Παρατηρήσαμε λοιπόν, ένα μεγάλο κίνημα ενότητας και αποφασιστικότητας, να δείχνει και να επικαλείται την κάθαρση του στάβλου του Αυγεία. Η ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών, που συγκλόνισε τις καρδιές των ανθρώπων, που πόνεσε και μάτωσε τις ψυχές όλων των Ελλήνων, αχνοδείχνει να γίνεται ένας βαθύς κι αδέκαστος λαϊκός κριτής στα τεκταινόμενα του τόπου μας. Άρχισε να αχνοφαίνεται στις προθέσεις του λαού μας λέμε. Να αισθάνεται την ανάγκη να βάλει επιτέλους, εδώ και τώρα, κάποια τάξη στην προαιώνια αταξία και στην κακοδαιμονία, που ταλανίζει και βασανίζει τον δύσμοιρο λαό μας. Όπως επίσης, κάποια σημάδια, που αχνοφαίνονται κι αυτά στον ελληνικό ορίζοντα, δείχνουν μια αποφασιστικότητα, στο ξεσκέπασμα του αβυσσαλέου κρατικού μηχανισμού που χτίζει και σπέρνει τη διαφθορά και τις καταστροφές σ’ αυτήν την κατακερματισμένη κοινωνία της ρωμιοσύνης. Αυτό που λέγεται βαθύ κράτος, που τα θεμέλιά του χτίστηκαν την εποχή των επαναστατών της απελευθέρωσης, λίγο μετά του 1821, που φταίει για πολλά δεινά που πληρώνει αυτή η χώρα και φυσικά η πολυδαίδαλη ρωμιοσύνη, αναθηματικά.
Αυτές οι τελευταίες αυθόρμητες λαϊκές κινητοποιήσεις, που είδαμε και βλέπουμε τούτες τις αναθηματικές πένθιμες ημέρες για τον ελληνισμό, αν βρούνε το σωστό περπάτημα και τον σωστό δρόμο, των λαϊκών ονείρων και συμφερόντων, μπορούν να δώσουν τις πολυπόθητες λύσεις στα καταστρεπτικά βαλτωμένα και χρονίζοντα προβλήματα και ζητήματα: της αναξιοκρατίας, της κομματοκρατίας, της ατομοκρατίας, του πελατειακού κυβερνητικού συστήματος, της ρουσφετολογίας, του βολεψιματισμού, του σφετερισμού, της διασπάθισης του κρατικού κορβανά και πολλών άλλων κακόβουλων και διαφθαρμένων πραγμάτων, που κάνουν το δημοκρατικό μας πολίτευμα να καρκινοβατεί, και τους εξουσιαστές να εξαπατούν τους πολλούς, τον πολυβασανισμένο και δύσμοιρο ελληνικό λαό, και να υπηρετούν τους λίγους, τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας. Αναφέρουμε μερικές από τις περίτρανες αλήθειες της σκληρής πραγματικότητας που δεν αμφισβητούνται, αν κοιτάξουμε την ιστορία κατάματα και τεκμηριωμένα. Έτσι, την εγκυμονούσα γυναίκα του μακρινού παρελθόντος, την εύχονταν καλή λευτεριά και τα σημάδια σωστά του νεογνού που θα φέρει στον κόσμο, κι ας μη γνώριζαν τι είναι το τέκνο που θα γεννήσει, αγόρι ή κορίτσι, η εγκυμονούσα… Η σκλαβωμένη ράτσα της Ρωμιοσύνης, μετά την απελευθέρωσή της από τον οθωμανικό ζυγό των τετρακοσίων χρόνων, και με τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους, δημιούργησε μια εξουσιαστική οικογενειοκρατία, που επέφερε πολλά δεινά και παθογένειες, όπως επίσης και μια νοοτροπία σ’ αυτό το Λαό, που αντιμετωπίζουμε συνεχώς
μέχρι σήμερα. Μία από τις αδηφάγες διαχρονικές προαναφερόμενες παθογένειες, είναι και το ρουσφετολογικό, πελατειακό βαθύ κράτος, που καταστρατηγεί και καταπατάει τους Νόμους και του θεσμούς (της αστικής δημοκρατίας έστω) κονιορτοποιώντας κάθε ίχνος αξιοκρατίας και αξιοπρέπειας, κάνοντας την Ελλάδα ιδιοκτησιακό, ατομικό, οικογενειακό καθεστώς και φέουδο, σε μια καμουφλαρισμένη νεότερη φεουδαρχική δημοκρατική εποχή και ταρσανά ντόπιων, και ξένων προτεκτοράτο.
Δέκα, δεκαπέντε οικογένειες κρατούν δέσμια τα κλειδιά της κρατικής εξουσίας στα χέρια τους και ποδηγετούν και καρπώνονται τα μέγιστα, από το δύσμοιρο αυτό τόπο και Λαό, με χλεύη και απατηλά τεχνάσματα, γονατισμένο στην ανέχεια και τον καταναγκασμό και, άλλες εκατό περίπου οικογένειες παρατρεχάμενες να υπηρετούν το δίκαιο του Κρίτωνα… σε πόστα ψευτοδημοκρατικά. Και ο σώζον εαυτόν σωθήτω…
Να είναι αυτά τα σημάδια που βλέπουμε τούτες τις μέρες στις λαϊκές κινητοποιήσεις, μια καινούρια αρχή;… μια αρχή που θα βάλει τον πολυπόθητο λίθο μιας πραγματικής αλλαγής, στη σωστή τροχιά και ρότα του τόπου και του Λαού μας;… είδομεν… Η ιστορία μας διδάσκει ότι τίποτα δεν χαρίζεται, τα πάντα κατακτιούνται με αγώνες και θυσίες, ας το έχουμε καλά υπόψη μας αυτό. Και ότι οι λαοί, όλα τα δικαιώματά τους τα απέκτησαν παντού με τους λαϊκούς αγώνες. Όλες οι ταξικές κοινωνίες μάχονται πάντοτε συλλογικά για τα ταξικά τους συμφέροντα, φτάνει να τα γνωρίζουν συνειδητά και να μην βαυκαλίζονται, οι πολλοί που είναι οι φτωχοί, οι αδικημένοι και οι εξαπατημένοι σ’ αυτήν τη χώρα των μεγάλων δασκάλων και φιλοσόφων της ανθρωπότητας.
λογοτέχνη
