Τον φέρει ιδιοκτήτη είκοσι πανάκριβων ακινήτων, στόλου εκατοντάδων πολυτελών αυτοκινήτων, 15 ελικοπτέρων, τεσσάρων τζετ -του ενός με χρυσή (όπως έγραψε) τουαλέτα, 4 πολυτελών θαλαμηγών: α) της Graceful 80 μ. και 400 εκατ. δολ., β) της (κατασχεθείσας πρόσφατα στην Ιταλία ιδιοκτησίας «αγνώστου Ρώσου») υπερπολυτελούς θαλαμηγού 140 μ. και 700 εκατ. δολ. με το όνομα Ζεχραζάτ, γ) ενός άλλου γιοτ (κατά τους anonymous «FCK PTN» ίσης αξίας), και ενός ακόμα 100 μ. Είναι ακόμα ιδιοκτήτης υπερπολυτελούς τζετ με επίχρυση τουαλέτα, που το αποκαλούν «ιπτάμενο Κρεμλίνο». Κατά τον ίδιο επικριτή του, ο Πούτιν είναι παθιασμένος συλλέκτης ακριβών ρολογιών μεγάλης αξίας. Είναι προ πάντων ιδιοκτήτης ενός παλατιού επάνω σε βράχους με θέα στη Μαύρη Θάλασσα αξίας 1,4 δισ. δολαρίων με πανάκριβη επίπλωση, 2 ελικοδρόμια, 12 δωμάτια, ταβάνια με νωπογραφίες, μαρμάρινη πισίνα με αγάλματα Ελλήνων Θεών, ιαματικά λουτρά, χαμάμ, καζίνο, αμφιθέατρο, κινηματογράφο, νυχτερινό κλαμπ, αίθουσα ναργιλέ, δωμάτιο pole dancing, μπαρ με κρασιά και ποτά, γήπεδο χόκεϊ επί πάγου που γνωρίζει να παίζει ο Πούτιν και χώρους φιλοξενίας 2.500 τ.μ. Ο Πρόεδρος έχει θεαθεί να φοράει ένα ρολόι 700.000 δολαρίων, ενώ ράβεται σε ιταλικούς οίκους, όπου τον συνέστησε ο φίλος του Μπερλουσκόνι. Επίσημα ο Πρόεδρος της Ρωσίας φέρεται ως μικροϊδιοκτήτης δύο διαμερισμάτων, δύο μικρών αυτοκινήτων Lada, ενός γκαράζ και δικαιούχος της προεδρικής αποζημίωσης από 100.000 δολάρια. Από τα έγγραφα του Παναμά -τα γνωστά μας Panama papers- προκύπτει ότι το 2016 υπήρχε ένα δίκτυο μυστικών υπεράκτιων συμφωνιών και δανείων αξίας 2 δισ. δολ. με τα ονόματα των εκλεκτών του Πoύτιν. Ο Πρόεδρος έχει φωτογραφηθεί να φορά ρολόι του γερμανικού οίκου «A. Lange και Sohne» αξίας 50 χιλ. δολ., ενώ έχει βιντεοσκοπηθεί από τον Αλεξάντερ Λιντβινένκο** -πριν τον δηλητηριάσουν στο Λονδίνο την 1η.11.2006- στο υπερπολυτελές θέρετρο του Πούτιν στη Μαύρη Θάλασσα σχεδιασμένο από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Lafranco Tsirillo. Τα χρήματα κατά τον δημοσιογράφο Paul D. Flennig ξεπλύθηκαν μέσω του ρωσικού κρατικού προγράμματος για την υγεία από υπερτιμολογήσεις εισαγομένων ή ρωσικών υγειονομικών συστημάτων. Πωλητής του πολυτελούς αυτού θερέτρου ήταν η εταιρεία Greathίll βρετανικής ιδιοκτησίας δύο Ρώσων ολιγαρχών. Του συμπεθέρου του Πούτιν από τον πρώτο του γάμο, Σανάλοβ και του κολλητού του Πούτιν από την κοινή τους θητεία στη Δρέσδη ως πρακτόρων της kGP Σκορέλοφ. Αγοράστρια μία εξωχώρια εταιρεία αγνώστων φυσικών προσώπων. Πολλοί ολιγάρχες κατά αστείο τρόπο είπαν μετά την αποκάλυψη του παλατιού, πως τους ανήκει. Δεν συντονίστηκαν επαρκώς μπροστά στην αποκάλυψη και από τον Ναβάλνι*** της ύπαρξης αυτού του ανακτόρου. Η φύλαξή του, όπως και του περιβάλλοντος χώρου, είναι πρωτοφανής, ενώ η ετήσια συντήρησή του ανέρχεται στα 2 εκατ. δολ. Η αξία του υπολογίζεται στα 1,4 δισ. δολ. Χυδαίος πλούτος, αν αναλογιστεί κάποιος τις αίθουσες γευσιγνωσίας, ναργιλέ και pole dancing και σταδίου χόκεϊ επί πάγου! Η συνέχεια της επόμενης Τρίτης ενδιαφέρει.
* Ο Μπό(ά)ριτς Νεμτσόφ (1959-2015) ήταν σημαντικός παράγοντας εισαγωγής του καπιταλισμού στη μετασοβιετική Ρωσία. Επιφανής επιστήμονας με σπουδές στη φυσική, τα μαθηματικά και διδ. διατριβές στη μαθηματική φυσική. Έχει δημοσιεύσει 60 εργασίες στην κβαντική μηχανική, τη θερμοδυναμική, τη φυσική και την ακουστική. Υπήρξε μετά το ‘90 εκλεγμένος Κυβερνήτης για 6 χρόνια στην περιφέρεια του Νίζνι Νόβγκοροντ (πρώην Γκόρκι) και επί σειρά ετών βουλευτής και μέλος του ρωσικού Κοινοβουλίου και της Δούμας. Υπήρξε ιδρυτής, συνιδρυτής και επικεφαλής πολλών πολιτικών φιλελεύθερων σχηματισμών. Επικριτής του Πούτιν. Τον δολοφόνησαν τον Φεβρουάριο του 2015 -πρώτες πρωινές ώρες- έξω από το Κρεμλίνο, καθώς επέστρεφε με τη σύντροφό του από δείπνο σε εστιατόριο, με 4 σφαίρες στην πλάτη όταν οι κάμερες ασφαλείας του Κρεμλίνου «ήταν κλειστές λόγω συντήρησης». Η φίλη του Άννα Ντουρίτσκα δεν τραυματίστηκε. Ο δολοφόνος ή και οι συνεργάτες του δεν βρέθηκαν ποτέ.
**Ο Αλεξάντερ Λιτβινένκο, ουκρανικής καταγωγής, ήταν γιατρός, συγγραφέας, δημοσιογράφος και στρατιωτικός κατάσκοπος. Ως πράκτορας είχε δώσει συνέντευξη το 1998 και κατηγόρησε τον Γιέλτσιν ότι σκόπευε να δολοφονήσει τους πολιτικούς αντιπάλους του. Ο Πούτιν ως επικεφαλής τότε της fsb τον απέλυσε. Αργότερα έλαβε άσυλο και εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου -κατά τη σύζυγό του- εργαζόταν για την αγγλική M16. Στο βιβλίο του «Ανατινάζοντας τη Ρωσία» έγραψε ότι ο Πούτιν ήταν ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Προέδρου της Αρμενίας αρχές της 10ετίας του 2010, της ομηρίας Ρώσων από Τσετσένους στο θέατρο Ντουμπρόβκα της Μόσχας (23.10.02) για να προσαρτήσει την Τσετσενία και της δολοφονίας της «χρυσής πένας» δημοσιογράφου Αννας Πολιτόφσκαγια (7.10.06). Ο Ναβάλνι δολοφονήθηκε σε εστιατόριο του Λονδίνου από δηλητηριασμένο με ραδιενεργό πολώνιο 210 φαγητό, τον Νοέμβριο του 2016. Το πολώνιο ρίχτηκε από τον Ρώσο επισκέπτη, γνωστό του Ναβάλνι και πράκτορα της fsb Λούγκοβοϊ, διορισμένο μέλος της Δούμας (Στήβεν Μάγιερς Β’ τ. σελ. 274). Η αγγλική Αστυνομία ανακάλυψε τον δολοφόνο από σειρά ευρημάτων, καθώς το ραδιενεργό πολώνιο άφησε ίχνη, όπου πήγε, κάθισε, έμεινε και γευμάτισε ο δολοφόνος. Η Αγγλία ζήτησε την έκδοσή του Λούγκοβοϊ, αλλά το αίτημα δεν απαντήθηκε.
*** Ο Αλεξέι Ναβάλνι είναι επιφανής διεθνής προσωπικότητα, τιμημένος πρόσφατα με πολλά βραβεία για την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πολιτικός ακτιβιστής, πολέμιος της διαφθοράς στη Ρωσία και επικριτής του Πούτιν. Είναι δικηγόρος, σύμβουλος πολλών εταιρειών. Εγκατέλειψε το επάγγελμα, για να ασχοληθεί με την πολιτική και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία. Το φθινόπωρο του 2020 τον δηλητηρίασαν στο αεροπλάνο κατά το ταξίδι του από το Τομσκ στη Μόσχα. Διακομίστηκε και διασώθηκε στη Γερμανία. Υπήρξε υποψήφιος για τη δημαρχία της Μόσχας πριν χρόνια με 27% των ψήφων, όπου κατά ξένους δημ/φους νοθεύτηκαν οι εκλογές. Συνελήφθη πολλές φορές στη 10ετία του 2010 και καταδικάστηκε σε 5 και 3,5 χρόνια για πολιτικά αδικήματα από ρωσικά δικαστήρια. Οι αποφάσεις προσβλήθηκαν στο Δικαστήριο Ανθρ. Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, που έκρινε, ότι δεν υπήρξαν δίκαιες δίκες. Όταν ανέρρωσε από τη δηλητηρίαση, επέστρεψε στη Μόσχα, όπου συνελήφθη. Ακολούθησαν διαδηλώσεις στη Ρωσία, στις οποίες έγιναν 4.400 συλλήψεις. Η διεθνής αμνηστία κατηγόρησε το καθεστώς, ότι βασανίζει αργά τον Ναβάλνι, καθώς του στέρησε στη φυλακή το δικαίωμα θεραπείας.