Στην ίδια θάλασσα…

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Θάλασσα… Μεσόγειος, Αιγαίο… Πόσες φορές δεν στάθηκα μπροστά σας, πόσες φορές δεν υποκλίθηκα στην απεραντοσύνη σας;

Τα γελαστά καλοκαίρια, αλλά και τους γκρίζους χειμώνες, για αιώνες πολλούς, νύχτα και μέρα, ακούραστα τα κύματα σκάνε στην αμμουδιά και μάς ξερνάνε τα μυστικά τους…
Καμιά φορά, σαν στέκομαι ψηλά στα χωριά μας, στον Κίσσαβο, κι αγναντεύω τη θάλασσα, αναζητώ τον Αγαμέμνονα, τον Αχιλλέα και τους Μυρμιδόνες του… Η θυσία της Ιφιγένειας έπιασε, ο θυμός των θεών μαλάκωσε, κατευνάστηκε, οι ανέμοι φύσηξαν ούριοι κι οι Αχαιοί, αυλακώνοντας τα ίδια αυτά νερά, τραβάνε γραμμή για την Τροία… Εκδίκηση… Εκδίκηση για την άπιστη Ελένη.
Στο άλλο άκρο αυτής της ίδιας θάλασσας, ένα καλοκαίρι στη Μασσαλία. Ο ξεναγός, αποκαμωμένος από τον μεσογειακό ήλιο, δείχνει στους τουρίστες τα νερά που έφεραν ως εκεί τους Έλληνες αποίκους και ιδρυτές της πόλης… Και μιαν άλλη φορά, στα νερά της Σαλαμίνας, ήτανε, σαν να ‘βλεπα τον Αθηναίο ναύαρχο Θεμιστοκλή να τσακίζει τα καράβια του αλαζόνα Ξέρξη…
Σήμερα ο «Θεμιστοκλής» εξακολουθεί να πλέει στα ίδια νερά… Είναι φρεγάτα του «Πολεμικού Ναυτικού». Περιπολεί άγρυπνος, κοιτάζοντας με μάτι αγριεμένου καραβόσκυλου το Αιγαίο, μη και φανούν τα τούρκικα. Οι «εξ Ανατολών επιβουλείς» που λένε όσοι εκφωνούν πανηγυρικούς στις Εθνικές επετείους. Πέρσες, Άραβες, Τούρκοι, για κάποιον παράξενο λόγο, πάντα απ’ την «καθ’ ημάς Ανατολή» κατέφταναν οι εχθροί. Αυτές τις μέρες, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, βράβευσε το πλήρωμα του «Θεμιστοκλή» ως το πολεμικό μας πλοίο με τις περισσότερες μέρες εν πλω για το 2022: Διακόσιες δεκαοκτώ μέρες, διά του τριάντα, ίσον επτά μήνες και κάτι ψιλά.
«Καληνύχτα μπαμπά μου… Μου λείπεις πολύ… Άντε, κανόνισε να πάρεις άδεια και να ‘ρθεις να περάσουμε μαζί τα Χριστούγεννα…».
Ο κυβερνήτης του «Θεμιστοκλή», αντιπλοίαρχος Νάσος Οικονομίδης, μόλις έχει κλείσει το κινητό, μια ακόμα βιντεοκλήση με τη μικρή του κόρη. Καμιά φορά σκέφτεται πως όσες δυνατότητες σου δίνει η σύγχρονη τεχνολογία να είσαι κοντά στους δικούς σου, άλλο τόσο πόνο. Καλύτερα οι παλιοί. Έφτανε ένα τέλεξ στο καράβι, τους το έδινε τυπωμένο σε χαρτί ο μαρκονιστής, δύο λέξεις όλες κι όλες, στο σπίτι όλα καλά. Έτσι, απλά, λιτά, χωρίς περιττές λεπτομέρειες που γεμίζουν το μυαλό με κακές σκέψεις, χωρίς συναισθήματα και ανώφελες συγκινήσεις. Το τέλεξ πετιέται στο συρτάρι του κομοδίνου μαζί με όλα τα προηγούμενα, πάμε παρακάτω, το δελτίο καιρού έχει δώσει μποφόρια στον Ειρηνικό. Αναγγελία θυελλωδών ανέμων, βάστα Άι Νικόλα, τι θα δούμε και σήμερα…
- Προς όλο το πλήρωμα… Προς όλο το πλήρωμα… Σας μιλά ο κυβερνήτης Οικονομίδης Πορεία τρία μίλια ανατολικά όβερ. Πορεία προς Καστελλόριζο. Navtex 6ης Δεκεμβρίου Νο 1234…
Τον Αύγουστο πιάνει και γλυκαίνει η θάλασσα. Τα πάντα είναι ήλιος και φως. Και το ιστιοπλοϊκό λικνίζεται δεμένο αρόδο στα ήρεμα νερά του γραφικού λιμανιού της Σαρδηνίας. Ο «δεινός ιστιοπλόος» -σύμφωνα με τα life style περιοδικά- Φραντσέσκο Τζόρτζι, σύντροφος της αντιπροέδρου Καϊλή μιλάει διαρκώς στο τηλέφωνο και κανονίζει δουλειές. Και η Εύα, ξαπλωμένη στην πλώρη, κάνει απολογισμούς… Καλά το πας ρε Ευάκι… Για κορίτσι Δυτικών Συνοικιών Θεσσαλονίκης μια χαρά! Κανονικά σου αναλογούσε να ‘σαι καμιά κακιασμένη υπάλληλος της Πολεοδομίας του Δήμου Θεσσαλονίκης, όπου θα σ’ είχε διορίσει ο Τσοχατζόπουλος - άλλος βλάκας κι ελόγου του, πήγε και καρφώθηκε. Μισθός 1.300 μεικτά και να τρέχεις να προλάβεις το Αστικό για τη Σταυρούπολη, να πάρεις τη μικρή απ’ το Ολοήμερο. Και να ‘χεις και τον άλλο, τον Σαλονικιό, τον «ντεμέκ μάγκα», να σε πρήζει, «έλα πάω σπίτι, έκανες κάνα φαΐ ή να πάρω καμιά μπριζόλα να φάμε σήμερα;». Το «πούλησες» καλά το Ευάκι κοριτσάρα μου… ΠΑΣΟΚάρα, Ευρωβουλή, μισθάρα, εξουσίες. Και συσκέψεις επί… σπουδαίων ζητημάτων. Τρέχεις πάνω κάτω στο δαιδαλώδες Κοινοβούλιο αεικίνητη και καλοντυμένη, βγαλμένη λες από διαφήμιση του Giorgio Armani, μπαίνεις και μιλάς από Επιτροπή σε Επιτροπή -και σ’ ακούνε κιόλας!-, εκδίδεις ψηφίσματα για ανθρώπινα δικαιώματα και κλιματική αλλαγή, πολύ ανησυχητικό φαινόμενο, όντως.
Και τα καλοκαίρια; Ααα τα καλοκαίρια… Γλυκά τα καλοκαίρια στη Μεσόγειο με το ιστιοπλοϊκό και τον παίδαρο… Λίγο χαζούλης, βέβαια, αλλά όμορφος πανάθεμά τον, όχι σαν τα μορμολύκεια που σου την έπεφταν νομίζοντας πως θα σ’ έχουν επειδή κατέχουν εξουσία και φράγκα.
- Όλα οκ με τους φίλους μας απ’ το Κατάρ μπαμπίνα!
- Ουάουουου… Τέλεια Φραντσέσκο… Σέι περφέτο αμόρε…
Δεκέμβρης καιρός, πού πήγαιναν κι αυτοί οι δόλιοι να περάσουν απέναντι; Μπήκαν στη βάρκα του Τούρκου, χίλια γιούρο το κεφάλι, τα μάζεψαν ένα-ένα κάνοντας δουλειές του ποδαριού, μετά, ποιος ξέρει τι έγινε, έπεσε η βάρκα στα βράχια, κάπου κοντά στη Μυτιλήνη. Εμείς απλά διαβάσαμε στα sites την έκτακτη είδηση ότι (αντιγράφω): «Ένα αγοράκι δύο μηνών ανασύρθηκε νεκρό τα ξημερώματα της Παρασκευής, από τα συντρίμμια ναυαγίου πλαστικής βάρκας με πρόσφυγες και μετανάστες αφρικανικής καταγωγής».
Αχ, θάλασσα θάλασσα, πόσο καημό μου δίνουν καμιά φορά οι ειδήσεις σου! Αγοράκι δύο μηνών… Πώς διαπίστωσαν ότι ήταν δύο μηνών; Ένα πλάσμα ασχημάτιστο ήταν ακόμη, μια κατάσταση σχεδόν εμβρυακή… Θα μπορούσε να ‘χει σωθεί… Να μεγαλώσει σ’ αυτά εδώ τα πανάρχαια χώματα, να εισπράξει κι αυτό τη φτώχεια, τη δύσκολη ζωή και τον ρατσισμό που του αναλογούσε. Μετά ίσως να έπαιζε μπάσκετ σε καμιά σχολική αυλή και να κερδίζαμε έναν ακόμα Αντετοκούμπο… Αλλά με τα «αν» ποτέ δεν γράφτηκε η ιστορία. Η ιστορία είναι μια υπόθεση τετελεσμένων. Τετέλεσται …
Συννεφιασμένη Κυριακή η χθεσινή και η θάλασσα που δείχνουν σε μια πρωινή εκπομπή γκρίζα και παγερή… Κάνει κι αυτή απολογισμούς… Ο «Θεμιστοκλής» έλαβε ρεπό, πήγε στο ναύσταθμο για συντήρηση και οι ναύτες του, μαζί κι ο αντιπλοίαρχος Οικονομίδης, άφησαν τις βρώμικες κουκέτες του πολεμικού για τα ζεστά κρεβάτια στο σπίτι… Η Εύα Καϊλή ευρίσκεται προσωρινά κρατούμενη και ίσως να αναπολεί θάλασσες. Ας παρηγορηθούμε ωστόσο, την έχουν σε μια πρότυπη βρυξελλιώτικη φυλακή. η οποία χάρη στα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφαρμόζει πρότυπα και καινοτόμα Προγράμματα…
Καμιά μέρα, να θυμηθώ να περάσω από μια εκκλησιά, απ’ τον Άι Νικόλα των ναυτικών ίσως, και ν’ ανάψω ένα κερί για την ψυχούλα που πνίγηκε στα βράχια… Τι μαύροι, τι άσπροι, όλους ο ίδιος Θεός μας βλέπει και μας παιδεύει...
ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΕΣΗΣ
[e-mail]