αναμενόμενη, αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο στο σίριαλ συνολικά των έργων που έχουν κατασκευαστεί επί του Άνω Αχελώου, τα οποία αποτελούν για πολλούς ένα «αγκάθι», είτε αυτοί λειτουργούν στο πολιτικό πεδίο, είτε στον επιχειρηματικό χώρο, είτε διακατέχονται από τα γνωστά ιδεολογήματα κατά των έργων.
Σίγουρα δεν είναι τυχαίο που για πολλοστή φορά το ΣτΕ παρεμβάλλει εμπόδια στη λειτουργία της Μεσοχώρας, παρότι το έργο είναι ολοκληρωμένο από το 2001 και απομένουν λίγα μόνο βήματα έως τη λειτουργία του. Και αυτή η απόφαση, όπως και κάποιες παλαιότερα, ουσιαστικά υπερβαίνει τα όρια της λογικής. Θα σημειώσουμε μόνο ότι η κρινόμενη ΑΕΠΟ του 2017 για την αδειοδότηση της Μεσοχώρας ήταν απολύτως συμβατή με τα όσα προβλέπονταν και ίσχυαν, έως εκείνη τη στιγμή, στο Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων, καθώς και στο Χωροταξικό Σχέδιο, άσχετα εάν αυτά τροποποιήθηκαν με μεταγενέστερες πολιτικές αποφάσεις.
Τελικά, αυτή η αναδρομική «τιμωρία» της ΔΕΗ, που απλά έκανε σωστά τη δουλειά της, επιτρέπει στους πολίτες να σκεφθούν ότι στο θέμα αυτό η κρίση του Ανώτατου Δικαστηρίου προσιδιάζει περισσότερο σε πολιτική άποψη των δικαστών παρά σε αξιολόγηση κάποιας διοικητικής αστοχίας που έπρεπε οπωσδήποτε να αποκατασταθεί!
Σε κάθε περίπτωση, όποια άποψη και εάν έχει κανείς για τη συγκεκριμένη απόφαση, καθώς και κατά πόσον αποφάσεις σαν αυτήν τραυματίζουν το κύρος του ΣτΕ, το θέμα της Μεσοχώρας και γενικά των έργων Αχελώου είναι καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΟ και δεν μπορεί να θεωρηθεί μόνο τεχνικό, νομικό, διαδικαστικό ή τοπικιστικό πρόβλημα, όπως ορισμένοι προσπαθούν να το εμφανίσουν.
Η πρότασή μας, την οποία έχουμε επανειλημμένα διατυπώσει, είναι μία και μόνη: Να έρθει το θέμα όλων των έργων Αχελώου για συζήτηση και οριστική απόφαση στην Ελληνική Βουλή.
Αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι ιδιαίτερα επιθυμητό από τις κύριες πολιτικές δυνάμεις. Το είχαμε προτείνει κατά την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά ήταν για εμάς απόλυτα εξηγήσιμη η άρνησή τους, επί πέντε ολόκληρα χρόνια ,να φέρουν μια τέτοια συζήτηση στη Βουλή, αφού όλοι γνώριζαν ότι η επιδίωξή τους για διακοπή - εγκατάλειψη - ακύρωση - κατεδάφιση των έργων Αχελώου δεν θα ήταν ποτέ δυνατό να συγκεντρώσει την πλειοψηφία της Βουλής, ούτε καν ανάμεσα στους βουλευτές της τότε πλειοψηφίας.
(Σημείωση: όλες αυτές οι «θέσεις» τους έχουν διατυπωθεί δημοσίως από στελέχη ή ομάδες εντός του ΣΥΡΙΖΑ και κατατέθηκαν - φυσικά ως θλιβερή μειοψηφία - και στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας κατά τη συζήτηση για τη Μεσοχώρα, όπου καταψήφισαν την αδειοδότησή της!).
Σε ό,τι αφορά στην τότε αντιπολίτευση της ΝΔ, ούτε αυτή έδειξε προθέσεις όλα αυτά τα χρόνια για μια τέτοια συζήτηση και για το ξεκαθάρισμα των πολιτικών επιλογών σχετικά με τα έργα Αχελώου. Ουδέποτε απαίτησαν από τον τότε πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς μια καθαρή απάντηση εάν προτίθενται ή όχι να κατεδαφίσουν τα ημιτελή έργα στη Συκιά και τη (διανοιγμένη στο σύνολο των 18 χιλιομέτρων) σήραγγα μεταφοράς των υδάτων. Αλλά και ως Κυβέρνηση η ΝΔ δεν έδωσε διαφορετικά δείγματα γραφής που θα απέτρεπαν την παράταση των συγχύσεων και της διχαστικής λογικής γύρω από τα έργα Αχελώου. Δυστυχώς, η έως σήμερα πρακτική τους μας επιτρέπει να σκεφτούμε ότι και η σημερινή Κυβέρνηση, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, προτιμά να «παίζει» με ανούσιες δηλώσεις υπέρ - κατά των έργων, με αοριστίες και καθησυχαστικές υποσχέσεις, να «κλείνει το μάτι» σε οικολόγους και σε τοπικιστικές απαιτήσεις (π.χ. Αιτωλοακαρνανία), να ανταποκρίνεται (αντικειμενικά) σε πιέσεις επιχειρηματικών συμφερόντων που ζητούν περισσότερο «χώρο» για επενδύσεις αιολικών - φωτοβολταϊκών (που έρχονται σε αντίθεση με την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας).
Όλες αυτές οι βάσιμες επιφυλάξεις μας για την κυβερνητική πολιτική μπορούν να αρθούν μόνο με έναν τρόπο: Η Κυβέρνηση να φέρει άμεσα, με δική της πρωτοβουλία, το θέμα στη Βουλή, να επικυρώσει θεσμικά και με αδιαμφισβήτητο τρόπο τις υποσχέσεις της και στη συνέχεια να κινηθεί αναλόγως για την ολοκλήρωση και τη λειτουργία των έργων.
Οτιδήποτε λιγότερο θα επιτείνει το χάος των συγχύσεων και την αμφισβήτηση, θα ενθαρρύνει και θα διευκολύνει τις δυνάμεις της καταστροφής (κατεδάφιση κ.λπ.) στις επιδιώξεις τους, θα τραυματίζει το έργο στη συνείδηση των πολιτών, θα επιτρέπει στο ΣτΕ να προβαίνει σε «πολιτικού» χαρακτήρα επεμβάσεις στο κυβερνητικό έργο και φυσικά θα διαιωνίζει την υπόθεση Αχελώου με όλες τις αρνητικές συνέπειες για την κοινωνία και την οικονομία.
Με όλα αυτά η ΝΔ θα καταγραφεί ως μία ακόμα Κυβέρνηση που δε σέβεται τις υποσχέσεις της.
Γράφουν οι Κώστας Γκούμας και Τάσος Μπαρμπούτης
* Ο Κώστας Γκούμας είναι πρώην πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ.
* Ο Τάσος Μπαρμπούτης είναι μέλος του Δ.Σ. της ΕΘΕΜ, πρώην γεν. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ.
