Από τον Κων/νο Παπακωνσταντίνου
Πανδαιμόνιο έγινε με τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών. Ποιος και πώς θα πάρει τα μηνύματά του. Τα μηνύματα ήταν καθαρά. Η συγκυβέρνηση κατάλαβε πως δεν πάει άλλο με τα χαράτσια, τους φόρους και την ανεργία. Κι αν δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα ας πάνε στο σπίτι τους. Στην αξιωματική αντιπολίτευση, εστάλη το μήνυμα, πως σήμερα πολιτικές αντιλήψεις με μαρξιστικό χαρακτήρα δεν περνούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ καθηλωμένος, αδυνατεί να μετατρέψει τη δυσφορία του κόσμου σε ισχύ. Γι` αυτό και έμεινε στα επίπεδα του 2012. Το ΚΚΕ ώρα είναι να ξεκολλήσει από το παρελθόν, γιατί κινδυνεύει να πάρει Μουσειακό χαρακτήρα. Ο μπάρμπα Φώτης, συμπαθέστατος κατά τα άλλα κατατροπώθηκε με τις παλινωδίες του.
Και ο κόσμος! Α, ο κόσμος περίμενε ν` ακούσει, πως οι συγκυβερνώντες έβαλαν μυαλό και θα προχωρούσαν σε ριζικά μέτρα. Μείωση των Βουλευτών σε 200. Μείωση των μισθών, τη στιγμή, που μας κόβουν και τις επικουρικές συντάξεις. Να κάνουν μία κυβέρνηση ολιγομελή, όχι με 50 Υπουργεία και Υφυπουργεία. Όχι μία στρατιά Γενικών Γραμματέων, με κόλπο τακτοποίησης των ημετέρων… Αλλά «μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσαι». Και σίγουρα θ` απολυθούν με το πολιτικάντικο μυαλό που έχουν.
Ανασχηματισμός λοιπόν. Δεν κατάλαβα αν αποπνέει κόπωση ή λαϊκισμό. Ίσως και τα δύο. Πάντως «Ώδινεν όρος και έτεκεν μύν». Φοβισμένοι από την καθίζηση του δυναμικού τους ξαναγύρισαν στην παλιά τακτική τους. Παροχολογία και λαϊκισμός. Ό,τι χρειάζεται για να μηδενίσουν ό,τι θετικά πέτυχαν. Επαγγέλλονται τη συνέχεια του προγράμματος και τήρηση των προαπαιτούμενων, αλλά θέλουν και την πολιτική άγρας ψήφων. Αλλά δεν πάει πραγμάτωση υπεσχημένων, με μικροπαροχές και καλοπιάσματα. Κι έπειτα ανασχηματίζω σημαίνει διώχνω το σκάρτο και επιλέγω το καλύτερο. Αυτοί εκπαραθύρωσαν ικανά στελέχη, που αγνοώντας το έρμο το πολιτικό κόστος, συγκρούστηκαν με άνομα συμφέροντα και έδωσαν λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα. Κοινή η αποδοχή του έργου των Χατζηδάκη και Αδ. Γεωργιάδη, που παρήγαγαν μεγάλο εκσυγχρονιστικό έργο. Τη θέση τους κατέλαβαν «ηπιότεροι» με προφανή λόγο να μην δυσαρεστήσουν ανθρώπους που πίκραναν ή τους θωρούν δικούς των (Γιατροί, Φαρμακοποιοί κ.ά.). Πόσες επιθέσεις δέχτηκαν, προπηλακισμούς και ύβρεις από την αντιπολίτευση; Ακόμα και απόπειρα δολοφονίας έγινε κατά του αιμόφυρτου τότε κ. Χατζηδάκη από κουκουλοφόρους και τραμπούκους της Αριστεράς. Μεγάλη η προσφορά του στη λύση του καρκινώματος της Ολυμπιακής. Και του κ. Γεωργιάδη, στην πάταξη της ανομίας και την κάθαρση της κόπρου του Αυγείου.
Έκπληξη προκάλεσε και η Υπουργοποίηση των Ντινόπουλου και του Γιακουμάτου. Και μάλιστα σε θέσεις κλειδιά. Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους, αλλά η ιστορία τους είναι γνωστή. Είναι οι ανελλιπείς φαντομάδες στα τηλεοπτικά παράθυρα. Προφανώς η υπουργοποίησή τους οφείλεται στο ότι θεωρούνται ως «φιλολαϊκοί». Ως «επικοινωνιακοί». Αυτό είναι το πνεύμα Σαμαρά – Βενιζέλου; Δηλ. Καλόπιασμα για ψήφους; Πισωγυρίσματα σε πρακτικές πελατειακών σχέσεων και διαφθοράς; Από τη μια μεριά οι υποχρεώσεις μας και τα προαπαιτούμενα και από την άλλη παροχολογία και λαϊκισμός; Δεν βρήκαν ένα από τα τόσα σύγχρονα παιδιά, με μυαλό, γνώση και πίστη στο σκοπό τους, ώστε να ανασύρουν από το διεφθαρμένο παρελθόν, δοκιμασμένους και αποτυχόντες; Οι δύο συγκυβερνώντες κατάφεραν σε δεινή κρίση να συνυπάρξουν με αποτέλεσμα τη σταθερή πορεία της χώρας. Ήδη όμως μετά τον ανασχηματισμό, άρχισαν το αντάρτικο, οι διαφωνίες, η πλειοδοσία σε μια λαϊκόστροφη πολιτική. Μόνον ανησυχίες και αμφιβολίες προκαλούν. Άλλο φιντάνι από το διεφθαρμένο, διαλυμένο και λοιμικό ΠΑΣΟΚ, ο γνωστός Λοβέρδος, έκανε πάλι την εμφάνισή του. Και μας είπε πως αναλαμβάνει το Υπουργείο Παιδείας, αλλά «υπό όρους». Και γιατί υπό όρους; Τόσο άξιος είναι; Και από πότε οι Υπουργοί, βάζουν όρους για να κάνουν μια δουλειά καθορισμένη από την συγκυβέρνηση; Ένας υπερφίαλος και εγωιστής. Μετρήστε πόσες μέρες είναι στο Υπουργείο. Διπλάσιες φορές, προβάλλει στα τηλεπαράθυρα, κομπάζων και λαϊκίζων. Η πρώτη του άστοχη αντιμαχία με τον Μητσοτάκη, ικανού και μεθοδικού, εγνωσμένης αξίας Υπουργού. Μας έστειλε τα πρώτα πυροτεχνήματα φιλολαϊκισμού. Αλλά περί φαιδρότητας του προσώπου, θα μιλήσουμε άλλη φορά.
Όλα αυτά καταδεικνύουν πασιφανώς, ότι δεν διατηρείται η σταθερή πορεία της συγκυβέρνησης. Το πολιτικό κόστος τους φοβίζει. Εύκολα ξεχνούν πως η ευθύνη και η σοβαρότητα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την συνέπεια και την αξιοπιστία. Χαρακτηριστικά, που είχαν μέχρι τώρα και τους οδήγησαν σε έργο επιτυχίας. Τώρα όμως, που χρειάζεται συνοχή, σύνεση, σοβαρότητα και εμμονή στην σταθερή πορεία, τώρα είναι έτοιμοι να τα ακυρώσουν, με μια στροφή στον φιλολαϊκισμό, μ` αυτές τις ασυνεπείς και λανθασμένες επιλογές τους. Και είναι κρίμα, ό,τι επέτυχαν με αποφασιστικότητα και με θυσίες του λαού, να τα καταστρέψουν με τις πολιτικάντικες πρακτικές και τις λαϊκές κορώνες. Δεν έχουν το δικαίωμα έπειτα από απαίτηση του λαού που τόσο τυράννισαν και εξουθένωσαν. Ολίγη σοβαρότης κύριοι!
Η κυβερνητική ορχήστρα φοβάμαι πως θα μετουσιωθεί σε ορχήστρα σουραυλίων, που το καθένα θα παίζει το δικό του σκοπό. Αντάρτικο, γελοίες αυτονομίες και αντιπαραθέσεις καθώς το πλοίο θα οδηγείται στα βράχια. Κινδυνεύουμε να επιστρέψουμε στον άκρατο λαϊκισμό, την ευτελή πελατειακή σχέση και στην πολιτική της φαυλότητας. Απορώ πως κάτω από ποιες πιέσεις ο Σαμαράς έπεσε σ` αυτό το ολίσθημα.
