Κονσέρτο για πουλιά και έντομα...

Από τον Τάσο Πουλτσάκη
Καλοκαίρι κι ενώ η κάψα καλά κρατεί, κάτω από την κληματαριά, απολαμβάνω την απλωσιά της θάλασσας.

Πίσω, στην κερασιά, ο αφιλότιμος ο τζίτζικας δε λέει να σταματήσει, ασθμαίνοντας από τη ζέστη. Δύο τρία κιρκινέζια κάνουν παιχνίδια στον αέρα που φυσάει κατά κύματα. Γέρνουν το σώμα τους, ανεβαίνουν, κατεβαίνουν με βολ πλανέ, ενώ άλλα τόσα σπουργίτια τσιμπολογούνε τα σταφιδιασμένα κεράσια, τραγουδώντας.
Ο δρυοκολάπτης στον απέναντι στύλο του ηλεκτρικού, σκαρφαλωμένος, χτυπάει με το ράμφος του ρυθμικά, ποιος ξέρει τι φαγώσιμο να βρήκε εκεί πάνω… ο στυλίτης. Οι μέλισσες και τα άλλα έντομα ρουφάνε λαίμαργα τη γλύκα του ολάνθιστου στρατηγού, λίγο παραπάνω, λέγοντας με αδιάκοπο βουητό τον σκοπό τους.
Μια άσπρη πεταλουδίτσα χορεύοντας πάνω στον ανθισμένο δυόσμο της αυλής επισκέπτεται… εθιμοτυπικά την περιοχή, δίνοντας κι αυτή το παρόν στο πάρτι των λουλουδιών και των αρωμάτων.
Δύο περιστέρια πάνω στο σύρμα του ηλεκτρικού, το ένα δίπλα στο άλλο, φαίνεται να εξομολογούνται τον έρωτά τους…
Ενώ το κονσέρτο για πουλιά και έντομα εξελίσσεται, η μνήμη τρέχει γρήγορα σ’ εκείνη την καταπληκτική θεατρική παράσταση των «Ορνίθων» του Αριστοφάνη από το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, σε μετάφραση Β. Ρώτα και θεϊκή μουσική Μάνου Χατζηδάκι, που είδαμε στο προαύλιο του Β’ Δημοτικού Σχολείου, στον λόφο του Φρουρίου, τέτοια εποχή.
Ω! μακάρια πετεινά / με τα ωραία φτερά ντυμένα / τον χειμώνα ξένοιαστα / για παπούτσια αι για χλαίνα (1).
Να κι ο τζίτζικας ο λάλος / χαίρεται που ο ήλιος καίει / κι απ’ την κάψα μεθυσμένος / με ψιλή φωνή το λέει: //
- Έχω χειμαδιό σπηλιές / όπου παίζω με ξωθιές (2).Το ρολόϊ στο καμπαναριό χτυπάει δώδεκα και πρέπει να σταματήσει η φαντασία να τρέχει για να δω πώς θα τα βγάλω πέρα μ’ αυτήν την... καυτή πραγματικότητα, ενώ το κρατικό ραδιόφωνο συνεχίζει να βομβαρδίζει με μηνύματα για τα 50 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, χωρίς να μας λένε ποιοι έφεραν την επτάχρονη στρατιωτική δικτατορία, η οποία κατέλυσε τη Δημοκρατία, τα Ιουλιανά του 1965, την αποστασία με αποτέλεσμα την πτώση της Κυβέρνησης του 54% του Γ. Παπανδρέου, την επέμβαση στην Κύπρο, την ανατροπή του Μακαρίου, την εισβολή των Τούρκων στο νησί…
Βεβαίως και πρέπει η ιστορική αλήθεια να λέγεται ολόκληρη και όχι με παραγράφους σε κάθε ευκαιρία, όσο πικρή κι αν είναι, όσο κι αν πονάει, για να μην ξαναζήσει η πατρίδα μας, ο ελληνισμός, άλλες εθνικές περιπέτειες.
Πάντως, ό,τι κι αν πούμε εμείς εδώ, ο τζίτζικας ο λάλος θα εξακολουθεί να τραγουδάει, να γκρινιάζει, να κοροϊδεύει και να γελάει μαζί μας για τα πάθη μας, τις αδυναμίες μας, τις μικρότητές μας, αλλά και τις χαρές μας…(1). Χλαίνα ή χλαίνη: το χοντρό μάλλινο στρατιωτικό παλτό.
(2). Ξωθιές: όμορφες κοπέλες που ζούσαν σε σπηλιές, ποτάμια, βουνά, βρύσες, με ιδιαίτερες χορευτικές ικανότητες.