Η Ανάσταση του Χριστού και η κοινωνία μας

Από τον Κων/νο Τσιρονίκο

Η Ανάσταση του Κυρίου είναι η νίκη της ζωής κατά του θανάτου. Της αλήθειας κατά του ψεύδους. Του φωτός κατά των δυνάμεων του σκότους και της αμαρτίας. Της απελευθέρωσης από, πάσης φύσεως, προλήψεις και δεισιδαιμονίες...

Της νίκης αυτής προηγήθηκε το μαρτύριο των παθών του Κυρίου μας, αποκορύφωση των οποίων υπήρξε ο Γολγοθάς. Εκεί, που Υιός του Ανθρώπου πόνεσε, σταυρώθηκε και παρέδωσε το πνεύμα του... Και μετά την Τρίτη μέρα, κατά τας Γραφάς, ήρθε η Ανάσταση. Η σωτηρία του ανθρώπου, η αιωνιότητα της ζωής, η αθανασία της ψυχής. Για την οποία πρέπει να αγωνίζονται οι χριστιανοί στην επίγεια ζωή τους για να την στολίσουν και να τη λαμπρύνουν με τις αξίες της Ορθόδοξης Χριστιανικής μας παράδοσης με σκοπό να καταστούν κληρονόμοι της Αιώνιας Βασιλείας των Ουρανών.
Επομένως, η λύτρωση του ανθρώπου είναι δυνατόν να έρθει μέσα από την ασίγαστη πάλη του με τις δυνάμεις του κακού. Έτσι, μπορεί να φτάσει στη Λαμπροφόρο ημέρα της Ανάστασης. Της δικής του. Του εαυτού του. Της ανάτασής του και της απαλλαγής του από τη φθορά των κακών έξεων και πρακτικών, που οδηγούν στην αμαρτία και την καταστροφή.
Λυτρωτικά, η ανάσταση του Κυρίου μας μπορεί να οδηγήσει σε ανώτερη βαθμίδα την πολιτική και κοινωνική ζωή της πατρίδας μας. Καλλιεργώντας μια άλλη ηθική αντιμετώπισης των αδιεξόδων του λαού μας. Μια πρακτική που η ουσία της πηγάζει μέσα από το πνεύμα της Ανάστασης... Μέσα απ’ την αλήθεια που αυτή διδάσκει. Μια αλήθεια που οι Άγιοι Απόστολοι μετέφεραν και δίδαξαν θυσιαστικά στον κόσμο. Μια αλήθεια, που κατέστησε τον χριστιανισμό την πλειοψηφούσα θρησκεία ανά την υφήλιο...
Πάνω στην αλήθεια πρέπει να θεμελιώνεται και ο λόγος των πολιτών, πολύ δε περισσότερο των πολιτικών μας για να μπορεί να βγάζει την κοινωνία μας από τα ηθικά και κοινωνικά αδιέξοδα. Αυτά, που κρατούν δέσμια την ανακούφιση του λαού μας. Δέσμια της ανεργίας, της φτώχειας, της ανασφάλειας... και του ψεύδους, που μπορεί να βγάζει άνθη όχι όμως και καρπούς, όπως η αλήθεια.
Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν περίτρανα τη βαθιά πληγωμένη και ταπεινωμένη ελληνική ψυχή, που μόνη της βαδίζει τον δρόμο του Γολγοθά για να συναντήσει τη δική της ανάσταση. Αυτή που θα φέρει την άσπρη μέρα. Τη δυνατότητα να ζει ο έλληνας αξιοπρεπώς σ’ αυτόν τον κόσμο. Τη δυνατότητα τα παιδιά του να βρουν εργασία και να μείνουν στον τόπο τους. Να κάνουν οικογένειες και να δυναμώσουν πληθυσμιακά τον γερασμένο και ανησυχητικά μειούμενο πληθυσμό της Ελλάδας μας.
Ας, ευχηθούμε όλοι μας η Ανάσταση του Κυρίου να φωτίσει την εξουσία και να την καταστήσει δημιουργό έργων, που θα νικήσουν και θα συντρίψουν τις διαχρονικές δοκιμασίες του λαού μας. Πολύ δε περισσότερο την επιδημία της ακρίβειας που χτυπά ανελέητα την κοινωνία των φτωχών και των δυστυχισμένων. Κι αυτό θα πρέπει να είναι το ζητούμενο της προεκλογικής περιόδου. Γιατί έτσι θα μπορέσουμε να φτιάξουμε μια πατρίδα καλύτερη.
Η Ανάσταση, λοιπόν, του Θεανθρώπου μπορεί να γίνει αφορμή ν’ αλλάξουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, γενόμενοι καλύτεροι προς τον πλησίον μας και τον λαό μας. Για να οδηγηθούμε από τον Κύριο σε Ανάσταση ζωής μαζί με αυτούς που τα αγαθά έπραξαν. Νομίζω ότι αυτή πρέπει να είναι η προσδοκία του κάθε χριστιανού, κυβερνήτη και πολιτικού. Για να γεμίσει ο κόσμος μας με έργα Ανάστασης... Αυτά που θα ανεβάζουν τον άνθρωπο στα ουράνια, αιώνια και άφθαρτα. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.