Απώτερος στόχος να μεγαλώσει την «πίτα» για τους επίδοξους επενδυτές – επιχειρηματικούς ομίλους που εποφθαλμιούν να πάρουν στα χέρια τους και το νερό.
Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια μέσα από τα Προγράμματα «Φιλόδημος» και «Αντ. Τρίτσης» χρηματοδοτήθηκαν έργα 25 εκτα. € στον Δήμο της Λάρισας για τη συντήρηση και την αλλαγή των δικτύων ύδρευσης – αποχέτευσης, ώστε να τις παραχωρήσουν έτοιμες στους ιδιώτες. Αυτά τα προγράμματα είχαν ως προαπαιτούμενο τη δανειοδότηση των Δήμων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (ΤπΔ), με επιδότηση των τόκων και του κεφαλαίου έως ένα ορισμένο όριο, δηλαδή στέλνοντας τον λογαριασμό πάλι στις τσέπες του λαού.
Η σημερινή Κυβέρνηση, βέβαια, έχει πιάσει το νήμα από τις προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, που ενσωμάτωσαν μια σειρά από ευρωπαϊκές οδηγίες στην ελληνική νομοθεσία που μετατρέπουν το νερό από κοινωνικό αγαθό σε ακριβό εμπόρευμα.
Εδώ θα πρέπει να θυμίσουμε στους ξεχασιάρηδες βουλευτές των ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα εμφανίζονται να ανεβαίνουν στα κεραμίδια, ότι είναι οι ίδιοι που σε προηγούμενες φάσεις ενσωμάτωναν με τις ψήφους τους και άλλες πλευρές της συγκεκριμένης ευρωπαϊκής οδηγίας 2000/60, όπως για παράδειγμα το περιβαλλοντικό τέλος στο νερό, όπου η απερχόμενη Δημοτική Αρχή των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, μαζί με τον «ανεξάρτητο» τότε κ. Διαμάντο, τον σημερινό δήμαρχο της ΝΔ κ. Μαμάκο και μαζί με το «Λευκό» του πρόεδρου των εργαζομένων της ΔΕΥΑΛ, ψήφισαν στο Δημοτικό Συμβούλιο και στο Δ.Σ. της ΔΕΥΑΛ, για να ενταχθεί στα τιμολόγια ύδρευσης και άρδευσης, επιβαρύνοντας κατά 2,5% την τιμή του νερού, τον Ιούνη του 2019. Αλλά ακόμη και σ’ αυτή την κατάπτυστη τροπολογία της Κυβέρνησης της ΝΔ που ήρθε λίγο πριν τις Απόκριες τον περασμένο Μάρτιο του 2023, στο επίμαχο θέμα των διαδημοτικών συγχωνεύσεων η διοίκηση των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, όπως και ο νέος κυβερνητικός δήμαρχος κ. Μαμάκος την αποδέχονται, αρκεί όπως ισχυρίζονται να ενισχυθούν οι υπηρεσίες με προσωπικό και μέσα. Τα ίδια, δηλαδή, που λέγανε αυτές οι πολιτικές δυνάμεις όταν πέρασαν και τα σχολεία και οι Παιδικοί Σταθμοί στην ευθύνη των Δήμων και τα αποτελέσματα είναι σε όλους γνωστά. Επομένως, το έγκλημα αυτό έχει συνέχεια από τα προηγούμενα χρόνια και οι ένοχοι όσο κι αν προσπαθούν σήμερα να φορέσουν την «προβιά» του αγωνιστή και του δήθεν αντίθετου στις εξελίξεις δεν πείθουν. Γιατί, για παράδειγμα, επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το 2017 με τον Ν. 4483/17, προσαρμόστηκε ακόμα περισσότερο το νομικό πλαίσιο των ΔΕΥΑ στις σύγχρονες ανάγκες του αστικού κράτους σε τοπικό επίπεδο, προωθώντας την εμπορευματοποίηση του νερού με διάφορες μορφές. Όπως π.χ. η σχετική ευρωπαϊκή οδηγία 2000/60 για την τιμολόγηση του νερού, που εμπορευματοποιεί το νερό ακόμα περισσότερο και ανοίγει τον δρόμο για τις συγχωνεύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις που έρχεται να υλοποιήσει η σημερινή Κυβέρνηση της ΝΔ και να την πάει ένα βήμα παραπέρα. Γιατί από τη νέα χρονιά που μπαίνει σε λίγες βδομάδες, θα μπει σε εφαρμογή και ο νέος νόμος για την τιμολογιακή πολιτική των ΔΕΥΑ που θα γίνεται κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ), που θα καθορίζει και θα ελέγχει την τιμολογιακή πολιτική των ΔΕΥΑ, θα τις πιστοποιεί, θα αξιολογεί τη διαχειριστική τους επάρκεια, θα τους επιβάλλει υπέρογκα πρόστιμα. Οι εξελίξεις αυτές είναι απολύτως αρνητικές, θα οδηγήσουν σε εκτόξευση της τιμής του νερού και των άλλων υπηρεσιών, θα οδηγήσουν σε χαμηλότερης ποιότητας νερό, υπηρεσίες, έργα, σε διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Βέβαια, δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία, αλλά έρχονται ως συνέπεια της συστηματικής απαξίωσης και υποστελέχωσης της ΔΕΥΑΛ. Γιατί και με ευθύνη όλων των Δημοτικών Αρχών των τελευταίων 30 χρόνων προχώρησε η καθιέρωση και επέκταση των άθλιων ελαστικών μορφών απασχόλησης, η παραχώρηση όλο και περισσότερων υπηρεσιών και τμημάτων σε εργολάβους μέσα από την εφαρμογή του νομικού πλαισίου και την έλλειψη απαραίτητου μόνιμου προσωπικού. Η περιλάλητη οικονομική ευρωστία της ΔΕΥΑΛ των 30 εκατ. ευρώ αποθεματικών παίχτηκε στον τζόγο του χρηματιστηρίου το 2009-2010 και χρησιμοποιήθηκε ως αποθεματικό της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στη «λεβέντικη διαπραγμάτευση» του Τσίπρα το 2015, καταθέτοντας το 30%, ήτοι 8 εκατ. ευρώ στην Τράπεζα της Ελλάδος. Επίσης, παρέα όλοι μαζί οι πρώην δήμαρχοι Καλογιάννης, Τζανακούλης και ο σημερινός δήμαρχος κ. Μαμάκος τζόγαραν σε ομόλογα τα αποθεματικά της ΔΕΥΑΛ ύψους 21 εκατ. ευρώ, που τελικά τη ζημίωσαν κατά 8,9 εκατ. ευρώ, με το κούρεμα του 2012, ενώ με απόφασή τους στο Δ.Σ. της ΔΕΥΑΛ τον Ιούλη του 2016 δέσμευσαν τα υπόλοιπα μέχρι το 2042 πάλι σε αντίστοιχα ομόλογα!! Αυτή η πολιτική απαξίωσης και καταλήστευσης του μόχθου των εργαζομένων της ΔΕΥΑΛ και της περιουσίας του λαρισαϊκού λαού βρήκε δυστυχώς συμπαραστάτες και τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στο σωματείο εργαζομένων της ΔΕΥΑΛ όλα αυτά τα χρόνια. Μια πολιτική που δυστυχώς διαιωνίζονταν από τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, καθώς στη λογική του μικρότερου κακού «έβαζαν πλάτη» στους δημάρχους που την υλοποιούσαν στα Δ.Σ. της ΔΕΥΑΛ όπου συμμετείχαν με δικαίωμα ψήφου. Οι σχεδιασμοί αυτοί που θα έχουν πολύ αρνητικά αποτελέσματα για τις λαϊκές ανάγκες, αλλά και για τα δικαιώματα των εργαζόμενων των ΔΕΥΑ, δεν πρέπει να περάσουν. Αυτό που σήμερα χρειάζεται κατά τη γνώμη μας είναι μόνιμο προσωπικό και γενναία κρατική χρηματοδότηση για να συντηρούνται τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης και να κατασκευάζονται νέα. Το νερό είναι το πολυτιμότερο αγαθό και καλούμε τους εργαζόμενους της ΔΕΥΑΛ, κάθε τίμιο συνδικαλιστή και φυσικά τον λαό της πόλης να βρισκόμαστε σε αγωνιστική ετοιμότητα για να εμποδίσουμε τους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης και για να διεκδικήσουμε:
* Να μη συγχωνευθούν οι ΔΕΥΑ.
* Καμία ιδιωτικοποίηση στον κλάδο του νερού και εμπορευματική λειτουργία. Καμιά υπηρεσία των ΔΕΥΑ σε ιδιώτη. Το νερό δεν είναι εμπόρευμα, αλλά κοινωνικό αγαθό. Φθηνό, με επάρκεια και υγιεινό νερό.
* Να καταργηθεί η ανταποδοτικότητα, ο ΦΠΑ 13% και τα χαράτσια. Καμία διακοπή νερού στα φτωχά λαϊκά στρώματα.
* Όχι στην απαξίωση των Υπηρεσιών Ύδρευσης και των ΔΕΥΑ. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων και μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με βάση την ικανοποίηση των αναγκών του λαού.
* Να δοθεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση, η οποία θα καλύπτει την οικονομική επιβάρυνση των ΔΕΥΑ από την αύξηση του ενεργειακού τους κόστους, από τον Σεπτέμβριο του 2021 έως σήμερα. Να καταργηθεί η ρήτρα αναπροσαρμογής και να ενταχθούν οι Δ.Ε.Υ.Α. στους δικαιούχους μειωμένου ΕΤΜΕΑΡ για να αντιμετωπισθεί από τις Δ.Ε.Υ.Α. η αύξηση της τιμής του ρεύματος. Να μην πληρώσουν οι δημότες τις αυξήσεις αυτές.
* Την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής των Οδηγιών της Ε.Ε. για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
* Τη συνταγματική κατοχύρωση ότι το νερό αποτελεί δημόσιο αγαθό και δεν ιδιωτικοποιείται, όχι στην εμπορευματοποίηση του νερού και των άλλων υπηρεσιών για τον λαό, όχι στη λογική της ανταποδοτικότητας.
* Τη χρηματοδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους για την κατασκευή έργων ύδρευσης – αποχέτευσης και αντιπλημμυρικής προστασίας.
* Να χρηματοδοτηθεί άμεσα η συντήρηση και η επέκταση του υδραυλικού-αντιπλημμυρικού συστήματος των θυροφραγμάτων σε όλη την πόλη. Να αποκατασταθούν οι βλάβες στο ανάχωμα της Σανδράκη και στην περιοχή στο «κιόσκι» στις Εργατικές Κατοικίες της Γιάννουλης με την κατασκευή αντιπλημμυρικού φράγματος.
* Ο Πέτρος Κρίκης είναι επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Λάρισας, δημοτικός σύμβουλος Λαρισαίων
