που μπορούσαν, ενώ έριξαν στον καιάδα της εξαθλίωσης τον ελληνικό λαό. Μια εξαθλίωση που βαθαίνει καθημερινά και πιστοποιείται από όλους σχεδόν τους οικονομικούς δείχτες. Η ολέθρια πορεία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με την «αξιοποίηση» της Δημόσιας περιουσίας, που περιλαμβάνει πωλήσεις όχι μόνο κάποιων αστικών ακινήτων, αλλά και τεράστιων πανέμορφων παραθαλάσσιων εκτάσεων της ελληνικής γης, κρατικών εταιρειών και οργανισμών κοινής ωφέλειας. Η καθημαγμένη πνευματικά και οικονομικά χώρα μας είχε την τύχη να την κυβερνούν εδώ και χρόνια οι ίδιοι αμοραλιστές πολιτικοί -που τώρα δήθεν μας σώζουν- έγινε πλέον μια αποικία χρέους, ένα προτεκτοράτο των κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Αυτές οι επιταγές της Νέας Τάξης, που υλοποιούνται από το πολιτικό μας σύστημα με την καθοριστική συμβολή των καθεστωτικών ενημέρωσης, των μέσων που παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα, χρησιμοποιώντας απροκάλυπτα ψεύδη, επιλεκτικές παρουσιάσεις ή αποκρύψεις γεγονότων. Τρανά παραδείγματα (πριν κάμποσα χρόνια), το πώς παρουσίαζαν τότε τη θαρραλέα και ιστορική απόφαση της Κυβέρνησης της Αργεντινής να μην υποκύψει στους τοκογλύφους, προασπίζοντας τα συμφέροντα του λαού της, σε αντίθεση με τις ελληνικές κυβερνήσεις. Επίσης η δαιμονοποίηση του Β. Πούτιν, του αντίπαλου δέους της Δύσης και της Παγκοσμιοποίησης, κυρίως σε επίπεδο πολιτισμικό αλλά και γεωπολιτικής και στρατηγικής ισχύος. Αφορμή (ήταν τότε) η κρίση στην Ουκρανία, όπου αγνοήθηκαν προκλητικά, τόσο οι δολοφονικοί βομβαρδισμοί των αμάχων από την τότε κυβέρνηση, που προκάλεσαν τη φυγή εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, όσο και τα αδιάσειστα στοιχεία για την κατάρριψη του Μαλαισιανού αεροσκάφους από τους Ουκρανούς, γιατί αποκλειστικός τους στόχος ήταν να πληγεί η Ρωσία. Επιχειρήθηκε δηλαδή ο απόλυτος έλεγχος των ανθρώπων μέσω της κατευθυνόμενης ενημέρωσης. Η διέξοδος φαντάζει απίθανη. Ποιος εγγυάται άλλωστε ότι η ανάληψη της εξουσίας από τους διάφορους αντιμνημονιακούς του σήμερα, δεν θα οδηγήσει σε νέες ήττες τον Ελληνισμό, σε νέες και ποικίλες απογοητεύσεις τον λαό μας; Άλλωστε κι ο κ. Σαμαράς αντιμνημονιακός ήταν κάποτε…
Έχει αποδειχθεί ιστορικά και επιβεβαιώνεται μέχρι σήμερα, ότι η θρησκευτική ταυτότητα ενός λαού, η οποία χαρακτηρίζει εν πολλοίς την πολιτισμική του ιδιοπροσωπία, είναι ο σημαντικότερος παράγων στην αυτοσυνειδησία του, στη δυνατότητά του να υπάρχει στο μέλλον σαν συλλογικότητα. Οι Έλληνες, μετά τη δολοφονία του πρώτου και μοναδικού Κυβερνήτη μας Ι. Καποδίστρια, από ελληνικά χέρια με έξωθεν εντολές, συστηματικά οδηγηθήκαμε να τροποποιήσουμε την ταυτότητά μας σαν λαός. Να αντιληφθούμε την ύπαρξή μας με διαφορετικό τρόπο-έναν τρόπο καθαρά υλιστικό-από τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονταν τον εαυτό τους οι πατέρες μας για πολλούς αιώνες. Η συστηματική προσπάθεια αλλαγής της αξιακής μας συγκρότησης έγινε με τη μεταφορά ξένων πολιτιστικών προτύπων στη χώρα μας, από πολιτικούς και διανοούμενους. Οι άνθρωποι αυτοί, συνειδητά ή ασυνείδητα συνέχεαν την πρόοδο των θετικών επιστημών με τον πολιτισμό. Έτσι, αποδέχονταν άκριτα πρότυπα όπως ο καταναλωτισμός, ο ατομικισμός, ο αρριβισμός, η ελευθεριότητα των ηθών, η ευζωία, τα οποία διαφημίζονται έντονα εδώ και χρόνια στα Μ.Μ.Ε. και διάφορα περιοδικά επικαιρότητας, ακριβώς επειδή προέρχονται από την «προοδευμένη» Δύση. Το αποτέλεσμα είναι ο αποπροσανατολισμός της κοινωνίας μας και η στροφή προς τον δυτικό «ευδαιμονισμό», ο οποίος βέβαια σήμερα έχει μετατραπεί σε φτώχεια και απόγνωση. Ρίζες του, ο «δυτικός πολιτισμός», ο οποίος στηρίζεται στο συμφέρον, στην επιβολή, στον εγωισμό της ισχύος, παραμένοντας πνευματικά ενδεής. Ο «πολιτισμός», χάρις στον οποίο η ανθρωπότητα ιστορικά υπέφερε και υποφέρει. Παλαιότερα με την Παπική Ιερά Εξέταση, το δουλεμπόριο, την αποικιοκρατία, τους πολέμους. Σήμερα με τις νέες μορφές στρατηγικής και οικονομικής επιβολής, που μετατρέπουν τα κράτη σε μαριονέτες και τους ανθρώπους σε σύγχρονους σκλάβους και τη φασιστική επιβολή, μέσω της «πολιτικής ορθότητας», των νέων πολιτιστικών προτύπων (ευθανασία, ομοφυλοφιλία… κ.α.).
Όσο εμείς αλληθωρίζουμε προς τα ιδεολογήματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, τόσο οι λεγόμενοι «δεξιοί» θαμπωμένοι από την «ισχύ» και τον «πλούτο» της Δύσης, όσο και οι λεγόμενοι «αριστεροί», που ενθουσιάζονται με τους όρους «ελευθερία» και «ανθρώπινα δικαιώματα», χωρίς να εξετάζουν την ουσία των πραγμάτων, τόσο οδηγούμαστε στον αφανισμό, σαν λαός, σαν Έθνος.