-Μερικές βασικές επισημάνσεις:
α) Διαδικασία μαζικών παραιτήσεων υποψηφίων, δεν προβλέπεται στο σχετικό Προεδρικό Διάταγμα.
β ) Η όποια παραίτηση, αλλαγή ψηφοδελτίου και απόσυρση γίνεται εντός των καθορισμένων ημερομηνιών που θέτει το ΠΔ, δηλαδή μέχρι την επικύρωση των ψηφοδελτίων, που δυστυχώς δεν έγινε.
Εκλογές της διοίκησης είναι και δυστυχώς αυτή καθορίζει τους όρους του παιχνιδιού.
Τα παραπάνω δε συνηγορούν υπέρ της τυπολατρίας του Υπουργείου Παιδείας, απλά αποκαλύπτουν τις σχεδιασμένες προθέσεις του και τις συνδικαλιστικές αυταπάτες.
-Το τοπίο τώρα:
Φυσικά και όλα τα παραπάνω τα γνώριζαν όλες οι παρατάξεις.
Καμία δεν απέσυρε το ψηφοδέλτιο έγκαιρα με την τυπική διαδικασία που προβλέπει το Π.Δ. Και υπήρχε διάστημα ικανό γι' αυτό από τότε που κυνικά διατύπωσε η Κεραμέως τη διαταγή της μέχρι την ημέρα επικύρωσης των ψηφοδελτίων.
Η όποια απόσυρση τώρα έχει δυστυχώς την πολιτική και μόνο χροιά, γι' αυτό και οι γνωρίζοντες κάνουν έκκληση για αποχή.
Το Υπουργείο προχωρά σε εκλογές με το ζόρι, η ΔΑΚΕ «κατήγγειλε» και «απέσυρε» εκ του ασφαλούς, αλλά η πικρή αλήθεια για τον κλάδο είναι ο εξευτελισμός και η καταρράκωση της συνδικαλιστικής του ύπαρξης.
Οι συμμετέχοντες στις εκλογές-παρωδία της 7ης Νοέμβρη από το σπίτι τους θα έχουν μπροστά τους όλα τα ψηφοδέλτια και κανείς δε θα μπορεί να εμποδίσει τη νόθα διαδικασία.
Η γελοιοποίηση θα φανεί με την έκδοση των αποτελεσμάτων όπου ...θα εμφανίζονται φλογεροί κήρυκες της αποχής με αρκετούς ψήφους.
-Απλά ερωτήματα:
Γιατί όλα αυτά; Για ένα σικέ παιχνίδι ανέξοδων και δεκάρικων καταγγελιών εκ των υστέρων.
ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματα είναι υπέρ της ...νέας «εκσυγχρονισμένης» συνδικαλιστικής τάξης.
Σε όλες τις κομβικές στιγμές του κινήματος: απεργίες 1988, 1997, κατάργηση επετηρίδας και ΑΣΕΠ 1998, αξιολόγηση σχολικής μονάδας 2014, ήταν εκ των πρότερων σχεδιασμένη η προκλητική και ανοιχτή επίθεση από κυβέρνηση και κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Τα νέα στοιχεία του 2020:
α) Η υποκρισία της κυβερνητικής παράταξης πως δήθεν απέχει και
β) η πρωτοφανής «άγνοια» (;) των υπολοίπων συνδικαλιστικών δυνάμεων για τη νομοθεσία και τη διαδικασία.
Οι τελευταίες κινήσεις είναι ενδεικτικές των προθέσεων και των αντιστάσεων.
Πρόβα τζενεράλε επιχειρεί η Κυβέρνηση στις 7 Νοέμβρη για βολιδοσκόπηση των αντιστάσεων ενόψει του τερατουργήματος που κατέθεσε για τον συνδικαλιστικό νόμο και την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τη λήψη απόφασης για απεργία.
Επιλέγει τους εκπαιδευτικούς για να συντρίψει κάθε συνδικαλιστικό δικαίωμα παντού.
Επιλέγει έναν κλάδο με πλούσια αγωνιστική παράδοση και συνδικαλιστική δράση που πορεύεται δεκαετίες τώρα με συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες.
Οι αντιστάσεις; Αναζητούνται δυστυχώς. Εκείνο που περισσεύει είναι η έκδοση ανακοινώσεων με μορφή προτροπής για αποχή. Δεν αρκεί.
Πώς εμποδίζουμε; Στη φάση αυτήν τίθεται επιτακτικά το ζήτημα: Συνδικάτο ή λέσχη συζητήσεων; Καμία επίθεση δεν πέρασε ποτέ και πουθενά χωρίς υπονόμευση εκ των έσω. Κερκόπορτες και Εφιάλτες πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Το να τους αφήνεις να σε υπονομεύουν είναι εξοργιστικά αφελές και ακατανόητο.
Εξω από τα συνδικάτα όλοι οι πρόθυμοι. Διευθυντικά στελέχη, διορισμένες Εφορευτικές Επιτροπές. Πρακτικά αυτό δεν μπορεί να γίνει σήμερα. Οι διαδικασίες της διαγραφής είναι σαφείς και συγκεκριμένες, απαιτούν απόφαση Γενικής Συνέλευσης.
Όμως: Μπορούν να αποσαφηνιστούν οι προθέσεις όλων.
α) Αποφάσεις των Δ.Σ. των ΕΛΜΕ αύριο κιόλας για πρόταση διαγραφής όλων των πρόθυμων.
β) Απαίτηση από τις ΔΔΕ να δοθούν στις ΕΛΜΕ τα ονόματα των διορισμένων μελών της Εφορευτικής για να αποτραπεί η συνενοχή τους.
Τώρα πριν είναι αργά.
Υ.Γ. Ο τίτλος ερέθισμα για προβληματισμό.
Από τον Γιάννη Μπαμπανίκο συνταξιούχο εκπαιδευτικό, μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Λάρισας από το 1997 - 2014
