Από τον Γιώργο Δελαστίκ
"Οικουμενική" μνημονιακή κυβέρνηση θα προκύψει σήμερα από τις κάλπες, αποτελούμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ ή "κεντροαριστερή" κατ' επίφαση, μνημονιακή οπωσδήποτε, κυβέρνηση τριών κομμάτων - ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ; Αυτό είναι το διακύβευμα των εκλογών που γίνονται σήμερα, τις οποίες προκήρυξε ο τέως πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας υπό τη στραγγαλιστική πίεση των Γερμανών προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να πάψει να συγκυβερνά με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου και να προσλάβει στη θέση τους το Ποτάμι, το πιο γερμανόφρον κόμμα της χώρας μας.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει όμως να αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Μόλις προκήρυξε τις εκλογές, η καγκελαρία του Βερολίνου αποκάλυψε τις πραγματικές της προθέσεις: Τώρα απαιτεί να συγκροτηθεί κυβέρνηση "μεγάλου συνασπισμού από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, η οποία βεβαίως θα συμπεριλάβει και το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ! Θέλουν οικουμενική μνημονιακή κυβέρνηση, στην οποία να συμμετέχουν όλα τα μνημονιακά κόμματα οι Γερμανοί! Να απαρτίζουν δηλαδή τη νέα κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.
ΘΑ "ΦΑΓΩΘΕΙ" Ο ΤΣΙΠΡΑΣ!
Ευνόητο είναι πως αν συγκροτηθεί όντως οικουμενική μνημονιακή κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα διασπαστεί εκ νέου αρχικά και στη συνέχεια θα διαλυθεί οπωσδήποτε.
Μοναδική περίπτωση να διασωθεί ως πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας είναι να κατορθώσει να φτιάξει μια τυπικά "κεντροαριστερή" κυβέρνηση συγκροτούμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Αυτό όμως κινείται πλέον στα όρια του αδύνατου, όπως τουλάχιστον πιστεύουν στο Μέγαρο Μαξίμου.
Οι υπολογισμοί που κάνει το πρωθυπουργικό περιβάλλον εδράζονται στην εκλογή από τον ΣΥΡΙΖΑ περίπου 125 βουλευτών και σε συγκλίνουσες εκτιμήσεις για ποσοστά του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ γύρω στο 5%.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μαθηματικό, αλλά βαθύτατα πολιτικό. Το ζήτημα δεν είναι αν ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνουν 151 βουλευτές, αλλά αν οι βουλευτές τους υπερβαίνουν τους περίπου 160. Μόνο τότε- και υπό όρους - θα επέτρεπαν οι Γερμανοί τη συγκρότηση μιας μνημονιακής φυσικά, αλλά κατ' όνομα "κεντροαριστερής" κυβέρνησης, η οποία βεβαίως θα είχε ως ευαγγέλιο την υλοποίηση του "Μνημονίου Τσίπρα". Τους 160 βουλευτές όμως δεν τους πιάνουν ούτε στα πιο γλυκά του όνειρα ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ.
Αν όμως δεν συγκροτηθεί τριμερής "κεντροαριστερά" κυβέρνηση, πλήρως μνημονιακή φυσικά, οι πιθανότητες να παραμείνει πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας και στη νέα κυβέρνηση είναι ελάχιστες, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιλέξει να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ για να παραμείνει στην εξουσία.
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Ο... ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΣ;
Ενδέχεται ο Αλ. Τσίπρας να νομίζει ότι θα αποχωρήσει "ηρωικά" αν αρνηθεί να είναι πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ και ότι αν φύγει σε μια τέτοια περίπτωση, επειδή είναι νεότατος σε ηλικία θα μπορέσει κάποια στιγμή αργότερα να επανακάμψει. Πρόκειται, φυσικά, περί αυταπάτης, αλλά αυτή την αυταπάτη είναι πιθανόν να την έχει ο τέως πρωθυπουργός.
Ούτε οι Γερμανοί όμως θέλουν πρωθυπουργό κυβέρνησης συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ τον Αλέξη Τσίπρα. Βλέποντας στη Βουλή τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζουν ανενδοίαστα από κοινού με τους βουλευτές της ΝΔ το "Μνημόνιο Τσίπρα" - συν τους βουλευτές του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ, βεβαίως - συνειδητοποίησαν βαθύτερα πόσο χαμηλά βρίσκεται η αξιοπιστία του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Θεωρούν ότι τώρα είναι η ευκαιρία να επιβάλουν μια κυβέρνηση που να είναι εντελώς τυφλό όργανό τους και να εκτελεί πειθήνια τις εντολές του Βερολίνου - και πιθανότατα θα το πετύχουν.
Τον Τσίπρα τον διέσυραν στα μάτια των Ελλήνων και των Ευρωπαίων με τη "μνημονιακή κωλοτούμπα" που τον υποχρέωσαν να κάνει. Από κει που προεκλογικά ο τέως πρωθυπουργός έλεγε και υποσχόταν ότι θα "σκίσει" τα Μνημόνια με ένα νόμο που θα έχει ένα και μόνο άρθρο, τώρα αυτοδιαφημίζεται ως ο καλύτερος... "εφαρμοστής του Μνημονίου Τσίπρα"! Επειδή διαφωνεί, ισχυρίζεται, με το Μνημόνιο που του επέβαλαν με το ζόρι οι Γερμανοί και αυτός αναγκάστηκε να το ψηφίσει για να μας γλιτώσει από τον... "εμφύλιο (!!!)", αν παραμείνει πρωθυπουργός, θα παλεύει διαρκώς να βελτιώσει το Μνημόνιο! Εκεί κατάντησε...
Οι Γερμανοί, λοιπόν, σκέπτονται να συγκροτήσουν κυβέρνηση με επικεφαλής κάποιον "τεχνοκράτη" - και πρέπει να ξέρουν οι Ελληνες ότι όταν σήμερα ακούν τον όρο "τεχνοκράτης" αυτό σημαίνει τραπεζίτης!
Το όνομα του τραπεζίτη Προβόπουλου έχει ήδη κυκλοφορήσει στην Αθήνα ως υποψήφιου πρωθυπουργού και θα ήταν συμφορά για τον τόπο, αν όντως συνέβαινε κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα. Απόψε το βράδυ θα ξέρουμε, αν δημιουργούνται με το εκλογικό αποτέλεσμα οι προϋποθέσεις για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
ΟΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΜΑΣ ΚΥΚΛΩΝΟΥΝ
Είναι γνωστό και το έχουμε γράψει κι εμείς στην "Ελευθερία" ότι η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να μην κατεβάσει στις εκλογές αυτές το προσωπικό του κόμμα, το ΚΙΔΗΣΟ, που είναι εξωκοινοβουλευτικό, συνιστά υπέροχο δώρο προς το ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά, αφού έτσι διασφαλίζεται η είσοδος του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή. Πριν από την απόφαση του Γ. Παπανδρέου περί απόσυρσης του ΚΙΔΗΣΟ, το οποίο βέβαια δεν θα έμπαινε με τίποτα στη Βουλή, το ΠΑΣΟΚ χαροπάλευε στο όριο του 3%.
Είναι φανερό ότι ο Γιώργος Παπανδρέου τα 'χει βρει με τη Φώφη Γεννηματά. Αυτό το συμπεραίνει κανείς έμμεσα και από το γεγονός ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος πνέει μένεα κατά της Φώφης, θεωρώντας ότι τον έχει ήδη "πουλήσει" πολιτικά.
Ο πρώην αρχηγός φτάνει μέχρι του σημείου μάλιστα να δηλώνει σε όλες τις συζητήσεις του ότι... "το ΠΑΣΟΚ αποκλείεται να μπει στη Βουλή"!
Το διασκεδαστικό με τον Παπανδρέου είναι ότι στα μέσα αυτής της εβδομάδας, σε ιστοσελίδα του διαδικτύου, δημοσιεύτηκε άρθρο του Νίκου Παπανδρέου, του αδελφού του Γιώργου, με το οποίο αυτός τασσόταν υπέρ του... Ποταμιού του Σταύρου Θεοδωράκη!
"Υπάρχει ευτυχώς ένα κόμμα που κατεβαίνει στις εκλογές με προοδευτικό όραμα και που έχει καταλάβει όλες τις παθογένειές μας" γράφει ο Νίκος Παπανδρέου αναφερόμενος στο Ποτάμι, το οποίο προσδιορίζει και ονομαστικά.
Είναι φανερό, επειδή μετά τις εκλογές είναι στα όρια της βεβαιότητας η συμμετοχή του Ποταμιού όσο και του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ότι οι Παπανδρέου προσπαθούν να προσκολληθούν τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στο Ποτάμι, ελπίζοντας ότι ίσως κάπου καταφέρουν να "τρυπώσουν" σε υπουργικές θέσεις.
ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Ο ΣΥΡΙΖΑ
"Τα αυγά και τα πασχάλια" εχουν χάσει οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ο Τσίπρας που έλεγε ότι θα "σκίσει" τα Μνημόνια έφτασε σε σημείο να αυτοδιαφημίζεται ότι δήθεν είναι ο... καλύτερος διαχειριστής της μνημονιακής υποτέλειας, τι να σου κάνουν και οι ψηφοφόροι του. Τρεις μέρες πριν τις εκλογές υπολογιζόταν σε κάτω από 70% η συσπείρωση των ψηφοφόρων του και δεν αναμενόταν να αυξηθεί ουσιωδώς.
Επιπροσθέτως, επειδή αυτή τη φορά γίνονται με λίστα οι βουλευτικές εκλογές, πράγμα που σημαίνει ότι ο αρχηγός του κόμματος και όχι ο λαός εκλέγει ποιος θα είναι βουλευτής, το κλίμα αποσύνθεσης επεκτείνεται στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ολοι προσπαθούν να διασωθούν προσωπικά και μόνο.
Μεταξύ των στελεχών που δηλώνουν ότι έχουν παραμείνει πιστά στον Τσίπρα, επικρατεί κλίμα "ο σώζων εαυτόν, σωθήτω". Το καθένα από αυτά τα στελέχη προσπάθησε όσο μπορούσε να κολακεύσει τον πρόεδρο του κόμματος όσο ήταν δυνατόν περισσότερο προκειμένου να τοποθετηθεί είτε σε θέση που σίγουρα θα εκλεγεί σήμερα ή τουλάχιστον να είναι σε δυνάμει εκλόγιμη θέση, ανάλογα φυσικά με το εκλογικό αποτέλεσμα. Στόχος των στελεχών αυτών αποκλειστικά και μόνο το πώς θα εκλεγεί ο ίδιος βουλευτής ώστε να έχει έναν παχυλό μισθό, αδιαφορώντας παντελώς για την τύχη και το εκλογικό ποσοστό του κόμματός τους.
Μόνο ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε την εκλογική μάχη για το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ και είναι απολύτως βέβαιο ότι όποιο ποσοστό πάρει απόψε ο ΣΥΡΙΖΑ θα οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στον ίδιον - τόσο αρνητικά όσο και θετικά.
Εννοούμε δηλαδή ότι στη "μνημονιακή κωλοτούμπα" και στο "σπάσιμο" του Αλέξη Τσίπρα κάτω από τις ασφυκτικές πιέσεις των Γερμανών οφείλεται η κατάρρευση του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην επιρροή του στον πληθυσμό και στον προεκλογικό αγώνα που έδωσε ουσιαστικά μόνος του θα οφείλεται και η όποια διάσωση του εκλογικού ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα οδηγήσει σε απομάκρυνση του τέως πρωθυπουργού από τη νέα πρωθυπουργία και την αποχώρησή του από την πολιτική, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταλήξει διαλυόμενος οριστικά και αμετάκλητα.
ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Σήμερα, η μέρα ανήκει στον ανώνυμο Έλληνα ψηφοφόρο. Αυτός θα αποφασίσει συνολικά τι είδους κυβέρνηση θα τον κυβερνήσει, αν και τα χαρτιά είναι σημαδεμένα. Μνημονιακή κυβέρνηση θα εκλέξει ο λαός μας έτσι κι αλλιώς, γιατί τα πολιτικά κόμματα της χώρας μας δεν του έχουν αφήσει άλλη επιλογή.
"Αποθέωση της Δημοκρατίας" σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η σημερινή μέρα. Αντιθέτως, αυτές οι βουλευτικές εκλογές φέρουν εντονότερα από οποιεσδήποτε άλλες τα σημάδια της απαξίωσης ολόκληρου του πολιτικού κόσμου. Μέχρι τώρα μνημονιακά κόμματα ήταν φυσικά η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Το μεγαλύτερο θλιβερό επίτευγμα της διακυβέρνησης της πατρίδας μας από τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι μέσα στους επτά μόλις μήνες που διήρκεσε η εξουσία τους, κατόρθωσαν να συμπεριλαμβάνεται πλέον και η Αριστερά στο απαξιωμένο πολιτικό σύστημα. Δυστυχώς.
Δεν απέμεινε έτσι κανένας πολιτικός χώρος που να μην είναι φορέας της υποτέλειας στους ξένους. Ούτε η Δεξιά ούτε η σοσιαλδημοκρατία, ούτε η Αριστερά, εκφραζόμενοι από τους κύριους κομματικούς φορείς τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) μπορούν να διεκδικήσουν αντιστασιακές δάφνες.
Το ότι υπάρχουν μικρά κομμάτια της Δεξιάς (Χρυσή Αυγή) και της Αριστεράς (ΚΚΕ και ΛΑΕ) που παραμένουν αντιμνημονιακά στις διακηρύξεις, δεν συνιστά ελπίδα για τον κύριο όγκο του ελληνικού λαού που ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι σε ποσοστό γύρω στο 65% έως 70%.
