Φώτη Κόντογλου, αμόρφωτος και ανάξιος.
Κατά τον ίδιο πάλι μεγάλο αγιογράφο και λογοτέχνη «...όποιος έχει πίστη στον Θεό και στην αλήθεια που φανέρωσε είναι καταφρονημένος, σαν στενόμυαλος κι ανόητος και τραβά πάνω του όλα τα περιγελάσματα».
Δυστυχώς, έτσι έχει σήμερα η κατάσταση, όπως ακριβώς την περιέγραψε, πάνω από μισό αιώνα πριν, ο μεγάλος μύστης της ορθόδοξης χριστιανικής μας παράδοσης. Κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι πολλοί Έλληνες ντρέπονται να πουν ότι είναι ορθόδοξοι χριστιανοί. Φοβούνται μήπως τους θεωρήσουν καθυστερημένους και τους περιγελάσουν. Θέλουν να συμπεριφέρονται σαν Ευρωπαίοι, οι οποίοι, όμως έκτισαν μεγάλη πατρίδα και όχι ως Γραικύλοι της σήμερον που το έθνος τους, σύμφωνα πάντα με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, έχει και θα έχει δια παντός ανάγκην της θρησκείας του.
Η παθητική αυτή στάση, η οποία, εν πολλοίς, συνοδεύεται από την απουσία ομολογίας πίστης, ενθαρρύνει τη διαλυτική συμπεριφορά των εχθρών της χριστιανικής αλήθειας, οι οποίοι πέραν από τον καθημερινό αντιχριστιανικό λόγο επιτίθενται μεθοδικά, ύπουλα και καταστροφικά. Όπλα τους: η ισχυροποίηση σε βασικούς τομείς της ενημέρωσης, η παγκόσμια βιβλιοπαραγωγή στην οποία η αθεΐα κατέχει κυρίαρχη θέση και η δύναμη της διαφήμισης.
Η τελευταία παίζει σοβαρό ρόλο στον πόλεμο της άλωσης των χριστιανικών αξιών στην Ευρώπη, όπου η αθεΐα προβάλλεται ακόμη και ως ψυχοθεραπευτική μέθοδος υπέρβασης της μεταθανάτιας ζωής, παρά τις γνώμες θεολόγων και γιατρών, ότι η πίστη και η θρησκευτικότητα επενεργούν θετικά στην υγεία του ανθρώπου.
Ιστορικά, είναι γνωστό ότι η εμφάνιση αθεϊστικών ιδεών δεν αποτελεί σημερινό φαινόμενο. Από πολύ παλιά εισβάλλουν στο βιβλίο και στην πορεία διαμορφώνονται σε μεγάλα ιδεολογικά ρεύματα. Αυτά ήταν σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη των κοινωνιών και των πολιτισμών. Για μακρά περίοδο πολέμησαν την πίστη και κυρίως τη χριστιανική, η οποία τελικά επέζησε.
Στους καιρούς μας η οργανωμένη και μη αθεΐα θεριεύει. Την έχει αποδεχθεί σε μεγάλο μέρος και ο προοδευτισμός. Η λεγόμενη προοδευτική διανόηση προπαγανδίζει τις αντίθεες απόψεις, ως έξοδο από τη συντήρηση και τον θρησκευτικό σκοταδισμό του μεσαίωνα!
Στον χώρο της διεθνούς πολιτικής η αθεΐα εισβάλλει και προσβάλλει τα κέντρα εξουσίας της Ευρώπης. Με το πρόσχημα της παγκοσμιοποίησης και της μείξης των πολιτισμών καθορίζει θεσμικά και τη θρησκευτική μας συμπεριφορά. Με δικαστικές αποφάσεις επιχειρεί την αποκαθήλωση και την έξοδο της εικόνας του Χριστού από τα σχολεία και τους άλλους δημόσιους χώρους...
Ποιο πρέπει όμως να είναι το χρέος του κάθε χριστιανού απέναντι στις προκλήσεις της σύγχρονης αθεΐας; Η ομολογία πίστης με παρρησία και θαλερότητα σε κάθε απόπειρα πρόκλησης και υποτίμησης των χριστιανικών του ιδεών. Στη δουλειά, στο σχολείο, στην υπηρεσία, στο καφενείο... Πέραν όμως αυτού επιβάλλεται η ύπαρξη καθολικής και σθεναρής αντίδρασης. Χριστιανικός ξεσηκωμός. Γιατί η υποτίμηση της χριστιανικής μας πίστης αποτελεί την απαρχή της αποδόμησης της εθνικής μας ταυτότητας. Αυτό, ας το βάλλουμε καλά στο μυαλό μας και ας πάρουμε θέσεις αντίστασης και αντίδρασης στα σχέδια αποχρωματισμού της κοινωνίας από τα ιερά και όσια της φυλής μας. Αυτά πρέπει να κατοχυρώσουμε ως Έλληνες, ως ανάδελφο έθνος και ως ορθόδοξοι χριστιανοί. Χωρίς φόβο και ντροπή, για το πώς θα μας χαρακτηρίσει η οργανωμένη και μη αντίθεη αντίδραση.
Ας, γίνει λοιπόν αναπόσπαστο μέρος της συνείδησης του κάθε πιστού και όλου του ορθόδοξου κόσμου η προάσπιση και διαφύλαξη της χριστιανικής μας ταυτότητας, με παρρησία και εμμονή στην αμετάθετη και διαυγέστατη ομολογία πίστης στον Ένα και Αληθινό Τριαδικό Θεό.
Από τον Κων/νο Τσιρονίκο
