Από τον Γιώργο Γκόγκο
«Το παιδί κλεισμένο μέσα στο σπίτι κοιτάζει έξω από το παράθυρο τον κόσμο και ζητάει από τη γιαγιά να βγει, η απάντηση που παίρνει είναι ‘’όχι είναι ο μούτος έξω και θα σε φάει’’. Αυτό γίνεται κάμποσες φορές, ώσπου στο τέλος ο μικρός αποφασίζει να βγει, η γιαγιά τον ψάχνει και όταν τελικά τον βλέπει έξω ο μικρός γελώντας της λέει ‘’δεν υπάρχει μούτος’’». Αυτά είναι τα λόγια ενός παλιού συντρόφου, που περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο την εποχή που ζούμε. Μια εποχή οικονομικής κρίσης, που χρησιμοποιείται ο φόβος για να θολώσει το μυαλό μας, να μη σκεφτόμαστε να μην ονειρευόμαστε, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν τις ζωές μας βορά στους ανελέητους νόμους της αγοράς για τις οποίες είμαστε απλά στατιστικά νούμερα. Παρακολουθούμε γύρω μας να καταστρέφονται άνθρωποι στο βωμό των αριθμών, βλέπουμε μοιραία ότι έρχεται η σειρά μας και αυτοί μας μιλάνε για σταθερότητα και μεταρρυθμίσεις. Ναι, έχουμε σταθερότητα και απορρυθμίσεις προς όφελος των ημετέρων. Προσπαθούν να μας φοβίσουν με το αύριο που μας το έχουν ήδη κλέψει. Μας καλούν να διαλέξουμε ανάμεσα στο μαύρο και την ελπίδα, ανάμεσα σε μια ελεύθερη χώρα και σε μία χώρα αποικία χρέους. Αλήθεια είναι δίλημμα αυτό που πρέπει να το σκεφτούμε;
Να ξέρουν καλά ότι δεν συμβιβαζόμαστε μ’ αυτή την γκρίζα πραγματικότητα. Γνωρίζουμε καλά ότι μπορούμε να διώξουμε το φόβο που έχουν το θράσος να μας διοχετεύουν οι πονηροί πολιτευτάδες που οδήγησαν τη χώρα και τις ζωές μας στην καταστροφή, έχουμε τη δύναμη σ’ αυτή τη χώρα να φτιάξουμε τον κόσμο που θέλουμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Αυτός ο κόσμος είναι εφικτός γιατί θα αντισταθούμε δεν θα φοβηθούμε δεν θα υποταχτούμε στους ανελέητους νόμους της αγοράς. Ποιός είναι αυτός ο μπαμπούλας των αγορών που μπορεί να υπάρχει χωρίς τους ανθρώπους;
Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να ζει ελεύθερος. Στην ιστορία του δεν φοβήθηκε να αγωνιστεί για τα άφταστα γι αυτό κατάφερε να φύγει από τις σπηλιές να οργανωθεί σε κοινωνίες να κερδίσει τα δικαιώματά του. Η Ιστορία δεν γυρίζει πίσω, οι κοινωνίες δεν έχουν αδιέξοδα, να μην επιτρέψουμε κανένα μικρό ανίκανο φοβισμένο πολιτευτή να μας φοβίσει να μας εμποδίσει να διεκδικήσουμε τη ζωή μας.
Αν δεν το κάνουμε εμείς τώρα μοιραία θα το κάνουν αύριο τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και τότε το τίμημα θα είναι μεγάλο.
Να θυμόμαστε ‘’Μούτος’’ δεν υπάρχει. Να ανοίξουμε τώρα την πόρτα και να βγούμε στον ήλιο εκεί θα βρούμε την πραγματική ζωή, εκεί μαζί με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με κυβέρνηση της Αριστεράς, θα βοηθήσουμε όλοι για να οικοδομήσουμε την κοινωνία δικαίου όπου οι ανάγκες του ανθρώπου θα είναι προτεραιότητα.
«Ε, κακομοίρη άνθρωπε», είπε δυνατά, «μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά. Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε, ας σύρουμε μπορεί να μας ακούσουν!» Ας είναι τα λόγια του Καζαντζάκη οδηγός στον αγώνα που καλούμαστε να δώσουμε για μια χώρα ελεύθερη με σεβασμό στον άνθρωπο και την δημοκρατία.
*Ο Γ. Γκόγκος είναι πολιτικός μηχανικός, μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας
