Το σημερινό σημείωμα, μας πάει αρκετά πίσω, στα χρόνια της Χούντας, στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και στην τραγωδία της Κύπρου που ακολούθησε, επτά μήνες αργότερα. Μια τραγωδία που ήταν αποτέλεσμα μιας προδοσίας, για την οποία οι πραγματικοί ένοχοι έμειναν ατιμώρητοι, σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις επιβραβεύθηκαν κιόλας. Γκιζίκης, Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσιάνος και άλλοι πολλοί! Οι ηγέτες του στρατεύματος, τότε, της επαίσχυντης Χούντας που διενέργησε το προδοτικό πραξικόπημα κατά της νόμιμης Κυπριακής Κυβέρνησης και στη συνέχεια, σε συνεννόηση με την τουρκική κυβέρνηση και με τη μεσολάβηση της Ουάσινγκτον, παρέδωσε την Κύπρο στα χέρια του Αττίλα που την αιματοκύλησε. Τώρα πια υπάρχουν όλες προς τούτο οι σχετικές αποδείξεις!
Η συνεννόηση μεταξύ Χούντας και Άγκυρας, με διαμεσολαβητή την Ουάσινγκτον επιβεβαιώνεται, μεταξύ άλλων τεκμηρίων, με το ηχητικό που περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά, «Ένα σκοτεινό δωμάτιο 1967-1974», το οποίο πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας. Ιδού ο σχετικός διάλογος:
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Ταξίαρχος Διοικητής ΕΣΑ: Την ξέρουμε τη λύση, κύριε Πρωθυπουργέ. Αυτοί θα βγούνε στην Κερύνεια. Αυτό που θέλουν οι Τούρκοι το κάνουν.
ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ «Πρωθυπουργός»: Όχι, αν τους σταματήσουμε.
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Μα θα τους σταματήσουμε μετά. Αφού πάρουν το λιμάνι, την Κερύνεια κι ενώσουν τη Λευκωσία, θα σταματήσουν. Γι’ αυτό είμαστε σίγουροι.
Έτσι κατέρρευσε η Χούντα. Η ολοκληρωτική καταστροφή ωστόσο συμπληρώθηκε όταν ο «εθνάρχης» Καραμανλής αρνήθηκε να υπερασπιστεί την Κύπρο. Παρακάτω ο σχετικός διάλογος μεταξύ Καραμανλή - Κληρίδη στην Αθήνα, λίγο πριν την έναρξη της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής. Είχαν προηγηθεί, μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, οι συνομιλίες της Γενεύης, με την Άγκυρα να εκβιάζει και να προετοιμάζεται για το επόμενο βήμα:
Κληρίδης: Για όνομα του Θεού. …Ούτε ένα πλοίο κ. Πρόεδρε;
Καραμανλής: Είστε μόνοι σας. Η Ελλάδα δεν έχει οργανωμένο στρατό (το μεγαλύτερο ψέμα!), είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε, γιατί εγώ δεν ελέγχω την κατάσταση.
Κληρίδης: Καλά, ο Μαύρος (υπουργός Εξωτερικών στην Κυβέρνηση εθνικής ενότητας) είπε ότι μεταξύ ατίμωσης και πολέμου προτιμούμε τον πόλεμο.
Καραμανλής: Άλλος ο Μαύρος, άλλος εγώ.
Ο Καραμανλής που φρόντισε (γιατί άραγε;) να επιβραβεύσει τους χουντικούς αξιωματικούς που αντί να πολεμήσουν και να τιμήσουν τα γαλόνια τους, έβαλαν παρά πόδας τα όπλα! (Ανακηρύχθηκαν επίτιμοι αρχηγοί των όπλων και απήλαυσαν πλουσιοπάροχες συντάξεις). Ο αυτοεξόριστος στο Παρίσι Κωνσταντίνος Καραμανλής βρέθηκε ξαφνικά (ελέω Ευάγγελου Αβέρωφ, τον άνθρωπο με τον πιο σκοτεινό ρόλο κατά τη διάρκεια της Χούντας) στο Πρωθυπουργικό Μέγαρο να κατευθύνει τις τύχες του Ελληνισμού, για να μας ανακοινώσει πως «η Κύπρος κείται μακράν». Έκτοτε μεγάλο μέρος της Μεγαλονήσου παραμένει τουρκοπατημένο με κίνδυνο αφανισμού του Κυπριακού Ελληνισμού από τη γη των πατέρων του…
Και επειδή αυτές τις μέρες, εξ αφορμής των δηλώσεων Συρίγου, πολύς λόγος γίνεται ξανά για το ποιος έριξε τελικά τη Χούντα, καλό είναι να θυμηθούμε και να θυμίσουμε κάποια πράγματα: Στα ελληνικά σχολεία οι μαθητές με αφορμή τη 17η Νοεμβρίου 1973 συνεχίζουν να μαθαίνουν ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου έριξε τη Δικτατορία του Παπαδόπουλου και έφερε τη Δημοκρατία του Καραμανλή. Επίτηδες παρασιωπούν ότι η κατάληψη του Πολυτεχνείου έγινε επί Μαρκεζίνη, που ο δικτάτορας Παπαδόπουλος επέλεξε για να οδηγήσει τη χώρα σταδιακά στην ομαλότητα. Παρασιωπούν, επίσης, ότι του Πολυτεχνείου έπεται η δικτατορία του Ιωαννίδη, το προδοτικό πραξικόπημα του Ιωαννίδη και η προσχεδιασμένη τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τις συνέπειες της οποίας βιώνει η Κύπρος μέχρι και σήμερα. Γιατί λοιπόν κάποια επιμένουν ακόμη να συντηρούν ένα πελώριο ψέμα! Η Χούντα έπεσε μετά την τραγωδία της Κύπρου! Η Χούντα τράπηκε σε φυγή για να έρθει ο Καραμανλής που άφησε την Κύπρο ανυπεράσπιστη από τις ορδές του Αττίλα… Ετεροχρονισμένα ανεξόφλητα γραμμάτια, υποστηρίζουν πολλοί… Και τον λογαριασμό για άλλη μια φορά τον πλήρωσε η Κύπρος!
Υστερόγραφο: Δεν είναι πια πατριωτικό να μιλάμε πολύ... Μόνο σιωπή και περίσκεψη χρειάζεται. Μόνο πράξεις. Σωπαίνω από πόνο και σεβασμό με τη σκέψη σ’ αυτούς που έφυγαν τόσο άδικα…
a.avgoustis@hotmail.com