Από τον Γεώργιο Μπέλτσιο
Η παγκόσμια οικονομική κρίση που πλήττει στις μέρες μας και την ελληνική κοινωνία αποτελεί έναν παράγοντα πολλαπλών ανατροπών με σημαντικές συνέπειες τόσο στο επίπεδο της συλλογικής λειτουργίας, όσο και στο ατομικό επίπεδο. Η προβληματική δομή και λειτουργία του ελληνικού κράτους εντείνει μάλιστα τις επιπτώσεις της κρίσης, φέρνοντας στην επιφάνεια τα συσσωρευμένα άλυτα ζητήματα στα οποία η ελληνική κοινωνία αδυνατούσε εδώ και πάρα πολύ καιρό, να λάβει το κόστος των προτεινόμενων λύσεων.
Κάποιοι δικαίως θα πουν: «Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία», αλλά σίγουρα η φτώχια φέρνει άπειρα προβλήματα.
Σήμερα ο Έλληνας καλείται να ζήσει όχι μόνο με λιγότερα χρήματα, αλλά και να ανταποκριθεί στις φορολογικές μεταρρυθμίσεις που η εκάστοτε φιλόπατρις Κυβέρνηση μας επινοεί σε συνεργασία με την Τρόικα για το ΄΄καλό΄΄ της Ελλάδας π.χ. χαράτσι-ΕΝΦΙΑ, φόρος εισοδήματος, φόρος κοινωνικής αλληλεγγύης κλπ.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας μέσω του ΕΝΦΙΑ είναι ένα αντιδημοκρατικό μετρό, αντισυνταγματικό επειδή το Κράτος επινόησε έναν κομψό τρόπο να δημεύσει τις περιούσιες μας. Κάποιοι θεωρούν ότι η παρούσα κατάσταση προκαλεί στρες, ανάλογο ενός πολέμου. Τα λαϊκά στρώματα και η μεσαία τάξη βρίσκονται σε απόγνωση. Ο κόσμος έχασε τον ύπνο του. Περπατάει στο δρόμο και παραμιλάει. Άνθρωποι δεν έχουν να φάνε και τους ζητάνε να πληρώσουν ΕΝΦΙΑ επειδή έτυχε να έχουν ένα σπιτάκι ή το απέκτησαν κυριολεκτικά με ιδρώτα και αίμα.
Και φυσικά το εισόδημα που αποκτήθηκε έχει ήδη φορολογηθεί. Εκατομμύρια οικογένειες πληρώνουν, εάν μπορούν , στεγαστικό δάνειο για ένα σπίτι που πήραν, χωρίς ακόμα να τους ανήκει. Ολόκληρη η χώρα κατάντησε ένα απέραντο φορο-φρενοκομείο. Τα όνειρα των νέων ανθρώπων συνθλίβονται και τα παιδιά μας μαραζώνουν στην ανεργία και τα περισσότερα παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς.
Η κυβέρνηση εκτελεί τον ελληνικό λαό προκειμένου να ικανοποιήσει τις ληστρικές ορέξεις των τοκογλύφων και της Μέρκελ. Ξεπουλάει για ένα κομμάτι ψωμί τον πλούτο της πατρίδας μας και ακόμα δεν ξέρουμε τι άλλο θα δούμε και τι μας περιμένει, ειδικά με τον ορυκτό πλούτο που περιέχουν οι θάλασσές μας.
Η σχέση των δεινών φορολογικών μέτρων που επιβάλλονται στους Έλληνες και ψυχικής υγείας, είναι άμεση σε συνάρτηση πάντα με την ανεργία που πλήττει όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Η οικονομία καθορίζει το βιοτικό επίπεδο και τη λειτουργία κάθε κράτους. Η σημερινή οικονομική κρίση μάς «αγγίζει» όλους, την κάθε ελληνική οικογένεια. Η ανεργία και η μείωση των αποδοχών έχει γίνει σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Η εργασία είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της ταυτότητας του κοινωνικού ατόμου, διότι όχι μόνο εξασφαλίζει οικονομική δυνατότητα, αλλά: εξασφαλίζει καλύτερη πρόσβαση στην υγεία (σωματική και ψυχική), την παιδεία, την ψυχαγωγία και άλλες εκφάνσεις της ζωής, αποτελεί παράγοντα δόμησης του χρόνου και των ανθρωπίνων σχέσεων και απόδειξη των ικανοτήτων κάποιου.
Ένα μεγάλο ποσοστό ατόμων αναπτύσσει κατάθλιψη μέσα σε 6 μήνες από τη στιγμή της απόλυσής του και μέσα σε όλο αυτό το κλίμα έρχονται τα νέα ξεδιάντροπα φορολογικά μετρά να αφαιμάξουν ουσιαστικά και τις τελευταίες οικονομίες που διαθέτουν οι Έλληνες ή να δεσμεύσουν έμμεσα περιουσίες που μέχρι τώρα δεν είχαν τρόπο να το κάνουν πάντα σε συνεργασία με τους εταίρους μας στην Ευρώπη π.χ. Γερμανία, στα πλαίσια του ΄΄ενδιαφέροντος τους΄΄ για να μπει η Ελλάδα σε τροχιά ΄΄ανάπτυξης΄΄ με τα δυσβάστακτα φορολογικά μετρά που μας προτείνουν.
Σοβαρές επιπτώσεις της κατάστασης αυτής παρατηρούνται και στο ευαίσθητο ψυχικό προφίλ του παιδιού.
Τα παιδιά βιώνουν την απελπισία των γονιών τους μην χάσουν τις περιουσίες τους, αντιλαμβάνονται την αδυναμία τους να τους προσφέρουν ορισμένα πράγματα που είχαν πριν (π.χ. αδυνατούν να πληρώσουν το φροντιστήριό τους, να τους δώσουν χαρτζιλίκι, να τους αγοράσουν νέα ρούχα κτλ.). Σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως παρατηρηθεί αλλαγή της συμπεριφοράς των παιδιών, μπορεί να γίνουν επιθετικά με την οικογένειά τους ή με τους φίλους τους ή ακόμα και να γίνουν αυτοκαταστροφικά.
Στο όλο κλίμα συνέβαλαν και τα ΜΜΕ, που για ακόμη για μια φορά, στο βωμό των τηλεθεάσεων εξυπηρετούν συμφέροντα της κάθε κυβέρνησης. Πως θα έπρεπε να αντιδράσουμε;
Αρχικά πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις πολιτικές επιλογές που κάνουμε, καθώς αυτό είναι το τελευταίο όπλο του απλού πολίτη απέναντι στους υποτακτικούς πολιτικούς μας στην Γερμάνια της Μερκελ και των τοκογλύφων παγκόσμιων τραπεζικών κολοσσών και να αρχίσουμε σιγά-σιγά να αποβάλλουμε την ρουσφετολογική νοοτροπία που μας ΄΄εκπαίδευσαν΄΄ να έχουμε οι πολιτικοί μας. Επειδή κανείς δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει αυτή η κρίση πρέπει να βρούμε τους τρόπους να είμαστε καλά, υγιείς και ισορροπημένοι μέσα σε αυτή.
* Ο Γιώργος Μπέλτσιος είναι Κοινωνικός Λειτουργός
