Ως γνωστόν καθιερώθηκε στην Ελλάδα αρχές της δεκαετίας του ’80 επί κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου. Εμπνευστής και συντάκτης του νομοσχεδίου ο Παρασκευάς Αυγερινός. Υλοποιήθηκε επί υπουργίας Γεωργίου Γεννηματά. Αν και χαρακτηρίστηκε από υπερβολικές και αχρείαστες γαλαντομίες σε ό,τι αφορούσε προσλήψεις διοικητικού και υπαλληλικού προσωπικού -ακόμη και κηπουρών- με ό,τι αρνητικό συνεπάγετο ως προς το ύψος των δαπανών – αποτέλεσε μία μεγάλη τομή, που επέτρεψε σε εκατομμύρια καταφρονεμένους και περιθωριοποιημένους να δουν στον ήλιο μοίρα και να αρχίσουν να αισθάνονται ότι υπάρχουν πολιτικοί που μπορούν και θέλουν να επιδιώξουν και να επιβάλουν κοινωνική δικαιοσύνη. Μία ανάλογη προσπάθεια είχε αναληφθεί από τον σπουδαίο καθηγητή Ιατρικής Σπ. Δοξιάδη επί πρωθυπουργίας του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, προσπάθεια που ακυρώθηκε λόγω ποικίλων αντιδράσεων, κυρίως στο εσωτερικό του κόμματος.
Το ΕΣΥ, με όλα τα προβλήματα που δημιουργεί η γραφειοκρατία της Διοίκησης, οι αδικαιολόγητα υπερβολικές δαπάνες στα φάρμακα, η αβελτηρία ορισμένων γιατρών και νοσηλευτών, προσέφερε, έως την χρεοκοπία της χώρας, πολύτιμες υπηρεσίες. Είναι απαραίτητο να υπογραμμιστεί ότι πρωταγωνιστές αυτής της μεγάλης και ανυπολόγιστης προσφοράς ήταν οι γιατροί και οι νοσηλευτές. Χιλιάδες γιατροί του Δημοσίου με απλώς αξιοπρεπείς μισθούς, όχι μεγάλους, υπηρέτησαν το δημόσιο αγαθό της υγείας με αυταπάρνηση και επιστημονική επάρκεια.
Σήμερα όμως; Σήμερα ακούγαμε έως προχθές τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα τη Ν.Δ., να δίνουν υποσχέσεις κενές περιεχομένου με αποτέλεσμα το ΕΣΥ αντί να θεραπεύει να νοσεί το ίδιο και μάλιστα βαριά.
Μία προσωπική περιπέτεια υγείας με οδήγησε στον γιο παλαιού συναδέλφου και φίλου. Ο καθηγητής Αθανάσιος Ζαχαρίου οδηγήθηκε γρήγορα στη γνωμάτευση και στη λύση, δηλαδή στην άμεση χειρουργική επέμβαση. Δύο λύσεις ήταν μπροστά μου. Δημόσιο νοσοκομείο ή ιδιωτικό. Η πρώτη επιλογή θα καθυστερούσε για δύο, τρεις ή και περισσότερους μήνες. Επελέγη το ιδιωτικό αν και δαπανηρό.
Είσαι από τους τυχερούς παρατήρησε ο γιατρός. Και καλή σύνταξη παίρνεις και καλό Ταμείο έχεις. Ο πολιτικά φιλελεύθερος Θανάσης προχώρησε σε μια ανάλυση από την οποία προέκυπτε αβίαστα ότι αυτοί που πληρώνουν το λογαριασμό -της ζωής τους και όχι τον οικονομικό, τον οποίο άλλωστε δεν μπορούν να αναλάβουν- είναι οι οικονομικά ανήμποροι.
Εκ των πραγμάτων οδηγήθηκα στο ΙΑΣΩ και στον σπουδαίο χειρουργό Κωνσταντίνο Σκριάπα και την εξαιρετική ομάδα του (Δημήτρης Καραγιάννης και Δημήτρης Καλογιάννης, επίσης χειρουργοί).
Το ΙΑΣΩ με εντυπωσίασε ως προς την επιστημονική του στελέχωση, την ποιότητα του νοσηλευτικού προσωπικού και το υψηλό επίπεδο υπηρεσιών.
Μετά την επιτυχή χειρουργική επέμβαση χρειάσθηκε η γνωμάτευση παθολόγου-ογκολόγου. Με παρέπεμψαν στην κυρία Τέτα Περδικούρη στο νοσοκομείο του Βόλου. Η συγκεκριμένη γιατρός είναι η μοναδική υπεύθυνη για τη θεραπεία όλων των καρκινοπαθών του Νομού Μαγνησίας.
Με καλοδέχθηκε αργά το μεσημέρι αφού ολοκλήρωσε το ημερήσιο έργο της με τις χημειοθεραπείες ασθενών. Στον καναπέ του Γραφείου της 15-20 φάκελοι ασθενών. Θα αποχωρούσε από το νοσοκομείο αφού πρώτα μελετούσε τους φακέλους. Ποια είναι η αμοιβή σας ρώτησα. Η απάντησή της με εξέπληξε. Περίμενα να είναι μικρή αλλά όχι τόσο. Νομίζω, παρατήρησα, πως είστε μια σύγχρονη ιεραπόστολος. Χαμογέλασε και στην απορία μου γιατί δεν προσλαμβάνεται δεύτερος ογκολόγος αντέτεινε πως η ζήτηση είναι μεγάλη, αλλά η προσφορά έως ανύπαρκτη. Πρόσφατα, πρόσθεσε, εγκρίθηκε μία πρόσληψη αλλά μέχρι να αναλάβει καθήκοντα ο συνάδελφος, είχε καλύτερη προσφορά στην Αθήνα και ανταποκρίθηκε. Ευλόγως. Όταν ο μισθός ενός γιατρού είναι κατά πολύ μικρότερος ενός αγράμματου μετακλητού υπαλλήλου βουλευτών, υπουργών, κομμάτων, δημοσίων υπηρεσιών, το πρόβλημα δεν είναι αυτό που περιγράφουν οι εκάστοτε υπουργοί Υγείας. Ότι δηλαδή κάνουμε ότι μπορούμε. Προκηρύσσουμε θέσεις αλλά δεν υπάρχει ανταπόκριση. Με πρώτο μισθό 1.200 ευρώ τον μήνα ποιος γιατρός θα ανταποκριθεί;
Η κυρίαρχη ερώτηση ως προς τη λειτουργία του ΕΣΥ σήμερα πρέπει να είναι: Γιατί κύριοι πολιτικοί, κύριε Μητσοτάκη και κύριε Γεωργιάδη, δεν φροντίζετε να υπάρχουν ικανοποιητικές και αξιοπρεπείς αμοιβές των γιατρών; Γιατί προνοείται μόνο για ορισμένες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων και υποβαθμίζετε όλους εκείνους που υπηρετούν το μέγιστο αγαθό της υγείας; Το πρώτο και σπουδαιότερο αγαθό των ανθρώπων. Η απάντηση βρίσκεται στις συμπεριφορές και ενέργειες όλων των κομμάτων. Στις προτεραιότητες των λεγόμενων κυβερνητικών κομμάτων. Προέχει η καρέκλα, δυστυχώς. Όχι η επίλυση προβλημάτων.
Η πολιτική ρευστότητα έχει για τα καλά εγκατασταθεί τόσο στη Ν.Δ. όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Τα περισσότερα από τα στελέχη των κομμάτων αυτών διακρίνονται για την υποκρισία τους, τον κυνισμό τους και τις κοινοτυπίες τους . Όμως η πολιτική είναι κατ’ εξοχήν πράξις ηθική, όπως υποστήριζε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο οποίος μας υπενθύμιζε ότι στην αρχαία Αθήνα εδοκιμάζετο το πρώτον η πολιτική ως πράξις συλλογική της κοινότητας του λαού, ως πράξις δημοκρατική. Σήμερα; Σήμερα ζητείται ελπίς.
Περί πολιτικής ηθικής, κυνισμού, υποκρισίας και έσχατου λαϊκισμού ες αύριον.
* Ο Θανάσης Σαμαράς είναι συνταξιούχος
δημοσιογράφος, πρώην πρόεδρος της Ένωσης
Συντακτών Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδος και Εύβοιας
