Ο λάθος τρόπος προαγωγής των μαθητών στο Λύκειο

Από τον Χαράλαμπο Παπαδόπουλο

Πριν αρχίσω να υπηρετώ στη Δημόσια Εκπαίδευση πίστευα ότι οι οποιεσδήποτε αλλαγές στο Εκπαιδευτικό Σύστημα γινόντουσαν μετά από έρευνα σε βάθος και με σύνεση. Δυστυχώς, χρόνια μετά κατάλαβα ότι γινόντουσαν ανάλογα με την κατεύθυνση που φυσούσε ο άνεμος. Για παράδειγμα, το 1998 η μεταρρύθμιση Αρσένη όρισε οι μαθητές στο Λύκειο να προάγονται στην επόμενη τάξη αν βγάζουν μέσο όρο από όλα τα μαθήματα 10. Αυτό έγινε επειδή ορίστηκε οι μαθητές της Β’ και της Γ’ Τάξης τον Ιούνιο να δίνουν Πανελλαδικές Εξετάσεις σε όλα τα μαθήματα και άρα λόγω της αυξημένης δυσκολίας θα είχαν χαμηλή βαθμολογία. Όποιος δεν έπιανε το 10, απ’ ευθείας έμενε στάσιμος.
Έλα, όμως, που την ίδια χρονιά πολλοί μαθητές στην Ελλάδα έμειναν στάσιμοι; Το αλλάζουν αμέσως. Όχι στάσιμοι, θα μένουν μετεξεταστέοι και θα ξαναδίνουν εξετάσεις στο μάθημα. Το 2004 καταργήθηκαν οι Πανελλαδικές Εξετάσεις για τη Β’ Λυκείου και τα μαθήματα που δίνει η Γ’ Λυκείου με Πανελλαδικές μειώνονταν σιγά-σιγά και τελικά ξανάγιναν 4, όπως ήταν και πριν το 1998. Άρα, δεν υπήρχε πλέον ο λόγος οι μαθητές να προάγονται με μέσο όρο από όλα τα μαθήματα 10. Ναι, αλλά ποιος υπουργός Παιδείας θα είχε τα κότσια να καταργήσει ένα τόσο ευνοϊκό υπέρ των μαθητών μέτρο;
Ας δούμε, λοιπόν, σήμερα ποιος είναι ο τρόπος προαγωγής των μαθητών στο Λύκειο. Για παράδειγμα στην Α’ Λυκείου διδάσκονται 14 μαθήματα. Από αυτά, στα 8 ας τα πούμε βασικά μαθήματα δίνουν γραπτές εξετάσεις τον Ιούνιο με μισά θέματα από την τράπεζα θεμάτων και μισά από τον καθηγητή που διδάσκει το μάθημα. Ο τελικός βαθμός ανά μάθημα είναι ο μέσος όρος της προφορικής βαθμολογίας των 2 τετραμήνων και της γραπτής προαγωγικής εξέτασης τους Ιουνίου. Στα υπόλοιπα 6 μαθήματα ο τελικός βαθμός ανά μάθημα είναι ο μέσος όρος μόνο της προφορικής βαθμολογίας των 2 τετραμήνων.
Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν μαθητή της Α’ Λυκείου που δεν τον ενδιαφέρει να μάθει τίποτα. Τώρα για ποιον λόγο βρίσκεται στο Λύκειο μάλλον δεν το γνωρίζει ούτε ο ίδιος. Ο μαθητής στα 8 βασικά μαθήματα είναι εύκολο να πάρει προφορική βαθμολογία 11, μιας και ο καθηγητής δεν θα του βάλει εύκολα κάτω από 10 για να του δώσει ελπίδες ότι μπορεί να βελτιωθεί αν το θελήσει (δεν μιλάμε για καθηγητές εξαιρέσεις). Άρα, στα Αρχαία Ελληνικά, τη Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, την Ιστορία, την Άλγεβρα, τη Γεωμετρία, τη Φυσική, τη Χημεία και τα Αγγλικά ας πούμε ότι ο μαθητής αυτός έχει 11 στην προφορική βαθμολογία των 2 τετραμήνων. Τελικά ο μαθητής επέλεξε να μείνει άσχετος και τον Ιούνιο σε όλα αυτά τα βασικά μαθήματα δίνει λευκή κόλλα και παίρνει 01. Άρα, βγάζει μέσο όρο σε κάθε μάθημα 06.
Στα υπόλοιπα 6 μαθήματα ας πούμε ότι έχει στη Φυσική Αγωγή 20 (θα κινείται λίγο να ξεπιάνεται), Θρησκευτικά 18 (μη θυμώσει και πάρει απαλλαγή), Γερμανικά ή Γαλλικά 20 (να τον καλοπιάσουμε για να επιλέγει το μάθημα), Πολιτική Παιδεία 16, Βιολογία 18 (για το ανθρώπινο σώμα, σαν παραμύθι), Υπολογιστές 19 (περνάει κι ευχάριστα στο διαδίκτυο). Δεν έχουν πρόβλημα και υψηλότερη βαθμολογία να του βάλουν οι καθηγητές, αφού δεν εξετάζονται γραπτά σ’ αυτά τα μαθήματα και άρα δεν κινδυνεύουν οι συνάδελφοι να εκτεθούν.
Αυτός, λοιπόν, ο μαθητής που έδωσε σε 8 βασικά μαθήματα λευκή κόλλα, δηλαδή δεν ξέρει τίποτα στα Αρχαία Ελληνικά, τη Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, την Ιστορία, την Άλγεβρα, τη Γεωμετρία, τη Φυσική, τη Χημεία και τα Αγγλικά, τελικά προάγεται στη Β’ Λυκείου, επειδή βγάζει μέσο όρο από όλα τα μαθήματα 11,3, δηλαδή πάνω από 10. Τελικά αυτός ο μαθητής με παρόμοιο τρόπο θα προαχθεί και από τη Β’ Λυκείου στη Γ’ και από τη Γ’ με παρόμοιο τρόπο θα πάρει και Απολυτήριο Λυκείου. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Για ποιον λόγο υπάρχει στην Ελλάδα η βαθμίδα εκπαίδευσης που ονομάζεται Λύκειο; Νομίζω υπάρχει για να παίρνουν ΟΛΟΙ οι μαθητές κάποιο επίπεδο επιστημονικής μόρφωσης σε όλα τα μαθήματα. Δυστυχώς, όμως, στο στυλ που είναι οικοδομημένο το Λύκειο, παράλληλα με το Φροντιστήριο, ακόμη και οι περισσότεροι καλοί μαθητές αδιαφορούν για πολλά μαθήματα. Βλέπετε μας στέρησαν οι υπουργοί Παιδείας τη δυνατότητα να μπορούμε να τους πιέσουμε έστω με τη βαθμολογία, μήπως και ενδιαφερθούν λίγο για όλα τα μαθήματα. Τέτοια ΠΑΙΔΕΙΑ τη θεωρώ κατάντια για την Ελλάδα μας!
Μου δημιουργείται το ερώτημα. Οι πολιτικοί που αυτές τις μέρες μας ζητάνε να τους ψηφίσουμε είναι σίγουρο ότι επιθυμούν να μορφωθούν τα παιδιά του λαού; Ναι, αλλά ο μεγάλος Σωκράτης έλεγε «η σοφία αποκτιέται με το ζόρισμα», ενώ αυτοί κάμνουν ό,τι μπορούν να μη ζορίζονται οι μαθητές.