Οι Πανελλαδικές εξετάσεις δεν είναι μόνον μία δοκιμασία για τους μαθητές αλλά και για όλους τους εμπλεκόμενους μ’ αυτές, γονείς, διδάσκοντες, υπουργείο.
Όσον αφορά την ψυχολογία των μαθητών και ο,τι σχετίζεται ή επηρεάζει αυτήν έχουν γραφεί και ειπωθεί αρκετά. Η ταπεινή μου παρέμβαση έγκειται στο ολοένα και διογκούμενο ζήτημα της μη εμφάνισης καλών γραπτών και ας μού επιτραπεί κακών γραπτών. Συνήθως, η δικαιολογία είναι ο δυϊσμός εύκολο-δύσκολο. Όμως, σ’ αυτόν αντιπαραθέτω τον: γνωστό-άγνωστο, που είναι πιο δόκιμος αφού σχετίζεται με την κατανόηση των εννοιών της ύλης και την ποιότητα της μελέτης στοιχεία πλήρως καθοδηγούμενα από τους διδάσκοντες και τον προσανατολισμό τους εκπαιδευτικού συστήματος γενικά και, φυσικά, με την αμέριστη συμμετοχή του μαθητή.
Όμως τι πταίει; Η άποψή μου, ύστερα, από αμέτρητες βαθμολογήσεις γραπτών σε σχολικό ή Πανελλαδικών επίπεδο είναι η μη κατανόηση της μητρικής γλώσσας δηλαδή της Ελληνικής γλώσσας.
Οι περισσότεροι των μαθητών έχουν πρόβλημα να κατανοήσουν αυτό που διαβάζουν, πόσο μάλλον να αποδώσουν το νόημα δηλαδή, να απαντήσουν στα ερωτήματα: τι διάβασα, περιτίνος πρόκειται, ποια ήταν η στόχευση αυτού που διάβασα.
Συνέπεια, πώς ν’ αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα που χρειάζεται ανάλυση, πλέξη-σύνθεση και το σπουδαιότερο εκμετάλλευση - αξιοποίηση των δεδομένων προς εξαγωγή συμπερασμάτων όπου συνδυάζοντάς τα να δομήσουν σκεπτικό ώστε να οδηγηθούν στην λύση.
Έπειτα, το ζήτημα γλώσσα είναι αρκετά μεγάλο και σοβαρό και δεν είναι της ειδικότητάς μου, απλά το εντοπίζω κλείνοντας λέω ότι η Αχίλλειος Πτέρνα είναι η μη κατανόηση της γλώσσας.
Ελπίζω το Ελληνικό Κράτος να ενσκύψει με σοβαρότητα στο κόσμημα του Παγκόσμιου Πολιτισμού που είναι η Ελληνική γλώσσα.
Νάτσιος Αντ. Γεώργιος,
Μαθηματικός
1ο Πειραματικό Λύκειο Λάρισας
