81 χρόνια από την ίδρυση του ΕΛΑΣ

Από τον Θανάση Σερδένη, πρόεδρο του Παραρτήματος Λάρισας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ

Στις 16 Φλεβάρη 1942 ιδρύθηκε ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ). Είναι η μέρα που δημοσιεύτηκε η Διακήρυξη της ίδρυσής του. Τον Ιούλη του 1941 συνήλθε η 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ, που αποφασίζει μέτρα για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και την αναγκαιότητα της συσπείρωσης όλων των κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων που ήταν διατεθειμένες να αγωνιστούν γι’ αυτόν το σκοπό. Σε πολλά μέρη της χώρας, ήδη από τον Μάη - Ιούνη, ακόμη, του ‘41, με πρωτοβουλία των κομμουνιστών και άλλων πατριωτών, δημιουργήθηκαν πλατιές εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις.
Στην απόφαση της 6ης Ολομέλειας τονίζεται ότι: «Το βασικό καθήκον των Ελλήνων κομμουνιστών είναι η οργάνωση της πάλης του ελληνικού λαού για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης και την αποτίναξη του φασιστικού ζυγού. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας καλεί τον ελληνικό λαό, τα κόμματα και τις οργανώσεις του, σ’ ένα εθνικό μέτωπο απελευθέρωσης». Στις 16 Ιούλη του ‘41, η εργατική τάξη δημιούργησε το Εργατικό ΕΑΜ, που ήταν προπομπός του ΕΑΜ. Στις 27 Σεπτέμβρη του 1941, πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική σύσκεψη του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου με τη συμμετοχή του ΚΚΕ, του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΚΕ), του κόμματος της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας (ΕΛΔ), του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΚΕ). Τα αστικά πολιτικά κόμματα δεν είχαν καμιά διάθεση για την οργάνωση και ανάπτυξη ενός μεγάλου εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Αντίθετα, οι ηγεσίες τους είτε συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές, είτε έφυγαν με τους Βρετανούς στη Μέση Ανατολή και στο Λονδίνο.
Ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ) ήταν Λαϊκός Στρατός, το ένοπλό τμήμα του λαού μας ενάντια στον κατακτητή.
Στις 14 Μάη 1942, σε σύσκεψη στελεχών της Κομματικής Οργάνωσης Φθιώτιδας – Φωκίδας – Ευρυτανίας με συμμετοχή του Άρη Βελουχιώτη αποφασίστηκε η συγκρότηση ένοπλων ομάδων του ΕΛΑΣ και δημιουργήθηκε ομάδα με επικεφαλής τον Θανάση Κλάρα (Άρη Βελουχιώτη) πλέον, στη Δ. Φθιώτιδα – Ευρυτανία και, λίγο αργότερα με την ανάπτυξη και μαζικοποίηση του ΕΛΑΣ, ιδρύθηκε το Γενικό Στρατηγείο, ο Άρης Βελουχιώτης ανέλαβε πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, στρατιωτικός διοικητής ο Στέφανος Σαράφης που είχε προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ και πολιτικός αντιπρόσωπος του ΕΑΜ ο Ανδρέας Τζήμας.
Στην πορεία, στον ΕΛΑΣ, προσχώρησε πλήθος μόνιμων αξιωματικών του αστικού στρατού. Η συνολική δύναμη του ΕΛΑΣ έφθασε του 140.000 μαχητές και μαχήτριες. Το ΕΛΑΝ (Ναυτικό) διέθετε 100 σκάφη με περισσότερους από 1.200 ναύτες και αξιωματικούς.
Η δημιουργία του ΕΛΑΣ ήταν η πιο σημαντική κατάκτηση του εργατικού λαϊκού κινήματος στα χρόνια της Κατοχής. Ο ΕΛΑΣ υπήρξε στρατός στην υπηρεσία ενός κινήματος που η καθοδηγητική του δύναμη ήταν το ΚΚΕ. Συγκέντρωνε βασικές προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε όργανο της εργατικής εξουσίας.
Ο ΕΛΑΣ στη διάρκεια της Κατοχής καθήλωσε εχθρικές Μεραρχίες, προξένησε στους κατακτητές νεκρούς, συνέλαβε αιχμαλώτους, κατέστρεψε μεγάλες γέφυρες, ατμομηχανές, αυτοκίνητα, δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στα σχέδια των κατακτητών. Το σύνολο του οπλισμού του προέρχονταν από τις επιχειρήσεις κατά των Γερμανών και Ιταλών. Την άνοιξη του 1944 ο ΕΛΑΣ είχε στον έλεγχό του τα 2/3 της χώρας και τη στιγμή της απελευθέρωσης το 90% του εδάφους της.
Η δράση του ΕΛΑΣ τόνωσε το αίσθημα του λαού που ανταποκρίθηκε μαζικά στο κάλεσμα για τον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα, από την άλλη ανησύχησε η άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί εκπρόσωποί της στην Ελλάδα και στους «συμμάχους» τους Άγγλους.
Για να υπερασπίσουν την τάξη τους, οι πολιτικοί εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων και οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές σύμμαχοί τους χρηματοδότησαν, όπλισαν και οργάνωσαν αντιδραστικές - αντικομμουνιστικές οργανώσεις (ΕΔΕΣ – ΕΚΚΑ κ.λπ.) που συνεργάζονταν με του Εγγλέζους, ενώ στήριξαν και άλλες εγκληματικές και δωσίλογες οργανώσεις όπως οι Χίτες, αλλά και τα τάγματα ασφαλείας για να τις χρησιμοποιήσουν ενάντια στο λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα.
Με στόχο την εγκαθίδρυση αστικής εξουσίας δεν δίστασαν να αιματοκυλίσουν τον λαό στην πρώτη ταξική αναμέτρηση τον Δεκέμβρη του 1944 και στη συνέχεια στον Εμφύλιο πόλεμο.
Το ΚΚΕ δεν αντιμετώπισε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, αλλά αποσυνέδεσε την πάλη ενάντια στον κατακτητές από την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Η ταξική αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας υποτάχθηκε στην «εθνική ενότητα». Παρ’ όλα αυτά, οι αστοί δεν μπόρεσαν να υποτάξουν το ΚΚΕ και το λαϊκό κίνημα.
Επιβεβαιώθηκε ότι ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό δεν υπάρχει ούτε ενδιάμεση πολιτική εξουσία, ούτε «ειρηνικό πέρασμα» από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, αλλά ούτε «φιλολαϊκή» διαχείριση του καπιταλισμού. Επομένως, καμιά συμμετοχή σε κυβέρνηση διαχείρισης του καπιταλισμού δεν ωφελεί το λαϊκό κίνημα, το αντίθετο γίνεται.
Η προσφορά και η δράση του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ δεν παραγράφεται, ούτε αλλοιώνεται.
Η 81ή Επέτειος του ΕΛΑΣ βρίσκει τη χώρα μας μπλεγμένη στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, ως πρόθυμο σύμμαχο του Ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε. Αυτό δημιουργεί τεράστιους κινδύνους για τον λαό μας και τους γειτονικούς λαούς. Με ευθύνη της Κυβέρνησης της ΝΔ, σε σύμπνοια με τα άλλα αστικά κόμματα, η χώρα μας έχει μετατραπεί σε μια απέραντη αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή βάση και ορμητήριο για την ιμπεριαλιστική επέμβαση, απ’ όπου διακινούνται στο ανατολικό μέτωπο πολεμικός εξοπλισμός και στρατιωτικές δυνάμεις για την ενίσχυση της αντιδραστικής κυβέρνησης της Ουκρανίας και την περικύκλωση της Ρωσίας, στέλνοντας και η ίδια όπλα και στρατό. Έτσι, η χώρα μας γίνεται στόχος με τεράστιους κινδύνους για τον λαό μας. Την ίδια ώρα ο λαός μας, όπως και άλλοι λαοί, πληρώνει βαρύ τίμημα με την ακρίβεια, την αύξηση του πληθωρισμού και την ενεργειακή φτώχεια, που έρχονται να προστεθούν στα άλλα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και της Ε.Ε., τη μείωση μισθών και συντάξεων και την υπερφορολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων, την κατάργηση εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων κ.λπ.
Μπροστά σ’ αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα, η πείρα των αγώνων του θρυλικού ΕΛΑΣ διδάσκει πως, όπως και τότε, έτσι και σήμερα ο λαός και η νεολαία μας με την καθοδήγηση του ΚΚΕ, μπορεί να ανατρέψει τους αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων και να οικοδομήσει το δικό της ευτυχισμένο μέλλον.
Η ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ αγωνίζεται ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο και σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να κλείσουν οι Βάσεις του θανάτου, να γυρίσουν πίσω τα στρατιωτικά τμήματα που δρουν εκτός συνόρων, για την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ-Ε.Ε. με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του. Αγωνιζόμαστε ενάντια στις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, που οδηγούν τον λαό και τη νεολαία μας στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.