Πέρασαν δύο χιλιάδες χρόνια από την εποχή του Χριστού και τίποτα δεν έχει αλλάξει, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν άλλαξε η φύση του ανθρώπου. Αν πάμε ακόμα πεντακόσια χρόνια πιο πίσω από την εποχή του Ιησού, θα συναντήσουμε τον Θουκυδίδη. Εκείνος, πρώτος, επισήμανε την επιρροή του «ανθρωπείου», δηλαδή της ανθρώπινης φύσης στη συμπεριφορά των ανθρώπων και στα γεγονότα.
Γνωρίζουμε, λοιπόν, όλοι ότι εξακολουθούν να υπάρχουν Ιούδες που προδίδουν, Πιλάτοι που «νίπτουν τας χείρας τους», δύσπιστοι «άπιστοι Θωμάδες», «Φαρισαίοι υποκριτές», δειλοί «Ιωσήφ κεκρυμένοι διά τον φόβον των Ιουδαίων», γενναίοι Σίμωνες που «αίρουν τον σταυρόν», γυναίκες «εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσες», Μάρθες και Μαρίες που «περί άλλων τυρβάζουν» κ.λπ.
Εξάλλου, από τη ζωή του Χριστού έχουν προκύψει έννοιες και εκφράσεις, οι οποίες χρησιμοποιούνται και σήμερα. Στον Χριστό είχαν τεθεί ερωτήματα που απέβλεπαν στο να τον εκθέσουν έναντι των ρωμαϊκών Αρχών ή έναντι του Μωσαϊκού νόμου. Οι απαντήσεις που έδωσε ο Χριστός παραμένουν δίδαγμα ετοιμότητας, ακριβείας και πολιτικής σωφροσύνης. Ακολουθούν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Πρώτο παράδειγμα αποτελεί η απάντηση στο ερώτημα των Φαρισαίων που στόχευε να τον εκθέσει έναντι των ρωμαϊκών Αρχών: «Ειπέ ημίν τι σοι δοκεί; Έξεστιν δούναι κήνσον τω Καίσαρι ή ου;». Ελεύθερη μετάφραση: Πες μας τι πιστεύεις, πρέπει να πληρώνουμε φόρους στη ρωμαϊκή διοίκηση ή όχι (η Ιουδαία ήταν υπό τη ρωμαϊκή κυριαρχία, κήνσος ήταν το ισχύον νόμισμα).
Ο Χριστός, αφού τους ζήτησε και του επέδειξαν το νόμισμα του κήνσου, τους ρώτησε ποιανού εικόνα εμφανίζει. Απάντησαν ότι εμφανίζει την εικόνα του Καίσαρα και τότε ο Ιησούς έδωσε την περίφημη απάντηση στους Φαρισαίους: «Απόδοτε ουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». Απάντηση εύστοχη που χρησιμοποιείται και σήμερα. Άλλωστε, με την απάντηση αυτήν, ο Ιησούς έκανε έναν διαχωρισμό ανάμεσα στην εγκόσμια και στην υπερκόσμια εξουσία, μεταξύ Εκκλησίας και κράτους (Ματθαίου, κβ’ 17 – 22).
Ενδιαφέρουσα επίσης είναι η απάντηση που έδωσε σε ερώτηση του αρχιερέα: «Εξορκίζω σε κατά του Θεού του ζώντος, ίνα ημίν είπης ει συ ει ο Χριστός, ο υιός του Θεού». Με λίγα λόγια, πες μας αν είσαι ο υιός του Θεού.
Ο Χριστός έδωσε απάντηση τέτοια ώστε να αποφευχθεί σε εκείνη τη φάση η άμεση προσφορά της επιδιωκόμενης ομολογίας: «Συ είπας» (Ματθ. Κστ’ 63 – 64). Φράση που χρησιμοποιείται και σήμερα.
Από τον Άγγελο Ζαχαρόπουλο,
επίτιμο διευθυντή Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επίτιμο διδάκτορα Γεωπονικού Πανεπιστημίου, επίτιμο μέλος Γεωργικής Ακαδημίας
