Είναι ο τρόπος της ζωής, είναι οι ομορφιές αυτού του παραδεισένιου τόπου, είναι η διάθεσή μας για χαρές και τραγούδια που συνοψίζονται σε μια λέξη «Πολιτισμός» που αναπτύχθηκε και μεγαλούργησε στο αιώνιο πνεύμα του έλληνα. Δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι όλοι οι λαοί του κόσμου, θέλησαν να τον μιμηθούν και να τον σφετεριστούν με παντοίους τρόπους και μεθόδους από την αυγή αυτού του Πλανήτη. Αλλά δεν το κατάφεραν γιατί ο ελληνικός πολιτισμός έχει άλλες χαρακτηριστικές, μακριά από υλιστικές και σκοτεινές πρακτικές που σβήνουν μόλις γεννηθούν...
Η ελεύθεροι σκέψη και το όραμα που βλέπει πάντα στην «Ανατολή του ηλίου» και αφήνει την ψυχή να βλέπει καθαρά τα ιδεώδη και τα αιώνια και άφθαρτα, δίνει ελπίδα και θάρρος να συνεχίσει την ιστορική πορεία του.
Δεν είναι πρώτη φορά που δοκιμάζονται όλα τα δομημένα θεσμικά καταστημένα της Πολιτείας. Οικονομία, υγεία, παιδεία, οικογένεια βρίσκονται αντιμέτωποι με μια οδυνηρή επίθεση, ανεξέλικτη και θανατηφόρα. Τα αίτια είναι πολλά και πρέπει να αναθεωρηθούν σε βάθος.
Δεν είναι μόνο ο κορονοϊός που μας έχει εξαρθώσει, αλλά και η εμμονή μας σε ενέργειες ανεπηρέαστες, αλλοπρόσαλλες χωρίς μέτρο και γνώση, χωρίς αυτοκριτική και αυτοσυγκράτηση.
Η ανθρωπότητα έχει γνωρίσει τέτοιες καταστάσεις και τις πολέμησε και τις νίκησε με τη βοήθεια της επιστήμης και δικές μας στάσεις.
Η κακοποίηση της φύσης που αυτή μας τρέφει και πρέπει να είναι ο οδηγός στη ζωή μας, έχει εξαντλήσει την υπομονή της. Προτού λοιπόν μας αρνηθεί και μας εγκαταλείψει μας στέλνει τα μηνύματά της ώστε ν’ αλλάξουμε τις αρνητικές διαθέσεις και κατευθύνσεις. Ο ιός αυτός αργά ή γρήγορα θα μας αφήσει για να μετρήσουμε τα παθήματά μας.
Θα γίνουν όμως μαθήματα ώστε να διορθώσουμε τα βήματά μας!!!
Αυτό εξαρτάται και από τον καθένα μας. Να συνέλθουμε για να σώσουμε ό,τι ακόμη σώζεται και μπορούμε να τα καταφέρουμε με σύνεση και φρόνιση.
Η βουλευτίνα για το ΠολυτεχνείοΑγαπητή «Ελευθερία»
Κυρία βουλευτίνα,
Διάβασα στην «Ελευθερία» (σελίδα 4, φύλλο 17ης Νοεμβρίου) την παρέμβαση της κυρίας βουλευτού.
Παρόλο ότι αναφέρεται στους παλιότερους που έχουν ζήσει τη Χούντα των συνταγματαρχών, δεν πείθει και δεν συγκινεί κανέναν με το δήθεν πατριωτισμό της.
Είναι και εκείνη ένας απ’ αυτούς που εκμεταλλεύτηκαν την εξέγερση για λόγους πολιτικούς και το ξέρει πολύ καλά.
Η θυσία αυτών των παιδιών που πέθαναν για «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» είναι χαραγμένη στις μνήμες όλων των Ελλήνων και μία πορεία για να δείξουμε ότι τους θυμόμαστε είναι ένα χαμένο παρελθόν.
Ας δείξουμε σεβασμό στη μνήμη τους με πράξεις για ένα καλύτερο μέλλον της πατρίδας μας, των παιδιών μας, των εγγονών μας, για να μη ρωτούν πια «Μπαμπά, μαμά τι είναι το Πολυτεχνείο;»
Ευχαριστώ,
Γλυκερία Γκουρμπαλή
