Παγίδες του θανάτου τα σκοτεινά… τούνελ των σιδηροδρόμων

Από τον  Κων/νο Τσιρονίκο

Ο τηλεοπτικός φακός κατά την πρόσφατη έρευνα διαλεύκανσης των αιτιών του πολύνεκρου δυστυχήματος των Τεμπών κατέδειξε την κατάντια των σιδηροδρομικών τούνελ.

Την απουσία προληπτικής συντήρησης, που την προδίδουν: η έλλειψη επαρκούς φωτισμού λόγω καταστροφών και μη γενομένων σέρβις, η εκτός λειτουργίας των συστημάτων εξαερισμού, η ανυπαρξία στοιχειώδους καθαριότητας, οι απαράδεκτες συνθήκες και η εικόνα της πλήρους εγκατάλειψης του σιδηροδρομικού περιβάλλοντος… Ενός χώρου ανίκανου να προλάβει την πολλαπλάσια ανθρωποσφαγή, που θα συντελούταν, αν το δυστύχημα συνέβαινε εντός του τούνελ.
Τώρα, μετά το μεγάλο κακό, οι αρμόδιοι, ως συνήθως, τρέχουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Και το χειρότερο οι ηγεσίες των κομμάτων αντί να ενώσουν τις δυνάμεις τους προς την κατεύθυνση της ριζικής αντιμετώπισης των συμφορών αυτών, επιρρίπτουν ευθύνες άλλες στη διαχρονικότητα και άλλες στο τώρα… Η αλήθεια είναι ότι η ευθύνη βαρύνει όλους όσους κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο και περισσότερο τους σημερινούς, οι οποίοι δεν είδαν ή δεν έδωσαν την δέουσα προσοχή στον τομέα της πρόληψης. Εκεί, στα κυβερνητικά συμβούλια φαίνεται, ότι δεν τονίσθηκε και δεν υπογραμμίσθηκε στους υπουργούς από στόματος Πρωθυπουργού, κατά τρόπο αυστηρό, η εμμονή τους σε έργα πρόληψης. Κι αυτό δεν αρκεί να λέγεται μόνον, αλλά και να διαπιστώνεται με τακτικούς ελέγχους. Έτσι θα λιγοστεύαμε και γιατί όχι θα εξαλείφαμε τις σιδηροδρομικές και οδικές παγίδες του θανάτου. Έτσι θα δημιουργούσαμε καλύτερες προϋποθέσεις ασφάλειας, υγείας, παιδείας… Έτσι θα μετουσιωνότανε ο προεκλογικός λόγος σε μετεκλογική πράξη. Έτσι θα αποκαθίστατο η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Έτσι ο ελληνικός λαός θα κοιμόταν ήσυχα. Νιώθοντας βαθιά μέσα του την κρατική μέριμνα και φροντίδα.
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές, ότι η πολιτική ευθύνη των εκάστοτε κυβερνήσεων πρέπει να εξαντλείται σε έργα πρόληψης καταστροφικών και θανατηφόρων καταστάσεων. Γιατί τότε είναι σωτήρια. Γιατί τότε δε γίνεται πρόξενος ανθρωποκτόνων γεγονότων. Κοινωνικών και εθνικών εγκλημάτων. Γιατί, τότε δεν θα συνέβαινε το φονικότατο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών…
Δυστυχώς, όμως, οι κατά καιρούς κυβερνώντες έχουν καταστήσει δόγμα του πολιτικού τους λόγου, μετά την εμφάνιση του κακού, τη στερεότυπη φράση «αναλαμβάνω την ευθύνη». Ένας λόγος που έπρεπε να λέγεται και να γίνεται πράξη, πριν ένα σιδηροδρομικό τούνελ καταστεί παγίδα του θανάτου. Πριν ο δρόμος καρμανιόλα θάψει και καταστήσει ανάπηρους συνανθρώπους μας. Πριν την εμφάνιση του αεροπορικού ή ναυτικού ατυχήματος. Πριν τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών. Πριν από κάθε κακό δυνάμενο να προκαλέσει πόνο και δάκρυ.
Γιατί, όμως δεν εξαλείφεται το πρόβλημα αυτό; Γιατί απλούστατα η πολιτική ευθύνη δεν μετουσιώνεται σε έργα πρόληψης. Σε πράξεις ανάσχεσης του κακού, που μπορεί να συμβεί αύριο. Γιατί λείπει το όραμα του εκσυγχρονισμού και της ασφάλειας που παρέχει. Αυτό που, αν υπήρχε δεν θα είχαμε το σιδηροδρομικό φονικό των Τεμπών.
Γι’ αυτό, λοιπόν κύριοι της πολιτικής σταματήστε το διαχρονικό τροπάριο της, μετά τη συμφορά, πολιτικής ευθύνης και επιδοθείτε επίμονα στην αρχή της πρόληψης. Τη μόνη ικανή να σταματήσει τον κρουνό του αίματος αδικοχαμένων ψυχών. Καταλάβετε καλά, ότι η πολιτική ευθύνη έχει την αξία της τότε μόνον, όταν εμπεριέχεται στην πρακτική της πρόληψης.
Γι’ αυτό, λοιπόν κύριοι της πολιτικής, υπακούστε στην καθολική απαίτηση της κοινωνίας και κυρίως στη φωνή του αίματος των 57 αδικοχαμένων ψυχών και ενώστε τις δυνάμεις σας προς την κατεύθυνση του ΠΟΤΕ ΠΟΙΑ άλλος επιτάφιος θρήνος, άλλο δάκρυ και πόνος, υποστηρίζοντας από κοινού επεξεργασμένα προγράμματα και προτάσεις εκσυγχρονισμού των μέσων, της εκπαίδευσης και της αυστηρής τήρησης των καθηκόντων των χρηστών, της συντήρησης των σκοτεινών σιδηροδρομικών τούνελ… Με την προοπτική το εκσυγχρονιστικό αυτό εγχείρημα να απλωθεί σ’ όλο το εύρος της λειτουργικότητας του κράτους. Έτσι θα εδραιωθεί στον λαό η πεποίθηση ότι ζει σε μια χώρα της ασφάλειας και της προόδου.
Επενδύστε, λοιπόν στην αξία της πρόληψης, μετατρέποντας τα σκοτεινά τούνελ των σιδηροδρόμων από παγίδες του θανάτου σε ασφαλή περάσματα και συντόμευσης αποστάσεων προς όφελος του μετακινούμενου και εργαζόμενου λαού της πατρίδας μας.