Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
Ο ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ μισθός του δημοσιογράφου – μέλους της Ενώσεως Συντακτών (που είναι ένα πανίσχυρο συνδικάτο), εδώ και τρεις δεκαετίες, ήταν και είναι ως γνωστόν, πολύ πάνω από 751 ευρώ...Παρ’ όλα αυτά, μόνον οι εργαζόμενοι τεσσάρων ΜΜΕ από τα πενήντα περίπου (εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα) που λειτουργούν στη Θεσσαλία, έχουν την ευκαιρία να βλέπουν ολόκληρα 751 ευρώ στο τέλος του μήνα...Ακόμη και την «εποχή της αστακομακαρονάδας» (τότε που η διαφήμιση έρρεε με τη μορφή χειμάρρου στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης), οι περισσότερες «ιστορικές» και μη εφημερίδες του θεσσαλικού χώρου, πλήρωναν «έναντι»...Σε τέτοιο βαθμό, που, συνάδελφοί μας στη Λάρισα, διεκδικούν ακόμη δικαστικώς ποσά χιλιάδων ευρώ που οφείλονται σε «καθυστερούμενα» όχι μηνών, αλλά ετών...Πολλών ετών!...
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ αυτή βέβαια, δεν χαρακτηρίζει μόνο της επιχειρήσεις Τύπου... Χαρακτηρίζει πολλές επιχειρήσεις: από μικρομεσαίες με έναν- δύο υπαλλήλους, μέχρι αλυσίδες σούπερ μάρκετ, που, διακόπτοντας τη λειτουργία τους βρέθηκαν να χρωστούν σημαντικά ποσά στους εργαζομένους τους...Και δεν είναι μια κατάσταση που αποδίδεται στην οικονομική κρίση...Γιατί, αυτό συνέβαινε και πριν την κρίση και το γνωρίζουν άριστα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα... Ασχέτως, αν, βλέποντας τον πρόεδρο και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να καταθέτουν σχέδιο νόμου για την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, νοιώθουν ότι είναι μια κίνηση σωστή, που αποπειράται να βάλει φρένο στην πλήρη απαξίωση της εργασίας...
ΑΛΛΟ όμως, τα συναισθήματά μας έναντι της πρωτοβουλίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κι άλλο η πραγματικότητα...Η πραγματικότητα λοιπόν, λέει, ότι τα 751 ευρώ (ακόμη κι αν γινόταν δεκτή η πρόταση νόμου), θα τα δώσουν μόνον όσες επιχειρήσεις μπορούν...Όσες δεν μπορούν, θα δώσουν λιγότερα και κάποιες άλλες θα προτιμήσουν να λειτουργήσουν χωρίς υπαλλήλους, αν δεν μπορούν να τα δώσουν... Πρόκειται για εκείνες τις επιχειρήσεις που είναι κατά του ελεύθερου ωραρίου των καταστημάτων, επειδή, όπως δηλώνουν οι εκπρόσωποί τους (και συμφωνεί μαζί τους και ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχουν τη δυνατότητα ν’ απασχολήσουν υπαλλήλους, ούτε τώρα που μπορούν να τους βρουν με τρία και τέσσερα κατοστάρικα το μήνα...
ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ είναι ότι, εδώ και πολλά χρόνια, το κόστος της εργασίας το καθορίζει η αγορά...Με πολλά κριτήρια, που δεν είναι πάντα εις βάρος του εργαζόμενου...Επιχειρήσεις π.χ. που ζητούν ανειδίκευτους εργάτες ή χαμηλής ειδίκευσης εργαζομένους πληρώνουν ελάχιστα...Κάτω του 586 του κατώτατου μισθού...Γιατί; Γιατί, απλούστατα μπορούν να βρουν χιλιάδες ανέργους, πρόθυμους να δουλέψουν με λιγότερα...Η προθυμία τους αυτή, είναι προφανές, ότι παραπέμπει σε εκμετάλλευση...Αλλά η συνέχεια δεν είναι για όλους η ίδια: υπάλληλοι που μπήκαν με τους χειρότερους οικονομικούς όρους σε μια υγιή επιχείρηση εξελίχθηκαν σε στελέχη ή αναντικατάστατους συνεργάτες και αμείφθηκαν με το παραπάνω... Με το παραπάνω (και πολύ παραπάνω των 751 ευρώ του προτεινόμενου κατώτατου μισθού) εξ άλλου, αμείβουν παρά την κρίση, οι εταιρείες τους εργαζόμενους υψηλής ή και μεσαίας ειδίκευσης...Και προσφέρουν ακόμη και σήμερα, πολύ υψηλότερες του προβλεπόμενου αμοιβές, προκειμένου να προσελκύσουν τους καλύτερους του είδους...
Η ΑΓΟΡΑ βλέπετε, έχει τους δικούς της κανόνες...Κανόνες που ξεπερνούν τη θεωρία των πολιτικών (που ειρήσθω εν παρόδω, δεν έχουν δουλέψει ποτέ) και διαμορφώνουν αυτό που αποκαλείται «πεζή πραγματικότητα»...Η διαφορά ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη άλλωστε, είναι αυτή που αναγκάζει το ΚΚΕ να πληρώνει τους εργαζόμενους στον «Ριζοσπάστη» με πολύ μικρότερο μισθό των 1200 ευρώ που προτείνει το ίδιο ως κατώτατο!...Μου το θύμισε ένας φίλος έμπορος αυτό, χθες...Που, αφού μου μίλησε για το σπουδαίο της νομοθετικής πρωτοβουλίας του ΣΥΡΙΖΑ (τον οποίο ψηφίζει) για τον κατώτατο μισθό, μου απάντησε όταν τον ρώτησα αν θα το εφαρμόσει στην επιχείρηση του: «Να το εφαρμόσει ο Zara πρώτα και μετά θα το εφαρμόσω κι εγώ»!...
Κατάλαβα...
