Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής ήρθε ως «επιστέγασμα» σε ένα Λύκειο που έχει μετατραπεί σε σκληρό και ανταγωνιστικό εξεταστικό κέντρο. Η προηγούμενη Κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ, μετέτρεψε τη Γ’ Λυκείου αποκλειστικά σε «προγυμναστήριο» των πανελλαδικών και πάνω εκεί προσθέτει η ΝΔ νέους αντιδραστικούς νόμους, σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων και αναγκών των μαθητών.
Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, υποψήφιοι που κατέγραψαν γενικά υψηλές επιδόσεις στις εξετάσεις, έμειναν εκτός ΑΕΙ επειδή δεν έπιασαν τη βάση σε ειδικά μαθήματα, τα οποία δεν διδάσκονται καν στο Λύκειο!
Ο «κόφτης» της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής λειτουργεί τελικά σαν καταλύτης για την ταχύτερη και μαζικότερη ενίσχυση της κατάρτισης. Εκεί στοχεύουν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, με βάση και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. για στροφή προς την αναλώσιμη κατάρτιση, σε βάρος της ολόπλευρης μόρφωσης και της στέρεης επιστημονικής γνώσης.
Την ίδια ώρα, οι χιλιάδες κενές θέσεις που μένουν στα ΑΕΙ επιταχύνουν την αναδιοργάνωση σπουδών και τμημάτων, στην κατεύθυνση της προσέλκυσης φοιτητών - πελατών. Αλλά και της διεκδίκησης μεριδίου της πίτας από την κατάρτιση, που η Κυβέρνηση διαρκώς διευρύνει, με εγγυημένη πελατεία και για τους εκατοντάδες ιδιωτικούς ομίλους που κατακλύζουν τον χώρο.
Οι δηλώσεις της υπουργού Παιδείας ότι ένας στους τέσσερις σπουδαστές των ΙΕΚ είναι απόφοιτος Ανώτατης Εκπαίδευσης και ότι τα ΙΕΚ είχαν ζήτηση φέτος που εντάχθηκαν στο παράλληλο μηχανογραφικό, είναι απόδειξη της περιπλάνησης όπου καταδικάζει τους νέους στο διαρκές κυνήγι καταρτίσεων και πιστοποιήσεων, με βάση τις απαιτήσεις της «αγοράς», των αναγκών δηλαδή της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Γι’ αυτό εξάλλου ενισχύεται και οικονομικά η κατάρτιση, μέσα από το «εθνικό σχέδιο» και τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των αστικών κομμάτων.
Μήπως όμως και στα πανεπιστήμια οι φοιτητές δεν εξαναγκάζονται να γίνουν «κυνηγοί» πιστωτικών μονάδων, προγραμμάτων και σεμιναρίων, ανάλογα με τις ιδιαίτερες και μεταβαλλόμενες ανάγκες της «αγοράς» στην οποία απευθύνονται οι σπουδές τους; Μήπως οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν παρεμβαίνουν ωμά στη διαμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών, ακόμη και στο ποιες σχολές θα επιβιώσουν και ποιες όχι;
Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής ήταν η «χαριστική βολή» μιας πολύ δύσκολης χρονιάς για τους μαθητές της Γ’ Λυκείου. Επιβλήθηκε αιφνιδιαστικά, ένα εξάμηνο πριν από τις εξετάσεις, αλλάζοντας ουσιαστικά το σύστημα εισαγωγής για τα παιδιά που είχαν ήδη διανύσει το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας τους.
Ήρθε ως συμπλήρωμα στα κλειστά σχολεία λόγω της πανδημίας και της διαχείρισής της από την Κυβέρνηση σε βάρος μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών.
Εφαρμόστηκε σε μια «φουρνιά» παιδιών που προετοιμάστηκαν για τις εξετάσεις αποκλειστικά από τις οθόνες των υπολογιστών, χωρίς καμιά ουσιαστική υποστήριξη από το κράτος. Παιδιά που όταν κινητοποιούνταν και ζητούσαν μέτρα προστασίας για ανοιχτά σχολεία, η Κυβέρνηση τους συκοφαντούσε και τους έστελνε τις δυνάμεις καταστολής.
Είναι όλα αυτά που επιβεβαιώνουν ότι η πολιτική με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι, καμιά σχέση δεν έχει με τις ανάγκες, τις αγωνίες και τις διεκδικήσεις τους ως μαθητών σήμερα, ως φοιτητών και εργαζομένων αύριο. Μάλιστα, τα παιδιά των πιο φτωχών λαϊκών οικογενειών είναι αυτά που σπρώχνονται πρώτα απ’ όλα να χαμηλώσουν τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες τους από το σύστημα της Εκπαίδευσης, δείχνοντας το ταξικό πρόσημο των μεταρρυθμίσεων απ’ όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις.
Αυτή η πολιτική, που ορθώνει συνεχώς εμπόδια στη μόρφωση και τη ζωή των πολλών, που στερεί την ουσιαστική γνώση από χιλιάδες νέους και νέες των λαϊκών στρωμάτων, πρέπει να βρεθεί στο στόχαστρό τους ακόμα πιο μαζικά, ακόμα πιο αποφασιστικά τη χρονιά που ξεκινάει σε λίγες μέρες, σε σχολεία, σχολές κατάρτισης και πανεπιστημιακές σχολές.
Από τον κ. Κώστα Κουρελά,
γραμματέα του Τομεακού Συμβουλίου ΑΕΙ Λάρισας της ΚΝΕ και πρόεδρο του Συλλόγου Φοιτητών, πρώην ΣΤΕΦ Λάρισας
