* Του Απόστολου Παπαπαρίση
Οι εκλογές... απομακρύνθηκαν. Τα μηνύματα λήφθηκαν (έτσι λέμε όλοι). Ως ένας από τους εκατοντάδες υποψηφίους που διεκδίκησαν την ψήφο των συμπολιτών μας στο Δήμο Λαρισαίων, νοιώθω ότι οφείλω να καταγράψω τα συμπεράσματα μου. Με την έναρξη σχεδόν της εκλογικής διαδικασίας βρέθηκα αντιμέτωπος με μία δυσάρεστη διαπίστωση. Δυστυχώς οι δήμαρχοι και οι δημοτικοί σύμβουλοι, ιδίως των μεγάλων πόλεων, εκλέγονται μόνον από το 40% σχεδόν των μονίμων κατοίκων τους, αφού περισσότεροι από το 30% είναι εγγεγραμμένοι σε άλλους δήμους, ενώ η αποχή ανέρχεται συνήθως λίγο κάτω από το 35% των εγγεγραμμένων. Αδικαιολογήτως λοιπόν, μετά τις εκλογές το σύνολο σχεδόν του 60% και πλέον που δεν ψήφισε, εκφράζει τη δυσαρέσκεια του για καθετί που... οι ίδιοι θα έκαναν καλύτερα.
Επίσης, θεωρώ ότι ήταν απαράδεκτα τεράστιος ο αριθμός των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων. Ο νόμος πρέπει να αλλάξει... χθες. Γίναμε ανέκδοτο. Οι ατάκες έδιναν και έπαιρναν στο ίντερνετ. «Νέος ιός στο facebook, μετατρέπει όλους τους φίλους σας σε υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους!!!», «Ανοίγω ένα αυγό kinder έκπληξη και τι να δω; Έναν υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο!», «Έχω πολλές κάρτες υποψηφίων δημοτικών συμβούλων. Ανταλλάσω τις διπλές.».
Η έλλειψη εφορευτικών επιτροπών ήταν ένα άλλο φαινόμενο που δημιούργησε δυσλειτουργίες στη διεξαγωγή των εκλογών. Επιβάλλεται να νομοθετηθεί η μείωση του αριθμού των εφορευτικών επιτροπών με χορήγηση μίας μικρής, έστω, αμοιβής. Δεν μπορείς στις μέρες που ζούμε να απασχολείς μέρα και νύχτα ανθρώπους χωρίς καμία αμοιβή. Πολλοί από αυτούς που ήρθαν την πρώτη Κυριακή και αντιλήφθηκαν ότι δεν υπάρχει έλεγχος γι αυτούς που δεν ήταν συνεπείς, απλώς, δεν παρουσιάστηκαν στις επαναληπτικές εκλογές, αφού αισθάνθηκαν τα κορόιδα του συστήματος. Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν χάρις στην... ευρεσιτεχνία των δικαστικών αντιπροσώπων και την βοήθεια των εκλογικών αντιπροσώπων, όπου υπήρχαν.
Συνεχίσθηκε, όπως άκουσα, κι αυτή τη φορά η χείριστη κατ’ εμέ παραποίηση της θέλησης των ψηφοφόρων εντός του ιδίου μάλιστα συνδυασμού. Αγγίζει τα όρια της κατάλυσης της δημοκρατίας το να σημειώνεται σταυρός προτίμησης σε φίλους και συγγενείς που είναι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι λίγο πριν ή λίγο μετά την έναρξη της καταμέτρησης των ψηφοδελτίων, από ελάχιστους θέλω να πιστεύω εκλογικούς αντιπροσώπους. Αδυνατώ να κατανοήσω επίσης, πως αυτοί οι ελάχιστοι υποψήφιοι τόλμησαν να ζητήσουν κάτι τέτοιο από τους ανθρώπους που αφιλοκερδώς έσπευσαν να βοηθήσουν, αφού γνώριζαν ότι πρόκειται για αυτόφωρο ποινικό αδίκημα και έτσι αντιμετωπίζεται από τη Δικαιοσύνη.
Σε ότι αφορά το Δήμο Λαρισαίων, το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής ήταν πασιφανές. Η απόφαση για αλλαγή είχε ληφθεί πολύ πριν αρχίσει η εκλογική διαδικασία. Το 81% των ψηφισάντων μόνιμων κατοίκων του Δήμου Λαρισαίων έδειξε στον νυν δήμαρχο την πόρτα της εξόδου από το δημαρχείο. Όσο δε για το «κύκνειο άσμα» του, μόνον μελωδικό δε μπορεί να χαρακτηριστεί. Από την άλλη μεριά βρέθηκε μια κυρία! Ήμουν μπροστά όταν αμέσως μετά τις δηλώσεις στις τηλεοπτικές κάμερες, τηλεφώνησε στον νικητή της δεύτερης βραδιάς των εκλογών, τον Απόστολο Καλογιάννη. Με σταθερή, καθαρή και περήφανη φωνή, είπε: «Απόστολε, τα συγχαρητήρια μου! Θέλω να γνωρίζεις ότι η αντιπολίτευση του συνδυασμού μας θα είναι εποικοδομητική με γνώμονα το συμφέρον του συνόλου των κατοίκων του Δήμου Λαρισαίων».
