Για την εξουσία και τα γρόσια

Από τον Γρηγόριο Δασταυρίδη,
δικηγόρο επί τιμή

Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιουστινιανός το 537 έχτισε και εγκαινίασε την Αγία Σοφία, έναν ναό εκπάγλου ομορφιάς και αρχιτεκτονικού κάλλους, αφιερωμένο στον Θεάνθρωπο Σωτήρα Χριστό, ο οποίος επί 1.500 έτη στέκει στο κέντρο

της Κωνσταντινούπολης αγέρωχος και μεγαλόπρεπος και αποτελεί στις καρδιές μας το σύμβολο όλης της χριστιανοσύνης και του μεγαλείου της Ορθοδόξου Πίστεως. Ο χριστιανικός αυτός χώρος λατρείας μετά την κατάληψη του Βυζαντίου το 1453 μετετράπη σε τέμενος από τον Μεχμέτ Β΄ και ο Κεμάλ Ατατούρκ το 1935 το μετέτρεψε σε μουσείο. Μετά ταύτα ενετάχθη ως παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ουνέσκο.
Σήμερα ο υβριστής και βέβηλος Τούρκος σουλτάνος Ερντογάν μ’ ένα στημένο δικαστήριο και μια υπογραφή μετέτρεψε την Αγιά-Σοφιά σε τζαμί για να συσπειρώσει τους οπαδούς του στην εσωτερική πολιτική σκηνή και για να διατηρηθεί στην εξουσία, την οποία επιδιώκει συνεχώς, αδιαφορώντας για την οπισθοδρόμηση της Τουρκίας.
Πλείστοι όσοι πολιτικοί μας ομολογούν, πέραν της αγανάκτησής τους και της άγνοιας του συμβολισμού του ιερού αυτού ναού, ότι ξαφνιάστηκαν από την ενέργεια αυτή του προέδρου της Τουρκίας, αν και αυτός σε προηγούμενο χρόνο δήλωνε ξεκάθαρα ότι θα πράξει αυτό, οπότε ήταν προδιαγεγραμμένο. Παρά ταύτα οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες ουδέν έπραξαν. Κακώς εξεπλάγησαν καθ΄όσον την ίδια μεθοδολογία χρησιμοποιούν οι Τούρκοι συνεχώς με σκοπό τον εξισλαμισμό. Μόνιμοι στόχοι τους οι «Αγίες Σοφίες». Κατά τον ίδιο τρόπο μετέτρεψαν την Αγία Σοφία της Ανατολικής Θράκης σε τέμενος από μουσείο το 2007, την Αγία Σοφία της Νίκαιας το 2011 και την Αγία Σοφία της Τραπεζούντας το 2013.
Η χριστιανική δύση εξαντλείται σε χλιαρές διαμαρτυρίες. Οι αρχηγοί των κρατών δεν θέλουν να στενοχωρήσουν τον Σουλτάνο γιατί τα οικονομικά συμφέροντα και τα γρόσια της Τουρκίας είναι πολλά κι έτσι αυτός αδίστακτα και ξεδιάντροπα συμπεριφέρεται σαν ηγεμόνας με κύριο όπλο την ανοχή της διεθνούς κοινότητας. Κι όσο υπάρχει αυτή η ανοχή, τόσο πιο ακραία συμπεριφορά θα επιδεικνύει. Το βλέπουμε ξεκάθαρα στη Συρία, τη Λιβύη και οσονούπω στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ως Έλλην και χριστιανός ορθόδοξος νιώθω θλίψη, οργή και μια βαθιά μαχαιριά στην καρδιά που μου προκάλεσε η απόφαση αυτή. Θεωρώ αδιανόητο ο άνθρωπος αυτός να προσβάλλει συνεχώς όχι μόνο τα σύνορά μας, νόμους, συμφωνίες και δικαιώματα, αλλά και να παραβιάζει κάθε αξία πολιτισμού αναστατώνοντας όλη τη γύρω περιοχή, χωρίς να του επιβληθούν κυρώσεις.
Άραγε τι χρείαν έχουν οι Διεθνείς Οργανισμοί;