δεν το αντιλαμβάνεται αυτό είναι αφελής και ανεύθυνος. Ο λαός για μήνες τώρα παρακολουθεί από κοντά τα γεγονότα και μέσα στην καταχνιά της μολυσμένης ατμόσφαιρας, δίνει τον δικό του αγώνα σταθερά κι αποφασιστικά απέναντι του αοράτου εχθρού, με ανοιχτή διάθεση και πίστη να τον δαμάσει και να τον εξαφανίσει από τη ζωή του. Σ' αυτό θα τον βοηθήσει και η θριαμβική προέλαση της επιστημονικής γνώσης, που αργά ή γρήγορα, η χρήση της θα λειτουργήσει ως όργανο αφανισμού του, με συνέπεια να απελευθερώσει τις καρδιές των ανθρώπων, που είναι γεμάτες από άγχος και βαρυθυμία. Σήμερα οι καμπάνες χτυπούν ασταμάτητα τους κινδύνους από την επέλαση του κορονοϊού. Και μας προειδοποιούν πως η οργάνωση της ζωής μας απειλείται από την καταστροφή των ζωτικών στοιχείων που είναι απαραίτητα για τη δική μας επιβίωση. Παράλληλα, ο αόρατος εχθρός εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο σ' ολόκληρο τον πλανήτη μας και σκορπίζει τον θάνατο σε χιλιάδες ανθρώπους, σ' ένα ομαδικό κενοτάφιο αθώων θυμάτων. Θλιβερή ιστορία. Φόβος και τρόμος. Κλάμα και δάκρυα. Παντού «πικρό πόμα», που δηλητηριάζει τις ελπίδες και τις προσπάθειές μας. Με δεδομένη αυτήν την κοινή εμπειρία, κανένας από εμάς δεν πρέπει να παραμείνει αδρανής και αμέτοχος στη μεγάλη μάχη που δίνει η Πολιτεία απέναντι στον αόρατο εχθρό που εισέβαλε σε όλους τους γεωγραφικούς χώρους της χώρας και ως αχόρταγος λύκος, ως σμήνος ctpJ «ακρίδας» προσπαθεί να εξαφανίσει από εμάς όσους περισσότερους μπορεί. Βλέπετε δεν μας επιτρέπει να ξεθαρρέψουμε ούτε μια στιγμή, να οραματιστούμε τη ζωή μας ήσυχη, γαλήνια και να βηματίσουμε ανοδικά τον δρόμο της ευτυχίας και της χαράς. Χρέος όλων μας μπροστά σ' αυτήν την απειλή είναι να αντισταθούμε. Να επιστρατεύσουμε τις όσες δυνάμεις έχουμε και ο καθένας μας με τον δικό τρόπο να παραταχθούμε απέναντι του εχθρού και να τον πολεμήσουμε. Έχουμε αυτήν τη δύναμη, αρκεί να τη διαθέσουμε όπως πρέπει και όχι όπως θέλει ο καθένας μας κατά το δοκούν. Μπροστά στο φάσμα της καταστροφής η αμερόληπτη λαϊκή διαίσθηση, με βαθύ το βίωμα της οδύνης άκουσε τη φωνή της Πολιτείας και συντάχθηκε με αυτή. Εκφρασμένη με μια λιτή διατύπωση: Ίδια, από τη μια άκρη της ελληνικής πατρίδας, ίσα με την άλλη αναφώνησε: «Μένουμε σπίτι» σύμφωνα με τις οδηγίες των ειδικών γιατρών και τις εντολές και τις υποδείξεις της υπεύθυνης και υπόλογης πολιτικής ηγεσίας. Το σχήμα προκάτ που προκρίθηκε από την Πολιτεία και εφαρμόστηκε από τον λαό, ήταν πετυχημένο και δεν άφηνε σε κανέναν περιθώρια αμφισβήτησης. Απέσπασε τον θαυμασμό της παγκοσμίου κοινότητας και ανέδειξε τη χώρα μας, ως παράδειγμα πιστής εφαρμογής των μέτρων και άξια συγχαρητηρίων για την προσπάθειά της αυτή. Σε εκπλήρωση χρέους προς την Πολιτεία, κυρίως όμως προς τους γιατρούς της, οι οποίοι είχαν το θάρρος και την ευσυνειδησία, την τόλμη και την αποφασιστικότητα να εισηγηθούν αυτά τα μέτρα σε βάρος του λαού και να τον υποχρεώσουν σε συμμόρφωση, σε δέσμευση, όσον αφορά την εξαγγελία της αλήθειας και μόνο της αλήθειας, δεν μπορώ παρά να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς όλες τις πλευρές για την υπευθυνότητα με την οποία αντιμετώπισαν το όλο θέμα. Η κυβέρνηση μπροστά στο όραμά της να διασώσει την οικονομία από την κατάρρευση, αλλά και από τη σφοδρή πίεση των πολιτών που ζητούσαν την ελευθερία τους, αποφάσισε να προβεί στη χαλάρωση των μέτρων και άφησε πίσω της τα δεσμευτικά μέτρα με την πεποίθηση και την ελπίδα, ότι θα άνοιγε νέους ορίζοντες και θα προχωρούσε στο άνοιγμα καινούριου δρόμου, τόσο για την οικονομία, όσο και για την υγειονομική κρίση. Ούτε το ένα συνέβη, ούτε το άλλο. Δυστυχώς η οικονομία αρχίζει να παίρνει τον κατήφορο και η υγειονομική κρίση τον ανήφορο. Όμως πρέπει να το ομολογήσουμε και να το διαλαλήσουμε καθαρά και ξάστερα, ότι υπαίτιοι γι' αυτήν την κατάσταση είμαστε «εν πολλοίς» και εμείς με τη συμπεριφορά μας, με τις πράξεις και τις ενέργειές μας. Κυρίως με την ανυπακοή μας απέναντι στις συστάσεις και υποδείξεις, στις νουθεσίες των ειδικών και των κυβερνώντων. Φτάσαμε μέχρι του σημείου να αμφισβητούμε και αυτήν την ύπαρξη του κορονοϊού. Οι νέοι μας προκειμένου να καρπωθούν τα αγαθά της εποχής, βγήκαν στους δρόμους και αμφισβήτησαν ευθέως την ύπαρξη του κορονοϊού. Θλιθερή ιστορία από νέα παιδιά που είναι η ελπίδα και το μέλλον της πατρίδας μας. «Δεν υπάρχει κορονοϊός. Είναι εφεύρημα αυτών που έχουν μεγάλα συμφέροντα. Εμάς δεν μας αγγίζει. Θα συνεχίσουμε να διασκεδάζουμε όπως και πρώτα». Η νεολαία μας ζει σε άλλον κόσμο. Όπως φαίνεται δεν έχει αντιληφθεί ότι η χώρα μας βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Δεν υποψιάζεται καν την κρισιμότητα των καιρών και δεν συνειδητοποιεί την ευθύνη που έχει απέναντι στην κοινωνία. Βρίσκεται σε σύγχυση. Σε άλλη πορεία ζωής. Δεν είναι απαλλαγμένη από τον φόρτο των αποριών, των ερωτημάτων και των αμφισβητήσεων. Η άρνησή της να υποταχθεί στους κανόνες της Πολιτείας, αυτό μαρτυρεί. Η αφειδώλευτη διασπορά των απόψεών της στην κοινωνία, αυτό καταγράφει. Αυτή η θεωρία της μόνο ντροπή, αηδία και ανευθυνότητα προκαλεί στον λαό, ο οποίος περίμενε πιο υπεύθυνη και σοβαρή στάση στο όλο πρόβλημα. Διερωτώμαι. Πού είναι οι νέοι που κάποτε σε κάρφωναν με τη σεμνότητα και την καθαρότητα του ματιού τους; Που ένοιωθαν τη σήψη βαριά και εξεγείρονταν; Η νεολαία μας οφείλει να αναζητήσει και να βρει τον χαμένο εαυτό της. Οφείλει να αναζητήσει και να βρει την αλήθεια. Και όταν τη βρει, να την πει στον λαό. Να γίνει αυτή σημαιοφόρος. Να ηγηθεί του λαού. Να φωνάξει και να γνωστοποιήσει στον λαό ότι βρίσκεται κοντά του. Να γίνει η ίδια φύλακας και προστάτης του λαού σ' αυτές εδώ τις δύσκολες στιγμές. Να γυρίσει την πλάτη στα πάρτι, στους χορούς, στα ποτά και σε κάθε άλλου είδους συγκεντρώσεις. Να αγκαλιάσει τον λαό και να τον οδηγήσει στη σωτηρία του. Αυτό είναι το χρέος και το καθήκον της. Θα το κάνει.
Από τον Αθανάσιο Φώτο, δικηγόρο
