Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
Στα περασμένα χρόνια, όταν όλα τα χαρακτήριζε το μέτρο, η χάρη, αλλά και η ευθύνη. Με τη λέξη «Γραφικό» εννοούσαμε κάτι το ξεχωριστό. Μιλούσαμε για γραφικό εκκλησάκι, για Αιγαιοπελαγίτικα γραφικά νησιά, τοποθεσίες ή κάστρα. Σήμερα γραφικός και γραφικότητα, πήρε και άλλη σημασία. Συχνά εννοούμε τον άνθρωπο γραφικό, όταν εκδηλώνει μια ιδιότυπη συμπεριφορά. Είναι αυτός που διαφέρει από τον συνηθισμένο κοινωνικό τύπο. Αυτός που ξεπερνά τα όρια του μέτρου, που γίνεται με τους λόγους ή τις πράξεις του, ο φαιδρός, ο αξιοπερίεργος. Ο διασκεδαστικός ή αυτός που προκαλεί και την απαρέσκεια. Έτσι ο γραφικός, βαρύνεται με το κοινωνικό μειονέκτημα. Πολλοί βέβαια με τους γραφικούς και τις γραφικότητες, μπορεί να γελούν σκωπτικά. Άλλοι όμως εκδηλώνουν έντονα συναισθήματα απαξίας και υποτίμησης. Να μην ξεχνάμε πως η όποια συμπεριφορά των ανθρώπων, με λόγια ή πράξεις είναι ανάλογη με το περιβάλλον, τον κοινωνικό περίγυρο, τη λειτουργία των θεσμών και των αρχών, καθώς και το ποιόν της Παιδείας, που έχει ο καθένας.
Έτσι λοιπόν σήμερα, που όλα βρίσκονται σε ύφεση, που τα ιδανικά και τα οράματα μοιάζουν ανύπαρκτα, ο τύπος του γραφικού πήρε διαστάσεις. Ο άνθρωπος που δεν είναι δέσμιος του μέτρου, της ντροπής ή του φόβου απαξίωσης παίρνει, που λέμε, το μυαλό του αέρα και συμπεριφέρεται αξιοπερίεργα. Η νερομάνα, που τροφοδοτεί τέτοιες κοινωνικές γραφικότητες, φυσικά πρώτη και καλύτερη είναι η πολιτική. Η γραφικότητα στη δημόσια ζωή δεν είναι πια αθώα, όπως άλλοτε. Οι πολιτικοί αδίκως θεωρούνται σαν μια εξέχουσα κοινωνική τάξη. Έχουν την πετριά της εξουσίας. Έκτισαν γύρω τους τοίχο απυρόβλητο με την ασυλία τους. Τους βαρύνει εγκληματικά ο υπέρ αυτών, αλλά και ο δι’ αυτών ψηφισθείς Νόμος περί ευθύνης Υπουργών.
Η πολυαριθμία τους (μας υπεραρκούν μόνο διακόσιοι) τους οδηγεί σε αργία (...μήτηρ πάσης κακίας). Βαρύνονται με ηθικές παραλείψεις, ευθύνες ανωμαλιών, καταχρήσεις εξουσίας κλπ. Νομίζουν πως ό,τι θέλουν μπορούν να λέγουν κλπ. Και φυσικά αφού οι περισσότεροι εξ αυτών είναι στερημένοι αξιοπρέπειας και αυτογνωσίας, εύκολα ολισθαίνουν σε γραφικότητες. Σαν παράδειγμα θ’ αναφέρουμε μερικές. Από τους παλιούς αξέχαστος μένει ο Κατσιφάρας. Ύφος 40 καρατίων με λόγο κενό. Τουλάχιστον ο άνθρωπος ομολογούσε, πως αν δεν ήταν ο Ανδρέας δεν θα τον ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας του. Ο Γιαννόπουλος, που αποκαλούσε τη Λιάνα Καννέλη «Πατσιαβούρα» και ο Κουτσόγιωργας με το «Δεν δικαιούσθε δια να ομιλείτε!!!» Στην συμπρωτεύουσα διέπρεψε ως «γραφικός» ο Πανίκας Ψωμιάδης. Έφιππος επί όνου ως Δον Κιχώτης, κήρυττε Εθνικούς αγώνες. Είναι γνωστό, πως λόγια μεγαλόπνοα συχνά προδίδουν κουφότητα. Στο Κοινοβούλιο χώρος πολλών γραφικών και γραφικοτήτων, διακρίνεται ο Πολύδωρας. Γνωστός από την αυταρέσκειαν να χρησιμοποιεί την Ελληνική γλώσσα, όπως την χρησιμοποιεί. Ή να προβάλει παράδοξες προτάσεις, για την άσκηση πολιτικής. Πώς του ήρθε να πει, πως η Χ.Α. μπορεί να συνεργασθεί με την κυβέρνηση, με σκοπό να διώξουμε το Μνημόνιο; Μήπως δεν είναι γραφικός ο Πάγκαλος; Πετάει κάτι ατάκες που είναι ν’ απορείς. Και πιο πολύ μάλιστα με πρωθύστερη διάθεση καταδικάζει μετά «βδελυγμίας» όλα εκείνα, που όταν ήταν στην εξουσία συνέπραξε να μας ταλανίζουν σήμερα. Μήπως δεν είναι γραφικός ο Παναγούλης του ΣΥΡΙΖΑ; Άλλο φρικιό και τούτο. Εγείρεται όρθιος και ως άλλος πολέμαρχος και αιμοσταγής, ο θαυμαστής του Λιντς και κατακεραυνώνει τους πάντες. «Θα σας λιντσάρουμε, θα σας κρεμάσουμε, κάντε φυλακές να σας φυλακίσουμε...» Μωρέ τι είναι τούτος; Πρωτεία κρατά ακόμα και ο Καμμένος. Αρχηγός κόμματος κι αυτός. Ωρύεται κατά των φοροφυγάδων, αφού ελέγχεται προσωπικά, καθώς και βουλευτές του, για εγκληματικές πράξεις φοροδιαφυγής. Απειλεί ως νεφεληγερέτης Δίας. Κι ακόμα για τη θεωρία του, πως αόρατες δυνάμεις μας ψεκάζουν για να μας εξοντώσουν!! Το εκπληκτικό όμως είναι πως ο αρχιποιμήν της αγέλης των Ναζί, ο Μιχαλολιάκος, έστω και μέσα από τη «μπουζού» (κατά την προσφιλή έκφραση της συζύγου του) καταδικάζει μετά «βδελυγμίας» κάθε βία. Καταδικάζει μάλιστα και κάθε κακομεταχείριση σε βάρος μεταναστών. Έλεος. Ετοιμαστείτε όμως φίλοι μου. Με τις προκείμενες εκλογές θα έχετε την ευκαιρία ν’ απολαύσετε γραφικούς πολιτευόμενους που ήδη άρχισαν να μας δίνουν δείγματα φαιδρότητας!! Θα μπορούσαμε ν’ απαριθμήσουμε πολλούς ακόμα «γραφικούς» που προκαλούν όχι μόνο θυμηδία, αλλά και οργή.
Δυστυχώς φίλοι μου, ο δρόμος της αυτογνωσίας και του μέτρου χάθηκε. Και κάθε «νούμερο» από θέση ισχύος ανακηρύσσεται ως «γραφικός». Θλιβερό σύμπτωμα της εποχής μας.
