Του Κων. Τσιάρα, βουλευτή Καρδίτσας της Ν.Δ.
Την προηγούμενη εβδομάδα ολοκληρώθηκε η ελληνική Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, μια άκρως τιμητική αλλά και απαιτητική διαδικασία για τη χώρα μας.
Αλήθεια ποιος μπορούσε να φανταστεί πριν μερικά χρόνια πως η Ελλάδα, η οποία διήνυε μια άνευ προηγουμένου κρίση που λίγο έλειψε να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή της πορεία, θα ήταν σε θέση να διοργανώσει μια άρτια από κάθε άποψη προεδρία;
Για άλλη μια φορά με σκληρή δουλειά και προσπάθεια η χώρα μας έκανε τη διαφορά, ξεπέρασε τον εαυτό της και εξέπληξε διεθνώς. Κατά την διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας, ολοκληρώθηκαν πολιτικά 67 νομοθετικά κείμενα- μια σπουδαία παρακαταθήκη για την Ιταλία, η οποία θα βρει γόνιμο έδαφος διαπραγμάτευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για μείζονα ζητήματα.
Προτεραιότητα και επιτυχία ήταν η αντιμετώπιση των «κατασκευαστικών ελλειμμάτων» του ευρώ. Ολοκληρώθηκε πολιτικά ο Κανονισμός για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης (SRM) που μαζί με τη Διακυβερνητική Συμφωνία για το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (SRF), αποτελούν το μεγάλο και καταλυτικό βήμα προς την ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ένωσης. Έτσι, αποδείχθηκε στην πράξη πως όποιος αμφισβητεί την επιχειρησιακή ικανότητα της Ευρώπης, μόνο χαμένος μπορεί να βγει.
Παράλληλα, δόθηκε έμφαση στον κοινωνικό ιστό, ώστε να αναστραφεί η ανεργία και οι καταστροφικές επιπτώσεις της. Μέσα από τις πολιτικές και τις παρεμβάσεις που ενισχύουν μακροχρόνια την ανάπτυξη, δημιουργείται ένα άλλο πλαίσιο για την Ευρώπη της απασχόλησης και της δημιουργίας. Πλέον η Ένωση είναι φιλική στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, επενδύει σε εναλλακτικά καύσιμα, σε δίκτυα υψηλών ταχυτήτων και παρουσιάζει ένα νέο σχήμα επενδύσεων μέσω της ΕΤΕπ. Αυτή η θεσμική επανάσταση που συντελείται σύντομα θα αποδώσει καρπούς και στην πραγματική οικονομία.
Ακόμα, ιδιαίτερο βάρος δόθηκε στη μετανάστευση, την προστασία των συνόρων και την κινητικότητα, θέματα που αντιμετωπίζουν πιο έντονα οι χώρες του Νότου αλλά που αφορούν συνολικά το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και την κοινή μας ευημερία.
Τέλος το στίγμα της Ελληνικής Προεδρίας δεν ήταν άλλο από την ανάδειξη των Θαλάσσιων Πολιτικών, ως οριζόντιου ζητήματος για την Ευρώπη. Ως φύσει ναυτική χώρα, αναγνωρίζουμε στη Μεσόγειο, εκτός από την ιστορική κοιτίδα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, ένα ευρύ πεδίο δραστηριοτήτων που μπορεί να δώσει θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.
Όλες αυτές οι θεσμικές αλλαγές αναδεικνύουν τόσο το νέο ευρωπαϊκό περιβάλλον που διαμορφώνεται, όσο και τον ρόλο της χώρας μας μέσα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Οι μεγάλες συναινέσεις και τα επιτεύγματα της Προεδρίας μας δεν προήλθαν ως εκ θαύματος. Έγιναν πραγματικότητα γιατί λειτουργήσαμε με σοβαρότητα, σχέδιο και όραμα. Αυτός είναι για μένα ο ρόλος που η χώρα μας οφείλει να διεκδικήσει μέσα στη μεγάλη οικογένεια των ευρωπαϊκών εθνών. Μιας χώρας με ειδικό διαπραγματευτικό βάρος, που θα δημιουργεί τις απαραίτητες συγκλίσεις ανάμεσα στα ετερόκλητα συμφέροντα.
Η ανάκτηση αυτού του ειδικού βάρους όμως, περνά μέσα από την επιτυχία του ελληνικού προγράμματος και της επιστροφής μας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αν μαζί επιτύχουμε τους στόχους μας και ανορθώσουμε την πατρίδα θα έχουμε κάνει ένα καταλυτικό βήμα τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη. Μέσα από την επιτυχία της Ελλάδας, άλλωστε, περνά και η επιτυχία της ίδιας της Ευρώπης, ως παγκόσμιου πόλου σταθερότητας και ευημερίας που έχει σαν θεμέλιο την αλληλεγγύη.
