«Ο κυρ Γιάννης Πονηράκης από το Ρέθυμνο στη δεκαετία του ’90 πήρε οικοδομική άδεια για ένα μικρό ξενοδοχείο 15 δωματίων κάπου κοντά στην πόλη. Πήρε σοβαρή επιδότηση, συν κάτι υπερτιμολογήσεις υλικών, και ελάχιστα δανεικά με υποθήκη του χωραφιού του -που κι αυτό με λίγο γράσσο υπερτιμήθηκε- έχτισε στα γρήγορα τη μονάδα του. Αντί όμως για τα 15 δωμάτια της άδειας τα έκανε παράνομα 30 απλώνοντας το κτίριο στον ακάλυπτο. Η επιχείρηση πήγε καλά και τα κέρδη καλύτερα. Το 2011 εκδόθηκε ο νόμος για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων. Λίγο μετά ήρθε καιρός ο άνθρωπός μας να ξεκουραστεί και να χαρεί τα χρήματα των κόπων του. Αποφάσισε λοιπόν να μεταβιβάσει τη μονάδα του στον μεγαλοεργολάβο μηχανικό από τον Κίσσαμο Κώστα Κατεργαράκη. Επρεπε όμως προηγουμένως να τακτοποιηθεί η αυθαίρετη κατασκευή του οικοπέδου. Δηλαδή το επί πλέον αυθαίρετο κτίριο των 15 δωματίων. Αμ’ έπος αμ’ έργον ο Κατεργαράκης έκανε αυτοψία στο ξενοδοχείο και το οικόπεδο. Στο νομότυπο -λόγω της ιδιότητάς του ως μηχανικού- τοπογραφικό που συνέταξε το 2018, αποτύπωσε αυθαίρετη κατασκευή όχι αυτή των 15 δωματίων, που υπήρχε, αλλά συνολική «αυθαίρετη» κατασκευή 45 δωματίων. Δηλαδή άλλα 30 ανύπαρκτα δωμάτια με το αντίστοιχου μεγέθους κτίριο στον χρόνο σύνταξης του τοπογραφικού [2018]. Πήγε τον φάκελο στην πολεοδομία του Δήμου της περιοχής, και μέσα τοποθέτησε τη θεωρημένη για τη γνησιότητα υπογραφής υπεύθυνη δήλωση του Πονηράκη. Η δήλωση έγραφε, πως η αυθαίρετη κατασκευή ήταν αυτή που αποτυπωνόταν στο τοπογραφικό. Ο Πονηράκης πήγε στο ΚΕΠ, έβαλε την υπογραφή του στα έτοιμα έγγραφα για την τακτοποίηση του αυθαιρέτου και ούτε που διάβασε τι ακριβώς έγραφε το ένα από αυτά για 45 αυθαίρετα δωμάτια και όχι για 15 που υπήρχαν στην πραγματικότητα. Πόσοι διαβάζουν έτοιμα έντυπα, ακόμα και συμβόλαια, όταν έχουν δίπλα τους μηχανικό, δικηγόρο και συμβολαιογράφο. Με όλα λοιπόν τα χαρτιά ο Κατεργαράκης πήγε στην Πολεοδομία και μετά λίγες μέρες πήρε το χαρτί της τακτοποίησης για τριάντα χρόνια (διαβάστε ισόβια), αφού πλήρωσε και την πρώτη από τις εκατό δόσεις του προστίμου. Αμέσως έδωσε όλα τα χαρτιά στον συμβολαιογράφο και γρήγορα υπογράφηκε και το συμβόλαιο μεταβίβασης. Ο Πονηράκης σύμφωνα με το συμβόλαιο πούλησε ξενοδοχείο εξήντα δωματίων στον Κατεργαράκη. Τα 15 της αρχικής άδειας, τα 15 παλιά και υπαρκτά πριν το 2011 αυθαίρετα και τα 30 ανύπαρκτα και αυτά δήθεν όμως υπαρκτά πριν το 2011 δωμάτια που εμφανίζονταν στο σχεδιάγραμμα. Λεφτά όμως πήρε για ξενοδοχείο 30 μονάχα δωματίων. Όσα πραγματικά και υπήρχαν στο οικόπεδο.
Υστερα από δυό μήνες πάνω κάτω εκσκαφείς, σιδεράδες, καλουπατζήδες, φορτηγά και τσιμεντιέρες πλημμύρισαν τους χώρους της παλιάς μονάδας του Πονηράκη. Ο σύντεκνος Κατεργαράκης άρχισε την κατασκευή της μονάδας του δικού του τοπογραφικού. Όλα «νόμιμα» με «τακτοποίηση». Στην περίφραξη έβαλε φαρδιά πλατιά και τον αριθμό της «άδειας». Μόνο που ο αριθμός ήταν του χαρτιού της τακτοποίησης του «αυθαιρέτου».
Είδε όλα αυτά ο Πονηράκης και επειδή ήξερε από πρώτο χέρι, ότι στο οικόπεδό του ήταν αδύνατη η κατασκευή πάνω από 15 νόμιμων δωματίων όπως η παλιά άδεια, πήγε στον Κατεργαράκη να ζητήσει επί πλέον χρήματα, για να μην κάνει καταγγελία στις αρχές. Εσκασε στα γέλια ο Κατεργαράκης. «Διάβασε βρε αδερφέ τι υπέγραψες στο ΚΕΠ και στον συμβολαιογράφο. Είχες και τον δικηγόρο σου εκεί. Τι μου λες τώρα;» Κόκκαλο ο Πονηράκης. Μιά και δυό στον δικηγόρο του. «Με κατέστρεψες- άφριξε- μας εξαπάτησε ο Κατεργαράκης. «Διηγήθηκε τι γινόταν. Τον κοίταξε καλά καλά ο δικηγόρος. «Ακουσε κύριε Πονηράκη, του λέει. Εγώ διάβασα με προσοχή το συμβόλαιο. Είδα όλα τα χαρτιά και ήταν εντάξει. Ηθελες να μυρίσω τα δάχτυλα, ότι το ξενοδοχείο σου δεν είχε 60 όλα κι όλα δωμάτια, όπως έγραφε το συμβόλαιο και το τοπογραφικό, αλλά μονάχα 15 νόμιμα και 15 αυθαίρετα, όπως μου λες τώρα; Μου είπες ποτέ τέτοια λεπτομέρεια; Και μη ξεχάσω κάτι. Μη σκεφτείς να κάνεις καταγγελία, γιατί θα μπλέξεις κι άλλο. Είσαι που είσαι μπλεγμένος, με τα χαρτιά που υπέγραψες. Κάνε πως δεν ξέρεις τίποτα. Αν σκάσει το θέμα, που δεν φαντάζομαι, και σε καλέσουν για κατάθεση, θα πεις πως εξαπατήθηκες από τον Κατεργαράκη». Αγρίεψε ο Πονηράκης. «Θα τον καθαρίσω τον π@@@@η, τον μ@@@@α, τον απατεώνα. Θα τον καθαρίσω».
Αυτή είναι η μικρή ιστορία. Αυτές και άλλες είναι οι συνέπειες της παρανομίας. Θα διερωτηθείτε, γιατί δεν γίνονται έλεγχοι με δειγματοληπτικές αυτοψίες σε υποθέσεις τακτοποίησης αυθαιρέτων. Θα σας απαντήσω. Σύμφωνα με τον νόμο δεν γίνονται πουθενά, εκτός κι αν υπάρχει καταγγελία. Και πάλι. Για κράτος της πλάκας μιλάμε. Και μην κατηγορηθώ για ισοπέδωση. Από επίσημα δεδομένα προκύπτει, ότι όλοι οι Ελληνες συμφωνούν, πως η Ελλάδα είναι διεφθαρμένη. Κι ένα δείγμα εμπειρίας μου. Πριν αρκετά χρόνια μήνυσα στη Ζάκυνθο με τρεις μάρτυρες πώληση 3.000 περίπου ειδών κυλικείου πλοίου δίχως αποδείξεις, υπερφόρτωσή του με 800-850 άτομα και μη ακύρωση των εισιτηρίων. Δεν επαρκεί ο χώρος να αναλύσω εδώ τις αδιανόητες πράξεις των τοπικών αρχών, τη ζακυνθινή μαφία συγκάλυψης της κακουργηματικής υπερφόρτωσης (κίνδυνος ναυαγίου) και την αδράνεια του λιμενάρχη και του τοπικού εισαγγελέα. Όλοι τους όφειλαν λόγω αυτοφώρου, να συλλάβουν τον ιδιοκτήτη του σκάφους, που δεν γνώριζε για τη νυχτερινή μήνυση, αλλά τον ειδοποίησαν να εξαφανιστεί. Χρειάστηκε να μεταβώ δύο φορές με αντίστοιχες διανυκτερεύσεις στο νησί. Μού «έφαγαν» και τα ελάχιστα οδοιπορικά οι δικαστικοί υπάλληλοι. Όπως το γράφω. Δεν πήγα τρίτη φορά. Πληροφορήθηκα, πως ο ιδιοκτήτης του σκάφους της συμφοράς τιμωρήθηκε. Για ποιες πράξεις και πόσο ούτε που ρώτησα. Το εκπληκτικό όμως ήταν, πως η αρχική δίωξη ήταν για μη έκδοση «περιορισμένου αριθμού αποδείξεων» αρμοδιότητας Μονομελούς Πλημμελειοδικείου. Το μήνυμα ελήφθη. «Μην ανακατεύεσαι», αν δεν έχεις συμφέρον. Ποιος θα καταγγείλει στην Ελλάδα ποιον, όταν οι δημόσιες υπηρεσίες λειτουργούν για τις εξυπηρετήσεις των υπαλλήλων τους, δίχως να τις ελέγχει κανένας. Δεσμοί συνενοχής από τη συνενοχή. _
Στην ιστορία Πονηράκη και Σία είπα μέσα μου. Λες Πονηράκηδες και Κατεργαράκηδες να είναι χιλιάδες των χιλιάδων, που τακτοποίησαν ανύπαρκτα κτίρια, χτίζοντάς τα αργότερα; Λες στους φακέλους του νόμου 4014/27.7 2011 και υστερότερων* να υπάρχουν τοπογραφικά αλά Κατεργαράκη και να γίνεται πάρτι δισεκατομμυρίων με ψευτοχαρτούρες; Τα σκέφτηκα και τα ξανασκέφτηκα αυτά μετά τα μεσάνυχτα πνιγηρής από καύσωνα νύχτας. Κινήθηκα μετά στον νιπτήρα να βρέξω το πρόσωπό μου. Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη. «Όμηρε-του είπα-τι σκοτίζεσαι, αφού ξέρεις, πως ζούμε σε διεφθαρμένη χώρα. Για μαφία ** λες; Σοβαρέψου. Σε κάθε ελλαδική συλλογικότητα υπάρχει και μια μαφία, αν ολόκληρη δεν είναι μαφία. Σύνελθε άνθρωπε και πήγαινε για ύπνο». _
_ Παραπομπές
* Η αυθαίρετη δόμηση μεταπολεμικά έλαβε πρωτοφανείς διαστάσεις λόγω της μαζικής μετοίκησης στις μεγάλες πόλεις. Μεταξύ 1946 και 1984 οι πέριξ των πέντε μεγάλων οικιστικών συγκροτημάτων ( Αττική, Θεσ/νίκη, Πειραιάς, Πάτρα, Ηράκλειο, Λάρισα) περιοχές οικοδομήθηκαν σε πρώην αγροτικές εκτάσεις, που οικοπεδοποιήθηκαν εκτός σχεδίου από τους ιδιοκτήτες τους. Οι εξοικονομήσεις συμφερόντων κατέληξαν στη δημιουργία οικοπέδων 150 έως 200 μ2 με δρόμους» πλάτους 5 - 6 μέτρων και «πεζοδρόμια» 40 και 50 εκ. Η μεγάλη τομή στην εξάλειψη του χωροταξικού και πολεοδομικού χάους έγινε από τον Αντώνη Τρίτση το 1984 με τον νόμο 1337 [ συμπλ. ν. ν. 4258 /2014, 4495/2017 κ.ά. ]. Οριοθετήθηκαν 12.000 οικισμοί στην Ελλάδα, καθορίστηκαν αποστάσεις ανέγερσης κτισμάτων κοντά στις ακτές, προσβάσεις σ’ αυτές, όροι και προϋποθέσεις κατεδαφίσεων, εισφορές γης και χρήματος σε πολεοδομούμενες περιοχές και σειρά χωροταξικών και πολεοδομικών ρυθμίσεων. Ο Αντρέας Παπανδρέου κάποια στιγμή είπε του Τρίτση, πως έγραψε ιστορία και του αφήρεσε το χαρτοφυλάκιο. ** Mafia [ή cosa nostra -»δικό μας πράγμα, ο κόσμος μας»]. Η λέξη προέρχεται από το σικελικό επίθετο mafiοsο, που σημαίνει αυτόν που κομπάζει, « κορδώνεται». Στα μέσα του 19ου αιώνα σηματοδοτούσε τον μυστικό κύκλο προσώπων στη Σικελία, με σκοπό την απελευθέρωση από την κατοχή των Γάλλων. Η Σικελία ανεξαρτητοποιήθηκε -και ενώθηκε με τα υπόλοιπα ιταλικά κρατίδια-από τον Garibaldi το 1860. Η πατριωτική μυστική οργάνωση μετεξελίχθηκε στην πρώτη παγκοσμίως εγκληματική σικελική μαφία, που ανδρώθηκε στις ΗΠΑ από Σικελούς μετανάστες. Από τα τέλη του μεσοπολέμου ο όρος αποδόθηκε σε εγκληματικές οργανώσεις με ιεραρχική δομή. _