Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση δημιουργεί σχολεία δύο ταχυτήτων καθώς προβάλλει και προωθεί τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία ως σχολεία αριστείας σε σχέση με τα υπόλοιπα (τότε γιατί δεν κάνει όλα τα σχολεία πρότυπα;). Επιπρόσθετα, η μελλοντική θεσμοθέτηση εξετάσεων στο δημοτικό σχολείο, όπως διαρρέεται, θα αυξήσει τον ανταγωνισμό μεταξύ των μαθητών και των μαθητριών και θα διευρύνει περαιτέρω τις ανισότητες μεταξύ τους. Για παράδειγμα, πώς θα μπορέσουν παιδιά ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, οικογενειών Ρομά ή με χαμηλό εισόδημα, να επιβιώσουν μακροπρόθεσμα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που στηρίζεται στη λογική της ταξινόμησης;
Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η υποβάθμιση του δημόσιου δωρεάν σχολείου συντελείται από την αρχή της χρονιάς με τα πολλαπλά κενά εκπαιδευτικών και τις ατελείωτες χαμένες διδακτικές ώρες. Ταυτόχρονα, ο εξεταστικο-κεντρικός χαρακτήρας του γυμνασίου που συνεπάγεται μία μηχανιστική μάθηση χωρίς διασύνδεση με το κοινωνικό γίγνεσθαι, ακυρώνει την ουσιαστική διαπαιδαγώγηση και κοινωνικοποίηση των παιδιών. Τα αποτελέσματα όλων αυτών είναι ήδη εμφανή, π.χ. η έξαρση της σχολικής βίας.
Τέλος, οι αλλαγές προς το χειρότερο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η ρητή πρόθεση του νυν πρωθυπουργού να επιτρέψει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, προμηνύουν το αδιέξοδο στο οποίο θα βρεθεί σύντομα το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο. Τα τελευταία χρόνια μπορεί να παρατηρηθεί μία συνεχής υποστελέχωση των πανεπιστήμιων (αντ’ αυτού απασχολείται ένας αυξημένος αριθμός συμβασιούχων χαμηλά αμειβόμενων), ελλιπής χρηματοδότηση (η ακαδημαϊκή έρευνα στηρίζεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου σε προγράμματα έρευνας χρηματοδοτούμενα από την Ε.Ε.) και αδιαφορία για την αναβάθμιση των σχετικών υποδομών (π.χ. πρόσφατα ένα πλαίσιο παραθύρου έπεσε μέσα σε τάξη του Π.Θ. και σπασμένα τζάμια πετάχτηκαν προς διάφορες κατευθύνσεις).
Η παρούσα κυβέρνηση ακύρωσε το μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την εκπαίδευση, π.χ. τις παιδαγωγικές καινοτομίες όπως την περιγραφική-βελτιωτική αξιολόγηση για τους μαθητές και τις μαθήτριες του δημοτικού σχολείου, την παροχή ουσιαστικής αντισταθμιστικής εκπαίδευσης για παιδιά ευάλωτων οικογενειών στη δευτεροβάθμια και την προκήρυξη νέων θέσεων στην τριτοβάθμια. Είναι στο χέρι μας να ξαναπιάσουμε αυτό το νήμα και να μην επιτρέψουμε να λειτουργήσει η εκπαίδευση ως μηχανισμός (ανα)παραγωγής κοινωνικών ανισοτήτων.
Ματθαίος (Μάνθος) Δραμητινός
Ιατρός, Καρδιολόγος, τ. Διοικητής του Γεν. Νοσοκομείου Βόλου, τ. Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Βόλου
