Μήπως να αποσύρονται σιγά –σιγά οι παλιότεροι από την Αυτοδιοίκηση;

Από τον Κώστα Γιαννούλα

Είναι γεγονός ότι με την τοπική αυτοδιοίκηση ασχολούνται, κυρίως, συνταξιούχοι και δημόσιοι υπάλληλοι, που έχουν εξασφαλισμένο μεροκάματο και χρόνο διαθέσιμο και, πιο σπάνια, νέοι επαγγελματίες και επιχειρηματίες, που δεν έχουν αυτήν την πολυτέλεια. Αυτό συμβαίνει, γιατί η

αυτοδιοίκηση δεν προσφέρεται για επαγγελματική ενασχόληση και εκτός απ’ τα έξοδα για την προεκλογική προβολή και όχι μόνο προϋποθέτει και χρόνο, τον οποίο δυσκολεύεται να διαθέσει ένας νέος επαγγελματίας ή επιχειρηματίας, πολύ περισσότερο, όταν είναι οικογενειάρχης και με μικρά παιδιά. Γι’ αυτό και αρνούνται ή αδυνατούν να συμμετάσχουν σε ψηφοδέλτια και να αφιερώσουν χρόνο στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Πέραν τούτων, όσοι τολμούν να αγνοήσουν όλα αυτά και να εκτεθούν σε ψηφοδέλτια, νιώθουν πιο πολύ σαν μαϊντανοί, αφού χρησιμοποιούνται οι περισσότεροι, απλά, για να τα συμπληρώσουν και να τα κάνουν πιο ελκυστικά. Είναι, άλλωστε, γνωστό, ότι οι πολλοί ψηφοφόροι προτιμούν τους παλιούς και ηλικιωμένους, που εκτός απ’ την απ’ την όποια αξιοσύνη τους είναι γνωστοί, έμπειροι και έχουν υποχρεωμένο πολύ κόσμο με τις παρεμβάσεις τους. Έτσι, στα περισσότερα Δημοτικά Συμβούλια πλεονάζουν οι επανεκλεγμένοι και μεγαλύτερης ηλικίας, ενώ τα νέα πρόσωπα αποτελούν μειοψηφία.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι έχασαν τη φρεσκάδα τους, αποτελούν κατεστημένο και έχει βαρεθεί ο κόσμος να βλέπει, συνεχώς, τα ίδια πρόσωπα. Γι’ αυτήν την κατάσταση εκτός απ’ τους ίδιους και τον κόσμο, που τους ψηφίζει, φταίνε, βέβαια, και εκείνοι, που καταρτίζουν τα ψηφοδέλτια, όπως κι αν λέγονται. Άλλωστε, δεν υπάρχει νομοθετική διάταξη, που να θεωρεί τη μακροημέρευση σε δημοτικό πόστο εμπόδιο για τη συμμετοχή σε ψηφοδέλτιο.
Έτσι, και στον Δήμο Λαρισαίων δεν είναι λίγοι οι δημοτικοί σύμβουλοι, που ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία, αφού κάποιοι απ’ αυτούς απέκτησαν και διατηρούν αυτήν τους την ιδιότητα για αρκετές τετραετίες, ενώ ορισμένοι ήταν νέοι στο ξεκίνημα και γέρασαν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον δήμαρχο Λαρισαίων, τον κ. Απόστολο Καλογιάννη, ο οποίος, σύμφωνα με το αναρτημένο στο διαδίκτυο βιογραφικό του, εισήλθε ως δημοτικός σύμβουλος στο Δ.Σ. το 1982, ενώ στη θέση του Δημάρχου συμπληρώνει, ήδη, σε λίγους μήνες τα εννέα έτη.
Μιλώντας, πάντως, εξ ιδίας πείρας, αφού διετέλεσα δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Λαρισαίων επί τρεις συνεχόμενες θητείες απ’ το 2002 έως το 2014 και, έκτοτε, δεν έθεσα εκ νέου υποψηφιότητα, εκτιμώ ότι δύο απανωτές θητείες, ίσως και μία τρίτη υπό προϋποθέσεις, που να τηρούνται, είναι αρκετές, για να βάζει κανείς το δικό του λιθαράκι για την πρόοδο της πόλης.
Από εκεί και πέρα αυξάνεται η φθορά, που δημιουργούν τα προβλήματα της καθημερινότητας και οι ποικίλοι συμβιβασμοί, που σε βάθος χρόνου προκύπτουν, όταν είναι κανείς μέλος ομάδας, με αποτέλεσμα να ζημιώνει και ο ίδιος και ο Δήμος. Επειδή, όμως, είναι γλυκιά η καρέκλα της εξουσίας, εύκολα, διολισθαίνει και αποκτά κανείς καθεστωτική αντίληψη και υφίσταται τις συνέπειες της φθοράς, παρότι έχει αποδειχθεί ότι είναι προτιμότερο να ξεπεζεύει κανείς με δική του πρωτοβουλία, όταν είναι καβάλα στο άλογο της εξουσίας και έχει ακόμη δυνάμεις να προσφέρει, παρά να τον ξεπεζεύει ο λαός με την ψήφο του, γιατί κρίνει πως έκλεισε ο κύκλος του.
Αυτό το τελευταίο ισχύει για όλα τα μέλη ενός Δημοτικού Συμβουλίου, των δημάρχων μη εξαιρουμένων, μια που με μια τέτοια επιλογή περνάνε πιο εύκολα το μήνυμα της ανανέωσης των μελών των δημοτικών ομάδων, αλλά και των ιδεών για μια σύγχρονη πόλη. Βεβαίως, οι παλιοί εκτός απ’ τις αδυναμίες έχουν την πείρα και, ενδεχομένως, τον τρόπο ν’ αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με μεγαλύτερη νηφαλιότητα και σοφία. Έχουν, όμως, και οι έξω απ’ τον νυμφώνα για όπλα τους τη φρεσκάδα των ιδεών, το μεράκι και τη διάθεση για αγώνα, προκειμένου να αποδείξουν ότι αξίζουν την εμπιστοσύνη του κόσμου.
Και επειδή οι δημοτικές εκλογές πλησιάζουν, καλό είναι οι δημοτικές παρατάξεις και τα κόμματα, που τις στηρίζουν, να προσεγγίσουν νέα προσοντούχα πρόσωπα και να τα πείσουν να εκτεθούν συμμετέχοντας στα ψηφοδέλτια όχι μόνο στον Δήμο Λαρισαίων, αλλά και αλλού. Παράλληλα, πρέπει χάριν της ανανέωσης να καταλάβουν οι εν ενεργεία δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, που έχουν στοιχειώσει στις θέσεις τους, ότι πρέπει με τη θέλησή τους να αποχωρήσουν ανοίγοντας τον δρόμο για νέα αξιόλογα πρόσωπα, έστω και λιγότερο έμπειρα. Τίποτε, άλλωστε, δεν τους εμποδίζει να δίνουν τις συμβουλές τους, κάθε φορά, που θα τους τις ζητούν. Είπα και ελάλησα. Αμαρτία δεν έχω.