Του Γιώργου Θεοχάρη
Εύλογη η επερώτηση του πρώην υπουργού και νυν βουλευτή της ΝΔ, κ. Γιάννη Μιχελάκη, αναφορικά με την ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών εντός της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η απορία του, είναι και απορία του πιστού λαού. Και προφανώς ο κ. Μιχελάκης θα έλαβε υπόψη του τις φωνές των πιστών οι οποίοι δεν μπορούν με άλλον τρόπο να εκφράσουν, ο καθένας χωριστά και δημόσια, την αντίθεσή τους στην λειτουργία του τμήματος Ισλαμικών Σπουδών μέσα στη Θεολογική Σχολή. Αυτό ακριβώς είχε επισημάνει και η ιστοσελίδα «Αγιορείτικο Βήμα επανειλημμένως». Η εξαιρετικά εύστοχη επιχειρηματολογία του τέως υπουργού και στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τον έχοντα ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα εκκλησιαστικής πολιτικής, υπουργού Παιδείας κ. Λοβέρδο.
Ο κ. υπουργός σε συνέντευξη που είχε δώσει στο «Αγιορείτικο Βήμα» είχε δηλώσει ότι είναι ανοιχτός ως προς το που στεγαστεί το τμήμα αυτό. Τώρα του δίνεται η ευκαιρία, με τη συγκεκριμένη επερώτηση, να δει πιο βαθιά τις επιπτώσεις που θα έχει η λειτουργία του εν λόγω τμήματος μέσα στη Θεολογική Σχολή. Η δικαιολογία ότι οι τέσσερις μητροπολίτες της Θράκης ότι συμφωνούν με την ίδρυση αυτού του τμήματος (εντός της Θεολ. Σχολής) δεν πρέπει να επηρεάσει την τελική απόφαση του αρμόδιου υπουργού. Ο κ. Λοβέρδος από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει δείξει δείγματα γραφής για τις σωστές λύσεις των διαφόρων προβλημάτων που κληρονόμησε από τον προηγούμενο υπουργό κ. Αρβανιτόπουλο. Άλλωστε το επιχείρημα με τους μητροπολίτες είναι άστοχο καθώς δεν συνηθίζεται υπουργός να επικαλείται και να βασίζεται σε απόψεις μητροπολιτών. Και θα περιμέναμε με την ορθή του κρίση και στη συγκεκριμένη περίπτωση να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Εξάλλου, θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι ο απερχόμενος πρόεδρος του τμήματος κ. Χρυσόστομος Σταμούλης επέδειξε άκρα επιπολαιότητα και παρέσυρε και πολλούς συναδέλφους του για να συναίνεση στην εντολή παραγόντων του Υπουργείου Παιδείας. Και με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε να θέσουμε το ερώτημα στον υπουργό Παιδείας, ποιοί ήταν εκείνοι οι πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες οι οποίοι οδήγησαν σε αυτόν τον λαβύρινθο τη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.
Αποτέλεσμα όλης αυτής της διεργασίας ήταν να διαιρεθεί η Θεολογική Σχολή και να έχουμε από τη μία πλευρά τους υποστηρικτές της ίδρυσης του τμήματος Ισλαμικών Σπουδών και από την άλλη την ομόφωνη απόφαση των καθηγητών του τμήματος κοινωνικής θεολογίας να μην ιδρυθεί το εν λόγω τμήμα στη Θεολογική Σχολή.
Εν κατακλείδι, το άλλο ερώτημα είναι πως θα μπορούσαν να συνυπάρξουν οι δυο αντίθετες πλευρές μέσα στην ίδια σχολή; Για το παραπάνω ο μόνος που θα μπορούσε να πάρει μία οριστική απόφαση για ορθή επίλυση για την ίδρυση σε άλλη σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου είναι ο υπουργός Παιδείας κ. Λοβέρδος.
