Το αρνητικό υδατικό ισοζύγιο έχει αναδειχθεί σε πρόβλημα ζωής και επιβίωσης για τη Θεσσαλία, ιδιαίτερα στο ανατολικό της τμήμα. Οι λύσεις καρκινοβατούν από χρόνια, έρμαια τοπικισμών, ιδεοληπτικών εμμονών και πολιτικής αβουλίας. Δεν αφορούν μόνο τον Αχελώο, αλλά και τη διαχείριση των υδάτων εντός της Θεσσαλικής λεκάνης, όπου, με εξαίρεση της Κάρλας, ελάχιστα έχουν γίνει για τη δημιουργία ταμιευτήρων και αρδευτικών δικτύων.
Το ημιτελές φράγμα Αγιονερίου υπογραμμίζει με τρόπο δραματικό την έλλειψη ενδιαφέροντος. Ως βουλευτής - όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοι διαχρονικά- έφερα το θέμα στη Βουλή πιέζοντας. Από την πλευρά της προηγούμενης κυβέρνησης υπήρχε ένας "τοίχος" άρνησης και αδιαφορίας. Η αριστερά υπήρξε φανατικά αντίθετη στα έργα εκτροπής του Αχελώου. Με την αλλαγή κυβέρνησης πολλοί ελπίσαμε πως θα υπήρχε μια καινούρια προσέγγιση. Συνολικά στο θέμα του υδατικού δυναμικού, αλλά και στο θέμα της ολοκλήρωσης των έργων που έχουν κοστίσει πάρα πολύ για να αφεθούν στην τύχη τους.
Υπενθυμίζω πως το φράγμα και ο υδροηλεκτρικός σταθμός Μεσοχώρας έχουν πρακτικά ολοκληρωθεί από χρόνια και απομένει μόνο η πλήρωση του ταμιευτήρα και η έναρξη παράγωγης ρεύματος, ενώ στο φράγμα της Συκιάς έχει ολοκληρωθεί κατά 60%. Δυστυχώς η κυβέρνηση της ΝΔ στον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησής της φαίνεται να ακολουθεί την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ. Απραξία, αφωνία και η μπάλα στην εξέδρα.
Η αδράνεια των τελευταίων ετών λόγω των ιδεοληπτικών αγκυλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα νέα προβλήματα που προστέθηκαν με την πολιτική του στα νερά (π.χ. το ‘νέο” σχέδιο διαχείρισης υδάτων αποκλείει την ενίσχυση από τον Αχελώο) αποτελούν μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Αυτά, όμως, δεν μπορεί να αποτελέσουν άλλοθι για τη συνεχιζόμενη αδιαφορία της σημερινής κυβέρνησης, κατά μείζονα λόγο όταν παρατηρείται διαρκής επιδείνωση του οικολογικού προβλήματος.
Κανείς δυστυχώς δε φαίνεται πρόθυμος να αναλάβει δεσμεύσεις, κανείς δε φαίνεται πρόθυμος να υποσχεθεί πως θα επανεκκινήσουν έργα που έχουν ακινητοποιηθεί. Σίγουρα όχι η κυβέρνηση κι ο Πρωθυπουργός. Ούτε καν οι Θεσσαλοί του Υπουργικού Συμβουλίου. Σιγή. Ούτε στόχοι, ούτε χρονοδιάγραμμα ούτε καν βασικές αρχές πολιτικής στο θέμα της διαχείρισης των υδάτων στη Θεσσαλία. Τι πρέπει λοιπόν να γίνει; Θεωρώ ότι βασικό βήμα είναι η άμεση αναπροσαρμογή των μελετών από το Υπουργείο Υποδομών και η δρομολόγηση της ολοκλήρωσης των έργων στο φράγμα της Συκιάς και της σήραγγας εκτροπής. Εάν αυτό δεν γίνει, τα ελλείμματα όλο θα αυξάνονται και η αποκατάσταση της οικολογικής ισορροπίας θα παραμένει στα χαρτιά.
Και είναι πραγματικά άξιο απορίας πως ο υπουργός κ. Καραμανλής δεν κάνει την παραμικρή κίνηση στην κατεύθυνση αυτή, παρόλο που ο ίδιος σκόρπισε πριν λίγους μήνες αφειδώς υποσχέσεις περί του αντιθέτου, επικαλούμενος μάλιστα τις πολιτικές δεσμεύσεις του κ. Μητσοτάκη ότι θα ολοκληρωθούν τα έργα. Αλλά για τη Θεσσαλία δεν υπάρχει μόνο ο Αχελώος. Σε όλες τις μελέτες που εκπονήθηκαν (με πιο πρόσφατη εκείνη των σχεδίων διαχείρισης) τεκμηριώνεται η ανάγκη να κατασκευασθούν και ταμιευτήρες εντός της λεκάνης Πηνειού, με πιο βασικούς της Σκοπιάς Φαρσάλων της Ελασσόνας της Πύλης, μαζί φυσικά και με τα αντίστοιχα αρδευτικά δίκτυα. Δυστυχώς ούτε στο ζήτημα αυτό υπήρξε πρόοδος.
Τέλος, το μεγάλο θέμα της παραγωγής πράσινης ενέργειας βρίσκεται επίσης στον αέρα. Το υδροηλεκτρικό έργο της ΔΕΗ στη Μεσοχώρα, το οποίο επί ΣΥΡΙΖΑ αδειοδοτήθηκε και είναι έτοιμο να λειτουργήσει, επί ΝΔ έχει εκ νέου εγκαταλειφθεί, χωρίς καμιά ενημέρωση της κοινής γνώμης. Η υδροηλεκτρική ενέργεια είναι η φθηνότερη ΑΠΕ, και ενώ προχωρούν μεγάλες επενδύσεις σε αιολικά πάρκα μια ολοκληρωμένη μονάδα παραμένει κλειστή και εγκαταλειμμένη. Γιατί άραγε; Και σε αυτό η κυβέρνηση έμεινε στις υποσχέσεις;
Όλα όσα επισημαίνουμε, παρεμβάσεις και έργα για ενεργειακά και γεωργικά θέματα, συνδέονται ευθέως με την κλιματική απειλή, που για τη Θεσσαλία μεταφράζεται σε άγνωστης έκτασης ερημοποίηση και λειψυδρία και φυσικά σε διαρκή αναζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας μακριά από τον τόπο παραγωγής. Όσο παραμένουμε αδρανείς κινδυνεύουμε και επηρεάζεται με δραματικό τρόπο η ζωή των συμπολιτών μας. Δικαιολογίες άλλες δεν υπάρχουν. Η υπομονή των Θεσσαλών έχει εξαντληθεί.
Από τον Κώστα Μπαργιώτα,
ορθοπεδικό, πρώην βουλευτή Λάρισας του Κινήματος Αλλαγής
