ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ

Γράφει ο «Όμηρος»
([e-mail], fb:Ομηρος Ελευθερία)

Σήμερα θα δυσαρεστήσω αρκετούς, αλλά δεν μπορώ ν’ αποσιωπήσω τη φαιδρότητα κάποιων... θεσσαλονικιώτικων παραδοξοτήτων. Αρχικά, τι θα πει « Συμπρωτεύουσα»;  Έχουμε δύο πρωτεύουσες στην Ελλάδα; Στη φαντασία μου φαίνεται, πως είναι μία.

Η Αθήνα. Υπάρχει άλλη χώρα στον Κόσμο, που να έχει συμπρωτεύουσα; Υπάρχει Πρεσβεία ξένου Κράτους στη... «Συμπρωτεύουσα»; Η Αυστραλία έχει πρωτεύουσα την Καμπέρα, η Βραζιλία την Μπραζίλια, η Τουρκία την Άγκυρα, οι Η.Π.Α. την πόλη Ουάσινγκτον. Γράφω για «πόλη», επειδή υπάρχει και ομώνυμη ομοσπονδιακή Πολιτεία στις βορειοδυτικές ΗΠΑ. Οι πρωτεύουσες λοιπόν των χωρών αυτών είναι από τρεις έως και δέκα φορές μικρότερες από τις μεγαλουπόλεις τους Σίδνεϋ, Σάο Πάολο, Κωνσταντινούπολη και Νέα Υόρκη. Καμιά όμως από τις παραπάνω χώρες (δεν) διανοήθηκε να βαφτίσει «συμπρωτεύουσα», ακόμα και τις τεράστιες μεγαλουπόλεις τους.
Μάλλον είμαστε αστείοι εμείς οι ...ανάδελφοι, και ως τέτοιοι καταπίνουμε ανοησίες, που βρίθουν στο πολιτικό μας στερέωμα. Και οπωσδήποτε δεν ενοχλούμαστε. Κι’ αφού δεν ενοχλούμαστε, οι κοστοβόρες ανάλογες ανοησίες πολλαπλασιάζονται. Αν αρχίσω τις καταγραφές, θα απομακρυνθώ από τη «συμπρωτεύουσα», που είναι του ενδιαφέροντός μου εδώ.
Η Θεσσαλονίκη είναι πόλη με ιστορία, που -κατά την ακαδημαϊκό κυρία Αρβελέρ- στα βυζαντινά χρόνια σώθηκε δύο φορές από τον πολιούχο της Αγιο Δημήτριο! Ετσι ακριβώς το έγραψε, και πολύ σοβαρά. Έχουμε λοιπόν στη Θεσσαλονίκη και Υπουργείο «Μακεδονίας (και) Θράκης». Αλλά, μια τόσο ιστορική πόλη, που μέχρι και ο Αγιος Δημήτριος κατήλθε εξ ουρανών προς βοήθειά της, είναι ποτέ δυνατό, να μην έχει ..»Συγκυβέρνηση»; Ποια δουλειά όμως κάνει αυτό το «Υπουργείο», τη στιγμή που υπάρχουν στη Μακεδονία και τη Θράκη καμιά ογδονταριά Δήμοι, έξι Περιφέρειες, και άλλες τόσες Αποκεντρωμένες Διοικήσεις με χιλιάδες δημόσιους και δημοτικούς υπαλλήλους; Βεβαίως καμία. Εκτός από κομματικά ρουσφέτια των εκάστοτε Κυβερνήσεων και την αφαίμαξη των φορολογούμενων για την... τροφοδοσία όσων εργάζονται εκεί. Και είναι καμιά πεντακοσαριά ... καθήμενοι και εισπράττοντες, που ποτέ δεν θέλησε κανένας, να τους μετατάξει, εκεί που θα ήταν άξιοι του επιμισθίου τους. Μήπως είναι οι μόνοι; Και μήπως τολμά κανείς ,να τα βάλει με τον δημοσιοϋπαλληλικό κορπορατισμό, αφού προβάλλει πάντα το εθνικά καθηλωτικό «πολιτικό κόστος»; Εχει και κάποιου είδους πανυπουργό το... φαιδροϋπουργείο αυτό, με μετακλητούς υπαλλήλους, εκτός από μόνιμους, αορίστου, και ορισμένου χρόνου, που οι συμβάσεις τους όλο και παρατείνονται. Γνωστά πράγματα.
Εχουμε και... Γραφείο Πρωθυπουργού.(!). Εδώ... σκίσαμε σε εφευρετικότητα. Αλλά μήπως ο κ. Τσίπρας που εγκαινίασε αυτό το... καραγκιόζ μπερντέ, ή ο κ. Μητσοτάκης, που σαν αντιπολίτευση το κατήγγειλε και σαν Πρωθυπουργός μιμήθηκε την colotoumba του τέως, το πλήρωναν ή το πληρώνουν από την τσέπη τους; Δώστου κι εδώ πρόσφατα κοτζάμ Διευθύντρια για την καταγραφή των πελατών του κόμματος και του πρωθυπουργικού γραφείου.
Αλλά και λιμουζίνα, υπαλλήλους, εγκαταστάσεις και όλα τα καλά του κόσμου έχει το «πρωθυπουργικό γραφείο». Ο τίτλος και μόνον δίνει brand name στη... συμπρωτεύουσα! Και ο κομματικός στρατός κάπως πρέπει να ανταμειφθεί, καθώς κι εδώ, όπως και στο «Υπουργείο» , οι Κυβερνήσεις μας πρέπει να συμβάλλουν στη μείωση της ανεργίας!
Και ακόμα, έχουμε και την... (Θεός να την κάνει)ετήσια Διεθνή Εκθεση. Εδώ και δεκαετίες όμως ο θεσμός αυτός ως» Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης» έχει χρεοκοπήσει. Έγινε κάτι χειρότερο από τα... «παζάρια» των επαρχιακών πόλεων. Πολύ χειρότερο. Επειδή στα παζάρια κάποιοι επαγγελματίες με τις οικογένειές τους - περιφερόμενοι την Ελλάδα- ζουν από αυτά. Και εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες προμηθεύονται αγαθά μισοτιμής. Στην Εκθεση όμως... εκτίθενται εξόδοις μας ο Στρατός, η Αεροπορία, η ΔΕΗ, η Πυροσβεστική, Δήμοι, Περιφέρειες και που και που καμιά επιχείρηση. Πλήρης ευτελισμός και κιτς της συμφοράς. Εδώ μεγαλούργησε η πολιτικάντικη εφευρετικότητα.
Το γελοίον δηλαδή του όλου πράγματος με τις κομματικές μαζώξεις των ταγμάτων του κομματικού κατεστημένου. Υπουργών, βουλευτών, διοικητών Οργανισμών, πολιτευτών, κομματικών δημάρχων και άλλων κομματανθρώπων της όλης χώρας. Και προ πάντων του Πρωθυπουργού και των αρχηγών της αντιπολίτευσης.
Η πασαρέλα της νεοελληνικής νομενκλατούρας με τις εξαγγελίες και τις συνεντεύξεις για το θεαθήναι. Χρόνια τώρα συντηρείται αυτή η γελοιότητα. Γιατί; Για να πέφτουν κάποια χρήματα στη... συμπρωτεύουσα. Χρήματα που δεν ξοδεύονται από τις τσέπες των εκλεκτών παρευρισκομένων, αλλά από τα βαλάντια των φορολογουμένων. Υπάρχει ωστόσο και η φοβερή πρωτοτυπία. Σας έχει συμβεί ποτέ, να πάτε σε εμπορική έκθεση, και αντί για εμπορεύματα, να πέφτετε επάνω στις σμηναρχίες της τζάμπα μαγκιάς και προβολής του τίποτα; Πείτε το μου, να περπατήσω... με το κεφάλι.
Μη με παρεξηγείτε, που σας έκλεψα ένα πεντάλεπτο, για «ασήμαντα» πράγματα, όταν η χώρα κινείται και πάλι τώρα σαν μικρό σκαρί σε μεγάλη φουρτούνα. Κάντε τον κόπο όμως, να υπολογίσετε... grosso modo (χοντρικά που λέει ο λόγος) ποιο είναι το κόστος σε δισεκατομμύρια ευρώ της εθνικής φαιδρότητας των ...θεσσαλονικιώτικων παραδοξοτήτων στα τελευταία σαράντα χρόνια. Μήπως -λέω μήπως-οι μικρές (γιατί μικρές, αλλά άπειρες είναι)» ασημαντότητες» σαν κι αυτές, που διαβάσατε, μας έχουν οδηγήσει στις μεγάλες φουρτούνες;