείας με αίτησή τους είναι ήδη μεγαλύτερη από 20.000.000 ευρώ. Όλα αυτά επειδή, τρομοκρατούμενοι, επέλεξαν την αποστρατεία με αίτησή τους. Καθώς όσοι αποστρατεύονται με πρωτοβουλία τους και είναι πολλοί περισσότεροι από 6.500, δεν εμπίπτουν σε προγράμματα εθελουσίας εξόδου και δεν αντικαθίστανται από νέα στελέχη, το όφελος για το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι δυσθεώρητο.
Από τα παραπάνω προκύπτει η μεγάλη υποκρισία και δολιότητα του Υπουργείου Οικονομικών που ως στρατός κατοχής ερμηνεύει τους νόμους κατά το δοκούν και «επιβάλλει» στα εν ενεργεία στελέχη, κατ’ αρχήν, την αποστρατεία με αίτησή τους και εκ των υστέρων τους εγκαλεί, ως εν αποστρατεία, γι’ αυτή την απόφαση.
Η χώρα μας στην πολύχρονη ιστορία της γνώρισε και υπέφερε από πολλούς και ποικίλους δυνάστες με τελευταίους την τρόικα και τους διεθνείς πιστωτές της που έχουν οδηγήσει 1.500.000 του λαού στην ανεργία.
Φαίνεται ότι σε αυτό το ρόλο έχουν βρει, στο πρόσωπο του Υπουργείου Οικονομικών, άξιους και ικανούς συμμάχους, έτοιμους από καιρό να υπηρετήσουν με περίσσιο ζήλο και επιμονή τις εντολές που εξαθλιώνουν το λαό και αποδεκατίζουν κάθε κοινωνική ομάδα και ιδιαίτερα τους αποστράτους. Το δίκαιο ή άδικο των μέτρων αποτελεί ακριβή πολυτέλεια στο κράτος του «περίπου».
«Περίπου» δημοκρατία, «περίπου» δικαιοσύνη, «περίπου» αξιοκρατία, διαφάνεια, ηθική, εντιμότητα, ειλικρίνεια, ήθος.
Ο θυμόσοφος λαός λέει: «Εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι». Αλλά λέει και το άλλο: «Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.»
