Η Ημέρα της Γυναίκας τιμήθηκε για πρώτη φορά στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη. Η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών του 1910, ώστε να καθιερωθεί μια Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας. Το 1977 ορίστηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.
Είναι η μέρα που βγήκαν στον δρόμο οι γυναίκες διεκδικώντας, η μέρα που επιτέθηκε η Αστυνομία και τις διέλυσε, που ξεκίνησε η πάλη και ο αγώνας, και δημιουργήθηκαν τα πρώτα συνδικάτα εργαζομένων γυναικών.
Οι κατακτήσεις του γυναικείου/φεμινιστικού και εργατικού κινήματος προς όφελος των γυναικών αυτά τα 167 χρόνια υπήρξαν εξαιρετικά σημαντικές σε κάθε επίπεδο: στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην εργασία, στην κοινωνία, στην οικογένεια.
Οι κατακτήσεις των γυναικών επεκτάθηκαν και λειτούργησαν προς όφελος και των εργαζόμενων ανδρών και προς όφελος της κοινωνίας συνολικότερα.
Στις 8 του Μάρτη και κάθε μέρα αγωνιζόμαστε και ξεσηκωνόμαστε ενάντια στην πατριαρχία, στις ανισότητες και διακρίσεις κατά των γυναικών, ενάντια στον σεξισμό και στην ομοφοβία. Γιατί οι κινητοποιήσεις των γυναικών σε ολόκληρο τον πλανήτη μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, γιατί όταν σταματάμε εμείς, σταματάει να γυρίζει η Γη.
Απαιτούμε έμπρακτη κατοχύρωση των πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών και πολιτισμικών μας δικαιωμάτων και ισότητα σε όλα χωρίς περιορισμούς. Ανατροπή και εξάλειψη της βίας που μας κακοποιεί, μας τραυματίζει, μας δολοφονεί. Απαιτούμε το στοιχειώδες: Ελευθερία και ισότητα.
Και το απαιτούμε τώρα και διαρκώς: Ελευθερία και ισότητα.
Εμείς οι γυναίκες του κόσμου ενώνουμε τη φωνή μας ενάντια στις σεξιστικές και καταπιεστικές εξουσίες, ενάντια στην ακροδεξιά, τον ρατσισμό, τον νεοφιλελευθερισμό και τα αυταρχικά καθεστώτα, και αγωνιζόμαστε για τη χειραφέτησή μας.
Η φετινή 8 Μάρτη, όμως, έχει μία πικρή ιδιαιτερότητα. Επισκιάζεται από την ανείπωτη θλίψη που πλανάται στη χώρα για τους δεκάδες νεκρούς του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, κυρίως νέα παιδιά.
Όμως, η θλίψη μας μετατρέπεται σε οργή, όταν αναλογιζόμαστε ότι μπροστά στα κέρδη και τη διαφθορά απαξιώνονται ανθρώπινα δικαιώματα και εν τέλει η αξία της ανθρώπινης ζωής.
Ζούμε στην εποχή που κυριαρχεί το κέρδος και η διαφθορά. Καθημερινά μαθαίνουμε για παιδοβιασμούς, σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών και γυναικών, για ενδοοικογενειακή βία και γυναικοκτονίες. Οι γυναικοκτονίες έχουν πάρει διαστάσεις επιδημίας.
Αυτός ο κόσμος της βίας, της ανταγωνιστικότητας χωρίς όρια, της απανθρωπιάς, της απουσίας ενσυναίσθησης, που εγκληματεί κατά των γυναικών, που δεν σέβεται την ανθρώπινη ζωή, που δεν λογαριάζει τι σημαίνει κάθε απώλεια για την οικογένεια που μένει πίσω, για τα παιδιά, δεν είναι ο δικός μας κόσμος. Δεν είναι ο κόσμος για τον οποίον αγωνίστηκαν χιλιάδες γυναίκες πριν δεν είναι ο κόσμος που εμείς σήμερα ονειρευόμαστε και που εμπνέει τους αγώνες μας.
Απαιτούμε και διεκδικούμε:
Εξάλειψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών.
Εξάλειψη του σεξισμού και των διακρίσεων με βάση το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου.
Ίση εργασιακή αμοιβή με αυτή των ανδρών.
Δημιουργία υποδομών και κοινωνικών υπηρεσιών για τις εργαζόμενες μητέρες.
Την εισαγωγή του όρου γυναικοκτονία στον Ποινικό Κώδικα.
Ένα επαρκές πλαίσιο ασφάλειας των γυναικών και για τους δικαστικούς αγώνες που απαιτούνται, αλλά και για την επόμενη μέρα όταν ξεφεύγουν από βίαιες σχέσεις.
Την κατάργηση του Νόμου Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια των παιδιών, σε περίπτωση διαζυγίου.
Την πολιτική βούληση για ανάδειξη γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Την ισότητα ανάμεσα σε ντόπιες και μετανάστριες/προσφύγισσες ή ανάπηρες γυναίκες.
Την ανατροπή της πατριαρχίας και την καλλιέργεια των ανθρωπιστικών αξιών μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα.
Να αποδοθούν ευθύνες και αυστηρές ποινές για το εγκληματικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.
Ενώνουμε τη φωνή μας με όλους όσοι αγωνίζονται για ειρήνη με δικαιοσύνη.
Λέμε όχι στους εξοπλισμούς και σε κάθε στρατιωτική εισβολή.
Οι γυναίκες ως πηγή ζωής, αγάπης και δημιουργίας θα αγωνιζόμαστε έως ότου όλες οι ημέρες θα είναι για όλους ημέρες ελεύθερων ανθρώπων...
Θα αγωνιζόμαστε μέχρι να κερδίσουμε...
* Η Εύη Παπανίκα είναι αναπληρώτρια συντονίστρια ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Λάρισας, υπεύθυνη Θεματικής Ισότητας Φύλου ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Λάρισας, μέλος της Γραμματείας Φεμινιστικής Πολιτικής και Ισότητας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
