Η Επιτροπή είναι διαρκώς «ανοικτή» ως προς τη συμμετοχή και νέων προσώπων ή φορέων, χωρίς έλεγχο του κομματικού ή παραταξιακού βιογραφικού κανενός. Αυτό υποστηρίζει η Ε.Δ.Υ.ΘΕ., απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το εάν και κατά πόσο αποσιωπά τις ευθύνες κυβερνήσεων παρελθόντων ετών, καθώς και στο εάν διαθέτει την απαιτούμενη ανεξαρτησία - αντικειμενικότητα έναντι των αρμόδιων φορέων για τη διαχείριση του υδατικού προβλήματος ή απλώς υποστηρίζει δογματικά το «ή εκτροπή Αχελώου ή τίποτα».
Πιο συγκεκριμένα:
Ερώτηση «ΕτΔ»:
Το τελευταίο διάστημα υπήρξαν δημοσιεύματα τα οποία προσάπτουν στην Επιτροπή Διεκδίκησης για την επίλυση Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ.) ότι προσπαθεί να αποσιωπήσει τις ευθύνες σε κυβερνήσεις περασμένων δεκαετιών ως προς τη μη επίλυση του υδατικού προβλήματος, ότι δεν διαθέτει την απαιτούμενη αντικειμενικότητα και ανεξαρτησία και ότι δογματικά υποστηρίζει «ή το έργο εκτροπής ή τίποτα». Ποια είναι η απάντησή σας σε αυτά;
Απάντηση Ε.Δ.Υ.ΘΕ.:
1. Η Ε.Δ.Υ.ΘΕ. συγκροτήθηκε από εκπροσώπους φορέων (επιμελητήρια, σύλλογοι, αυτοδιοίκηση κ.λπ.), καθηγητές, επιστήμονες, αγρότες, συνεταιριστές κ.ά. Οι θέσεις που προβάλλει έχουν τη σταθερή στήριξη όλων όσοι τη συναποτελούν, αλλά και πολύ ευρύτερα στο κοινό της περιοχής και σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται με κάποιο κόμμα ή πρόσωπο, ούτε η Ε.Δ.Υ.ΘΕ. έχει οποιαδήποτε εξάρτηση από κανέναν.
Απόδειξη σε αυτό είναι το γεγονός ότι συχνά οι διεκδικήσεις μας δεν είναι τόσο «ευχάριστες» σε όλους.
Επίσης η Ε.Δ.Υ.ΘΕ. είναι διαρκώς «ανοικτή» ως προς τη συμμετοχή και νέων προσώπων ή φορέων, χωρίς έλεγχο του κομματικού ή παραταξιακού βιογραφικού κανενός.
2. Επειδή κάποιοι ζητούν από την Ε.Δ.Υ.ΘΕ. την (πολιτική) «ουδετερότητα», ας γίνει απολύτως σαφές ότι μοναδικός γνώμονας για τη δράση μας είναι η υπέρβαση της συνεχιζόμενης άθλιας διαχείρισης στον τομέα υδάτων, η οριστική απαλλαγή από τα καταστροφικά ελλείμματα νερού, η απομάκρυνση από τους κινδύνους ερημοποίησης, υφαλμύρινσης υπόγειων υδροφορέων, υποβάθμισης των οικοσυστημάτων κ.ο.κ.
Όσο αυτά τα ζητήματα παραμένουν άλυτα και διαρκώς επιδεινούμενα, δεν θα σταματήσουμε να απαιτούμε λύσεις από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
3. Στα περί «δογματισμού» και ότι για την Ε.Δ.Υ.ΘΕ. υπάρχει «ή το έργο εκτροπής Αχελώου ή τίποτα» (!), πρόκειται για μια αστήρικτη «κατηγορία», στην οποία, υπό άλλες προϋποθέσεις, ούτε καν θα κάναμε τον κόπο να απαντήσουμε...
Όμως θα δώσουμε μια απάντηση για την ενημέρωση των αναγνωστών.
Καταρχάς στηρίζουμε απόλυτα τους άξονες επίλυσης και όλα τα προβλεπόμενα έργα του Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Ποταμών (ΣΔΛΑΠ) Θεσσαλίας του 2017 (εξοικονόμηση νερού με νέα σύγχρονα έργα μεταφοράς και διανομής νερού, κατασκευή ΟΛΩΝ των ταμιευτήρων που προβλέπονται στη ΛΑΠ Πηνειού -μεσαίοι, μικροί, λιμνοδεξαμενές τοπικής εμβέλειας).
Συμφωνούμε επίσης απόλυτα με τις εκτιμήσεις του ΣΔΛΑΠ/2017 για την υπερσυσσώρευση ελλειμμάτων στους υπόγειους υδροφορείς (~3.000 εκατ. κ.μ. νερού). Σημειώνουμε όμως ότι τα σχέδια αυτά κατόπιν εγγράφου εντολής τού τότε γ.γ. Υδάτων τελείως αντιεπιστημονικά και αντιδεοντολογικά αφαιρέθηκε η μεταφορά υδάτων από τον Αχελώο που προβλεπόταν από τα ΣΔΥ του 2014. Γι’ αυτό διαφωνούμε με το εφεύρημα των χαμηλών ρυθμών αποκατάστασης των υδροφορέων που αναγκάστηκαν να προτείνουν οι μελετητές, δηλαδή το έλλειμμα να αποκατασταθεί σε 60 χρόνια από απροσδιόριστες πηγές. Γιατί αυτό βόλευε την πολιτική ηγεσία εκείνης της περιόδου ώστε να δείξουν ένα δήθεν ισορροπημένο υδατικό ισοζύγιο και να «αποδείξουν» ότι δεν χρειάζεται ενίσχυση από τον Αχελώο.
Συμφωνούμε επίσης στην εκτίμηση του ΣΔΛΑΠ/2017 ότι κάθε χρόνο αντλούμε ετησίως περίπου 200 εκατ. κ.μ. νερού, πέραν του επιτρεπόμενου οικολογικού ορίου.
Και ακριβώς επειδή συμφωνούμε με τις παραδοχές που προαναφέραμε, αγωνιζόμαστε για την ολοκλήρωση των έργων Άνω Αχελώου, μέσω των οποίων σταδιακά θα μειωθούν τα ελλείμματα και θα διασφαλιστούν υδατικά αποθέματα για τις δύσκολες περιόδους που βρίσκονται μπροστά μας (λειψυδρία, ξηρασία).
Κλείνοντας, συμφωνούμε απόλυτα με την εκτίμηση που διατύπωσε προ ημερών ο κ. Σ. Φάμελλος, ότι δηλαδή «δεν βοηθά τη Θεσσαλία η συζήτηση για τον Αχελώο».
Γι’ αυτό ακριβώς και εμείς, αντί να συνεχίζεται αυτός ο ανούσιος και χωρίς αποτέλεσμα «καβγάς» για την εκτροπή Αχελώου, προτείναμε την άμεση συζήτηση του θέματος στη Βουλή, όπου όλα τα κόμματα θα συμβάλλουν με τις απόψεις τους στη λήψη μιας οριστικής απόφασης, είτε για την ολοκλήρωση, είτε για την κατεδάφιση των έργων. Το βέβαιο είναι ότι η σημερινή κατάσταση που εγκυμονεί κινδύνους πλημμυρών δεν μπορεί να παραμείνει.
Και στο αίτημά μας αυτό ζητούμε μία καθαρή ανταπόκριση, τόσο από την Κυβέρνηση όσο και από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Για την Ε.Δ.Υ.ΘΕ.:
Γέμτος Φάνης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,
Γιαννακός Κώστας, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας,
Κοτσιμπογεώργος Ηλίας,
πρόεδρος Οικονομικού Επιμελητηρίου Θεσσαλίας,
Ντογκούλης Δημήτρης,
πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ.
Πρόταση ορθολογικής διαχείρισης του νερού στον Δήμο Ελασσόνας
Από τον Σάκη Γκουντρουμπή, εκπαιδευτικό
Η συνεχής εξάντληση των υδάτινων αποθεμάτων ως συνέπεια της υπεράντλησης στην εντατικοποιημένη αγροτική παραγωγή, μαζί και με άλλες κακές γεωργικές πρακτικές, μπορεί να οδηγήσουν μέχρι στην ερημοποίηση καλλιεργήσιμων εκτάσεων, στη δραματική μείωση της αγροτικής παραγωγής, στην εγκατάλειψη των αγροτικών περιοχών, σε εσωτερική μετανάστευση προς τα αστικά κέντρα και σε έντονη περιβαλλοντική υποβάθμιση. Το νερό είναι ένας από τους πιο πολύτιμους φυσικούς πόρους και αγαθό, η πρόσβαση στο οποίο αποτελεί βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Επομένως η ορθολογική διαχείρισή του είναι πολύ σοβαρό ζήτημα και η ευθύνη των αρμόδιων για το θέμα αυτό τεράστια. Το πρόβλημα της έλλειψης του νερού είναι πολύ-επίπεδο, περιβαλλοντικό, οικονομικό, κοινωνικό. Το νερό είναι αναντικατάστατος φυσικός πόρος - αναγκαίος για την ανθρώπινη επιβίωση. Το νερό δεν είναι ατομική ιδιοκτησία, αλλά συλλογική και επομένως στη διαχείρισή του πρέπει να υπάρχει ουσιαστική συμμετοχή του κοινού, όπως προβλέπεται και από τον νόμο (α5 π5 ν. 3199/2003), αφού συνδέεται, όχι μόνο με το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων, αλλά και με την αειφορία του φυσικού περιβάλλοντος.
Με βάση τα παραπάνω διεκδικώντας τη δημοκρατική συμμετοχή στη διαμόρφωση πολιτικών στη διαχείριση του νερού, τριακόσιοι (300) πολίτες μέλη αγροτικών συλλόγων, καταθέσαμε τις υπογραφές μας και πρόταση στον Δήμο Ελασσόνας, από την άνοιξη του 2020, εφαρμογής ενός ενιαίου συστήματος ελέγχου και δίκαιης διανομής του νερού, με βάση την ογκομέτρηση και χρέωση της ποσότητας νερού για την άρδευση. Το σύστημα αυτό είναι στα πρότυπα του καταργηθέντος ηλεκτρονικού συστήματος του πρώην Καποδιστριακού Δήμου Σαρανταπόρου, το οποίο δίνει τη δυνατότητα να αρθούν οι αδικίες και οι ανισότητες μεταξύ των κοινοτήτων που αναπόφευκτα προκύπτουν από:
α) Το ιδιαίτερο γεωγραφικό ανάγλυφο του ενιαίου Καλλικρατικού Δήμου Ελασσόνας,
β) τα υφιστάμενα μεικτά συστήματα άρδευσης (γεωτρήσεις, φράγματα, δεξαμενές) και
γ) τη στρεμματική χρέωση που εδώ και δύο χρόνια επιβάλλεται από τη Δημοτική Αρχή, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις ανορθολογικής χρήσης του νερού. Το σύστημα που δοκιμάσθηκε στον πρώην Δήμο Σαρανταπόρου και το οποίο προτείνουμε, είχε τα παρακάτω αποτελέσματα:
* Την κατακόρυφη μείωση της σπατάλης, συνεπώς και την υδρο-επάρκεια στους «ξηρούς» μήνες.
* Άμεσα και ικανοποιητικά έσοδα στο Δημοτικό Ταμείο, δίνοντας τη δυνατότητα για τη συντήρηση και την επέκταση του συστήματος και σε ξηρές περιοχές, άρα και την αξιοποίησή τους.
* Το αυξανόμενο ενδιαφέρον των νέων να παραμείνουν ή να επιστρέψουν στον τόπο τους που στις ασφυκτικές συνθήκες των μνημονίων, «έβλεπαν» στις γεωργικές καλλιέργειες μια οικονομική διέξοδο.
Δυστυχώς με την ίδρυση το 2010 του Ενιαίου Καλλικρατικού Δήμου Ελασσόνας, το πρωτοπόρο και δίκαιο αυτό σύστημα αφέθηκε στην τύχη του και καταργήθηκε τελικά από την παρούσα Δημοτική Αρχή.
Ένα σύγχρονο, εκτεταμένο και ολοκληρωμένο, ψηφιακό σύστημα ογκομέτρησης των υδάτων για αγροτική χρήση, όπως αυτό που προτείνουμε, σε συνδυασμό με την κατασκευή μικρών φραγμάτων τεχνικού εμπλουτισμού των υδροφόρων στρωμάτων για την αποκατάσταση του υδρολογικού ισοζυγίου, στον αντίποδα «φαραωνικών» έργων, είναι εφικτό. Ζητούμε λοιπόν να μελετηθεί ως πρόταση όχι μόνο για τον Δήμο Ελασσόνας, αλλά και σε άλλες περιοχές, όπου εκτός από προϋπόθεση για τη μείωση της σπατάλης και τη συνέχιση της γεωργίας, θα αποτελέσει και το «θεμέλιο» για την αξιοποίηση της μικρής ιδιοκτησίας, την αποκέντρωση, τη δίκαιη και αειφόρο ανάπτυξη και στις πιο απομακρυσμένες επαρχίες της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Γιατί μόνο με το δίκιο φτιάχνεις ένα χωριό, μια πόλη και τον κόσμο ολάκερο.
