Από την Μαρίνα Αποστολοπούλου
Δηλαδή σα να λέμε: «έχουμε φάει το βόδι και μας μένει η ουρά».
Η τουλάχιστον αυτό μας λένε.
Μας το λέει ο Αντώνης Σαμαράς και από την ΔΕΘ και στην συνέχεια που είχε συνάντηση με τον «ομοιοπαθή» ομόλογό του από την Πορτογαλία. Ότι τα «δύσκολα», τα «πολύ δύσκολα» εν πάση περιπτώσει περάσανε και ότι, όπου να ’ναι βγαίνουμε, και εμείς από το Μνημόνιο όπως βγήκε προ μηνών και η Πορτογαλία και προ περισσοτέρων μηνών η Ιρλανδία.
Μάλιστα, στην συνάντηση που είχε με τον Πέδρο Κοέλιο, μάθαμε και ποια είναι η «εναλλακτική» του Μνημονίου που όλοι αναζητούσαν πριν πάει στην Θεσσαλονίκη για την ομιλία. Δηλαδή αναρωτιόταν αν αναφερόμενος στο θέμα του «μνημονίου» θα παρουσιάσει κάποιο άλλο χαρακτηρισμό αντικατάστασης του. Ε στην συνάντηση με τον Πορτογάλο πρωθυπουργό μίλησε για «πιστοποίηση» του ελληνικού χρέους και συνέχιση μία σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής αλλά χωρίς μνημόνιο και ότι τέλος πάντων αυτή η στιγμή δεν αργεί. Άλλωστε έχουμε μπροστά μας και την συζήτηση για το νέο κούρεμα στο οποίο συμφωνεί και η Λαγκάρντ.
Το ίδιο μας είπε και ο Γκίκας Χαρδούβελης.
Η μάλλον δεν το είπε ακριβώς σε μας, το είπε στο «μαινόμενους» κυβερνητικούς βουλευτές οι οποίο ενόψει ψήφισης της τροπολογίας για τον ΕΝΦΙΑ, σήκωσαν νέο μπαϊράκι και άναψαν και κόρωσαν, διότι δεν ικανοποιούνται από τις αλλαγές και γιατί... Γιατί το διαταύτα της βουλευτικής «αγανάκτησης» έχει να κάνει στην πραγματικότητα με αυτό που είπε ένας εξ αυτών:«με αυτά που μας κάνετε μας καταστρέφετε δεν θα ξαναεκλεγούμε».
Διότι σου λένε που θα πάει αυτή η δουλειά; Ψηφίζουμε, ψηφίζουμε διάφορα αντιλαϊκά μέτρα στο τέλος ούτε την δική μας ψήφο δεν θα βρούμε μέσα στην κάλπη όταν έρθει η ώρα των εθνικών εκλογών.
Και πέραν αυτού, είναι και δικαιολογημένη η αγανάκτηση διότι δήθεν τάχα μου κάνανε τροποποιήσεις για τον ΕΝΦΙΑ προκειμένου να καλυτερεύσει η κατάσταση και τι έγινε στο τέλος; Υπάρχουν τόσες σημειώσεις και υποσημειώσεις και τόσοι «χαριτωμένοι» αποκλεισμοί κατηγοριών κατά έμμεσο τρόπο, που τελικά τι έγινε; Μία τρύπα στο νερό! Έτσι για να δείξουν ότι κάτι κάνανε.
Είπε λοιπόν ο υπουργός Οικονομικών που τα άκουσε από τους βουλευτές, ότι τέλος πάντων τώρα που τα πράγματα οδεύουν προς το τέλος θα πρέπει να διαφυλαχθούν τα κεκτημένα και θα πρέπει ως εκ τούτου και οι κυβερνητικοί βουλευτές να κάνουν «τουμπεκί ψιλοκομμένο» (δεν το είπε κυριολεκτικά έτσι αλλά αυτό εννοούσε) και να συνεχίσουν να ψηφίζουν και να στηρίζουν την Κυβέρνηση.
Μας το λένε και οι «απέξω» για να μας ανεβάσουν το φρόνημα.
Ναι μεν χρειάζεται ακόμη δουλειά, προσοχή, θυσίες και όλα τα συμπαρομαρτούντα, αλλά, τέλος πάντων, πάμε καλά, υπάρχει φως στο τούνελ και... προσεχώς καλύτερα.
Βέβαια αυτοί μας λένε ότι χρειαζόμαστε και κάνα δανειάκι ακόμη και επίσης και κάνα μνημονιάκι ακόμη για να έρθουμε στα ίσα μας, αλλά όπως είπε με νόημα και ο Πορτογάλος πρωθυπουργός και στην Πορτογαλία τα ίδια λέγανε (ότι δηλαδή χρειάζεται και άλλο μνημόνιο) αλλά... Αλλά η Πορτογαλία βγήκε «ηρωικά» από το Μνημόνιο και στάθηκε στις αγορές. Δηλαδή σαν να μας είπε:«τα ίδια λέγανε και σε μας, μην μασάτε».
Η αντιπολίτευση βεβαίως έχει άλλη γνώμη.
Ότι δηλαδή η Κυβέρνηση μας κοροϊδεύει που μας λέει ότι κοντεύουμε να βγούμε από το Μνημόνιο. Ότι τα μέτρα δεν τελείωσαν και έχει ακόμη πολύ ψωμί (να δώσουμε όχι να πάρουμε) αυτή η ιστορία.
Προς την ίδια κατεύθυνση, ότι δηλαδή δεν τελείωσε και έχουμε ακόμη πολλές λαχτάρες να πάθουμε ελέω μνημονίων, είτε υπάρχουν ονομαστικά ως τέτοια είτε όχι, κινείται και η γενική φημολογία η οποία φυσικά και εντείνει το κλίμα ανασφάλειας το οποίο έτσι κι αλλιώς δεν μας εγκαταλείπει ποτέ.
Και επειδή είναι πιο εύκολο να πιστέψει κανείς το δυσάρεστο, επειδή τόσες φορές έχει διαψευστεί για τα ευχάριστα τείνουμε να πιστεύουμε ότι η αλήθεια βρίσκεται προς την πλευρά εκείνων που είναι φίλοι της καταστροφολογίας παρά των άλλων που κρούουν τις καμπάνες της απελευθέρωσης από τον μνημονιακό ζυγό.
Οπότε εμείς μένουμε με την απορία:
Αν όντως φάγαμε το βόδι και είμαστε στην ουρά, αυτή η ουρά που έχει, πόσο μεγάλη είναι πια;
