Του Αθ. Φώτου, επί τιμή δικηγόρου
Τούτο τον καιρό τα διεθνή τηλεοπτικά μέσα και οι εφημερίδες όλου του κόσμου ασχολούνται εκτενώς με τα ερωτικά σκάνδαλα του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Ολάντ
Οι καταγγελίες γύρω από τα «ροζ» σκάνδαλά του ήταν φυσικό επακόλουθο να κεντρίσουν τη φαντασία του λαού και κυρίως τους δημοσιογράφους, που στέκονται ολημερίς στα ανοιχτά παράθυρα των τηλεοπτικών καναλιών, δείχνοντας να διακατέχονται από την ψύχωση της δραματουργίας των περιστατικών, να αρπάζουν την ευκαιρία και να δημιουργούν τον δικό τους τηλεοπτικό σόου, το οποίο και μεταδίδουν στη συνέχεια σ’ όλο τον κόσμο. Εικόνα αποκαρδιωτική, μειωτική για το πρόσωπο και το κύρος του.
Τα γεγονότα αυτά, αλλά και εκείνα του πρωθυπουργού της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι, με παρορμούν να χαράξω αυτές εδώ τις γραμμές γύρω από την καταξιωμένη και απαξιωμένη ηγεσία, που κυβερνά τον κόσμο.
Λίγες είναι οι στιγμές που ο λαός στέκεται με σεβασμό και αγάπη στην πετυχημένη πολιτική του ηγεσία. Μετρημένες στα δάκτυλα. Τις αναζητά στην πορεία της ζωής του, αλλά δεν τις βρίσκει. Θυμάται όμως και αισθάνεται υπερηφάνεια για εκείνους τους ηγέτες του, που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή, άγρυπνοι για την υπεράσπιση των νομίμων δικαιωμάτων του. Αφιλοχρήματοι, εργατικοί, δίκαιοι στις αποφάσεις τους, με επίγνωση και βαθιά συναίσθηση των καθηκόντων τους. Διορατικοί και ανίκητοι στις ηδονές του βίου τους. Είναι η καταξιωμένη πολιτική ηγεσία για τον λαό, που την αγάπη τους την έκαναν προσωπικό βίωμα και πράξη θυσίας.
Στην αντίπερα όχθη μια άλλη πολιτική ηγεσία εκ διαμέτρου αντίθετη με την πρώτη. Αυτή της μετριότητας και της διαπλοκής. Αυτή που κυβερνά τον κόσμο. Ενώ είναι ανάξια και διαφθαρμένη, τα απόβλητα του κόσμου τούτου, τη βάπτισαν «άξια και φωτισμένη» και μας την πλάσαραν, ως τη μόνη για τη σωτηρία μας...
Το ήθος των σημερινών ηγετών παραμένει προβληματικό. Άλλοτε τους ηγέτες τους γεννούσε ο ίδιος ο λαός από τη δική του σάρκα, ύστερα από μακρόχρονες ζυμώσεις και ενδελεχείς ελέγχους γύρω από την ακεραιότητα, την εντιμότητα και το ήθος τους. Διάλεγε τους αρίστους, τους ευφυείς, τους δραστήριους, τους ανύψωνε στους κορυφαίους θώκους της εξουσίας και χωρίς κανένα δισταγμό τους εμπιστευόταν τις τύχες του. Και δεν μετάνιωσε ποτέ για τις επιλογές του αυτές, αφού αυτούς που επέλεξε να τον κυβερνήσουν, στάθηκαν πάντα άξια στο πλευρό του και δεν τον πρόδωσαν ποτέ.
Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν. Τον κόσμο τον κυβερνά η μετριότητα και η διαπλοκή. Η διαφθορά και η ανικανότητα. Οι γόνοι των μεγάλων τζακιών. Αυτοί που φέρουν κάποιο γνωστό όνομα, έστω και αν είναι ανύπαρκτοι, ανίκανοι, ανήμποροι να διαχειριστούν τα μεγάλα προβλήματα του τόπου τους. Σήμερα τους ηγέτες (εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις), τους εκλέγει κάποιο παρασκήνιο, κάποια «παράγκα», κάποια «παρασυναγωγή» και μας τους σερβίρει, ως φωτισμένα μυαλά ικανά να δώσουν λύση, ζωή και πνοή στα δισεπίλυτα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία. Ενώ στην ουσία είναι άνθρωποι μέτριοι, δακτυλοδεικτούμενοι, συρόμενοι από τον κάδο των απορριμμάτων, χωρίς πνευματικά, διοικητικά προσόντα. Χωρίς ποιότητα και δυναμικότητα. Αναρριχώνται στο «πάνθεο» των ηγετών για να κυβερνήσουν τον κόσμο, έστω και αν κουβαλούν μαζί τους τη δυσοσμία του παρελθόντος. Οι άξιοι, οι άσπιλοι, οι καταξιωμένοι, οι αμόλυντοι, οι άφθαρτοι, που μπορούν να κρατήσουν στα στιβαρά χέρια τους, γερά και αποτελεσματικά τα σκήπτρα της εξουσίας και να οδηγήσουν τους λαούς στον δρόμο της χαράς, της ευτυχίας και της προόδου, παραμένουν στο περιθώριο. Και αυτό γιατί δεν θέλησαν ποτέ να γίνουν μέρος του σάπιου κατεστημένου που μας κυβερνά.
Σήμερα οι περισσότεροι ηγέτες στον κόσμο ζουν και ενεργούν κάτω από το φάσμα της αγωνίας, του φόβου και της ενοχής, της αποκάλυψης των προσωπικών τους αδυναμιών και της διαφθοράς μέσα στην οποία είναι κυλισμένοι. Εμφανίζονται μπροστά στην κοινωνία ως υποδείγματα ήθους και ικανότητας και φωτογραφίζουν τους εαυτούς τους ως φωτεινά, λαμπερά αναστήματα, ενώ στην πραγματικότητα είναι φούσκες, δειλοί, ανθρωπάρια, τρομακτικά ανίκανοι να αντιμετωπίσουν κάποια κρίσιμη στιγμή, που μπορεί να εμφανισθεί στην πορεία της ζωής τους. Η ιστορία μας κληροδότησε αυθεντικές και συγκλονιστικές βιογραφίες τοιούτων ηγετών, που υπόγραψαν τις πράξεις της ζωής τους με δειλία, ανικανότητα, ατολμία, αιματοχυσίες και πλήθος συμφορών για τον τόπο τους. Στη μακρά πορεία της ηγεμονίας τους δεν τόλμησαν να αντιμετωπίσουν, έστω και για μία φορά τους φαύλους, που τους περιτριγύριζαν και βρόμιζαν με τις πράξεις τους την αυλή τους, ούτε να απαλλάξουν τον τόπο από τα επικίνδυνα παράσιτα που είχαν απλωθεί σ’ αυτόν και τον λυμαίνονταν. Μεθυσμένοι οι περισσότεροι από το κρασί της εξουσίας λησμόνησαν την αποστολή τους και το καθήκον τους, έναντι εκείνων που τους ανέδειξαν και τους κατέστησαν στην εξουσία. Δεν θέλησαν να συγκρουσθούν, να αναμετρηθούν με την κατεστημένη διαφθορά, γιατί φοβήθηκαν μήπως λειτουργήσει σε βάρος τους και έλθουν στην επιφάνεια τα προσωπικά τους ανομήματα και το έλλειμμα του ήθους τους.
Κάποτε οι πραγματικοί ηγέτες με σεμνότητα, ειλικρίνεια και αντρισμό κυβερνούσαν και ήταν ο λόγος τους, οι πράξεις τους και όλες οι πρωτοβουλίες ξεκάθαρες και ξάστερες, χωρίς στίγματα και διαπλοκές. Άνοιγαν την καρδιά τους και άκουγαν με προσοχή τα αιτήματα του λαού και στη συνέχεια υλοποιούσαν τις ελπίδες και τα οράματά τους. Προσπαθούσαν κάθε φορά να αφουγκραστούν τους παλμούς των, να τους αρπάξουν στα χέρια τους, να συντονιστούν με αυτούς και να οδηγήσουν τον λαό στον σωστό δρόμο.
Σήμερα οι άρχοντες είναι τελείως διαφορετικοί. Ανεβαίνουν στους θώκους τους σέρνοντας πίσω τους σκάνδαλα και ανομίες. Δεμένοι στο άρμα της διαφθοράς. Αιχμάλωτοι πολλών ατοπημάτων. Διαπλεκόμενοι με επαγγελματικά συμφέροντα. Ρυπαίνουν έτσι τη ζωή με ψεύδη, στρεψοδικίες, πονηριές και ιταμότητες. Δηλητηριάζουν έτσι τους λαούς. Πολεμούν την αντοχή τους.
Αν πράγματι θέλουμε η Πατρίδα μας να δει καλύτερες ημέρες, οφείλουμε να βρούμε, να ανακαλύψουμε τους σεμνούς, τους γνήσιους ηγέτες και να τους ανεβάσουμε ημείς ο λαός με την ολόκαρδη αγάπη μας στον θρόνο της εξουσίας. Αυτοί με τη σειρά τους αφού πάρουν το τιμόνι του κοινωνικού άρματος, να σεβαστούν το λαό, να τον υπηρετήσουν και να τον οδηγήσουν σε οδό σωτηρίας.
