Η Ελευθερία είναι Προσφορά της Φύσης σε όλους μας

Από τον Δημήτρη Τσικούρα, λογοτέχνη

Λευτεριά ή θάνατος. Αυτό το σύνθημα ήταν γραμμένο στις σημαίες των αγωνιστών του 1821. Μέσα σ’ όλα τ’ άλλα, αυτό το σύνθημα πολύ απασχόλησε τον εθνικό μας ποιητή, Διονύσιο Σολωμό, στην εποχή του, γράφοντας το περίφημο ποίημα, με τις 158 στροφές, τον «Ύμνο εις την ελευθερία», τον Μάη του 1823. Η δουλεία είναι αντίθετη προς τη φύση, γιατί μονάχα ανθρώπινοι νόμοι κάνουν άλλους δούλους κι άλλους ελεύθερους. Στη φύση δεν υπάρχει καμιά τέτοια διαφορά, που είναι άδικη και αποτέλεσμα βίας.

Σαν ταξιδιώτης κι εγώ, μέσα στον χρόνο 2024, που μπήκαμε στην τροχιά του και ταξιδεύουμε, σκέφτηκα να σκιαγραφήσω αποφθεγματικά την ελευθερία. Το κορυφαίο και πολύτιμο αυτό αγαθό της ζωής, κυρίως μέσα από τα όσα έχουν πει μεγάλοι, επώνυμοι και καταξιωμένοι ποιητές, λογοτέχνες, ιστορικοί, ανθρωπολόγοι, αστροφυσικοί, ψυχολόγοι, φυσικοί και φιλόσοφοι όλου του κόσμου, με μύριες διδαχές, πανανθρώπινες θυσίες, κι αμέτρητους αγώνες για ν’ αποχτήσουν οι άνθρωποι, το στερητικό και πολύπαθο αυτό αγαθό της ελεύθερης ζωής. Έστω, την όποια ελευθερία έχουν σήμερα, όλοι οι λαοί του γήινου πλανήτη.
Είναι περίτρανη αλήθεια πως ο άνθρωπος αγάπησε περισσότερο από κάθε άλλο πράγμα στον κόσμο την ελευθερία. «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή», βροντοφώναζε ο πρόδρομος της εθνικής μας Επανάστασης του 1821, ο Ρήγας Φεραίος, ο Βελεστινλής, που έγινε κι αυτό ένα μεγάλο σύνθημα στο μυαλό και στην ψυχή του σκλαβωμένου, επί αιώνες, ελληνικού λαού, από την οθωμανική αυτοκρατορία.
Ονομάζω ελευθερία, λέει ο Βολτέρος, το να μπορώ ανεμπόδιστα να σκέφτομαι ή να μη σκέφτομαι για κάτι, να κινούμε ή να στέκομαι, σύμφωνα με την εκλογή του πνεύματός μου. Μπορεί να μη συμφωνώ με ό,τι υποστηρίζεις. Μα θα υπερασπίσω «μέχρι θανάτου» το δικαίωμά σου να διατυπώνεις ελεύθερα τις απόψεις σου, γιατί Θεός και ελευθερία είναι η πίστη μου και η προσευχή μου.
Στη ζωή των Εθνών πρέπει μελλοντικά να κυριαρχήσει μια καινούργια ιδέα για την ελευθερία, ανάλογη με αυτή που ζητάει να περιορίσει την ατομικότητα, την ατομοκρατία, για το καλό του κοινωνικού συνόλου. Μόνο όταν νικήσει αυτή η ιδέα της ελευθερίας, η ιδέα μιας Πανανθρώπινης Δημοκρατίας, μπορεί να θριαμβεύσει και να προσεγγίσει την ευτυχία, την ειρήνη και την τάξη στην ταλανισμένη και κακοποιημένη Ευρώπη, όπου η αναρχία και πλουτοκρατία των μεγάλων σε βάρος των μικρών, πολλές φορές, οδήγησε σε αιματηρούς πολέμους και στην καταστροφή του πολιτισμού. Γιατί ελευθερία δεν είναι να είσαι εσύ πάνω από μένα, ούτε εγώ πάνω από σένα, ελευθερία είναι να είναι ο καθένας πάνω από τον εαυτό του, λέει ο Γ. Ρίτσος.
Η ανισότητα και η ανισοκατανομή των αγαθών είναι αδικία και στέρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και κάθε είδους άδικη στέρηση είναι ανελεύθερη πράξη. Έτσι, δεν μπορούμε να μιλούμε για ελευθερία και Δημοκρατία των Λαών της γης. Πρέπει να αναγνωρίζουμε την ανάγκη της ελευθερίας της γνώμης και της συζήτησης για την πνευματική προκοπή του ανθρώπινου γένους, απ’ την οποία εξαρτιέται η ηθική και η υλική του προκοπή.
Δίχως την ελευθερία του λόγου, η έρευνα για την αλήθεια είναι αδύνατη, χωρίς την ελευθερία του λόγου, η ανακάλυψη της αλήθειας είναι άχρηστη, όταν δεν υπάρχει ελευθερία του λόγου. Η πρόοδος αναχαιτίζεται και τα έθνη παύουν να προχωρούν μπροστά, στην πορεία που η φύση τους χάρισε. Καλύτερα ν’ ακούσουμε χιλιάδες ανοησίες και ψευτιές, παρά ν’ αρνηθούμε την ελευθερία του λόγου. Το ψέμα πεθαίνει σε μια μέρα, η βία σφαγιάζει τη ζωή του λαού και θάβει τις ελπίδες των εθνών.
Οι ελεύθεροι λαοί οφείλουν να παλεύουν και να μάχονται ολοζωής με κάθε τρόπο και μέσο και με όλες τις δυνάμεις τους εναντίον κάθε εχθρού που απειλεί την ελευθερία τους, σε όποιον καταπατάει τα δικαιώματά τους και σε όποιον προσπαθεί να τους αφαιρέσει την όποια ελευθερία που τους πρόσφερε και τους χάρισε η μάνα φύση, μας διδάσκει ο Ηρόδοτος.
Στη νεότερη ιστορία μας έχουμε πάρα πολλά παραδείγματα και ιστορικά διδάγματα εμείς οι Νεοέλληνες που αποχτήσαμε από το πολύτιμο και πρώτιστο αυτό αγαθό την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ο ελληνικός λαός πλήρωσε πανάκριβα το τίμημα της λευτεριάς, με ποτάμια αίματος που χύθηκαν στο όνομά της. Ο εικοστός αιώνας σημαδεύτηκε από εκατόμβες νεκρών αγωνιστών και έγραψε ανεξίτηλες ιστορικές σελίδες, κυρίως κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, την Εθνική μας Αντίσταση και τον εμφύλιο σπαραγμό 1946-49 και οι πληγές με τις μαρτυρίες είναι γνωστές ακόμη και στους νεότερους αυτής της χώρας μας, που βλέπουν τη λευτεριά σαν πανώρια κόρη να κατεβαίνει από τα όρη κι ο λαός να την αγκαλιάζει να χορεύει και να γιορτάζει, που τραγουδούσαν και ακούμε να τραγουδούν και στις μέρες μας, στις εθνικές γιορτές τα παιδιά στα σχολεία.
Ο πολιτισμός του κάθε λαού και ανθρώπου εξαρτάται και φαίνεται από την ελευθερία που έχει και βιώνει η κάθε κοινωνία. Παρατηρούμε σε απολυταρχικά και ανελεύθερα καθεστώτα τους πολίτες να στερούνται το φυσικό αυτό ιδιοκτησιακό αγαθό της ελευθερίας, που είναι αδιαπραγμάτευτη και απόλυτη προσφορά του κάθε ατόμου από γεννησιμιού του.
Τέλος, να πούμε και να κλείσουμε αυτό το σημείωμα, πως η κάθε προσωπική ελευθερία δεν πρέπει να παραβιάζει ποτέ τα όρια του κάθε συνανθρώπου μας.
Καλή χρονιά και με περισσότερη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σε όλους τους αναγνώστες και κυρίως στους ακάματους πνευματικούς εργάτες της εφημερίδας μας «Ε» που μας δίνει αυτό το παράθυρο και τη δυνατότητα της επικοινωνίας μας, θερμές ευχαριστίες.