Η Ανάσταση ως κορύφωση της Απόλυτης Θυσίας δημιουργεί εύλογο το ερώτημα αν η θυσία του Εσταυρωμένου μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Η πορεία της λογικής προς λάθος συμπεράσματα είναι πολύ πιθανή και οι γραμμές λεπτές, καθώς το βίωμα της πίστης δεν είναι συλλογική πρακτική.
Η πρόσκληση στην πίστη είναι μεν καθολική αλλά αφορά ατομικές πράξεις. Απευθύνεται συνολικά σε όλους αλλά περνά από τον καθένα ατομικά. Για τον λόγο αυτό η πίστη δεν μπορεί να γίνει πολιτική. Η κάθε προσπάθεια να τη μετασχηματίσει σε τέτοια οδηγεί σε λάθος αποτελέσματα, τόσο για τους πολιτικούς και για τους πολιτευόμενους, όσο και για τον λαό και την κοινωνία. Παρ’ όλα αυτά, η πίστη μπορεί να βοηθήσει την πολιτική ώστε να γίνει πιο ανθρωποκεντρική.
Λύνονται όμως με τον τρόπο αυτό τα κοινωνικά προβλήματα που απασχολούν σήμερα την ανθρωπότητα; Μάλλον όχι. Ανεξαρτήτως των όποιων βελτιώσεων συμβαίνουν σε διαφορετικές ιστορικές στιγμές και σε διαφορετικούς τόπους στις συνθήκες διαβίωσης και πολιτισμού του ανθρώπινου είδους, πάντα θα υπάρχει ένας ατομικός σταυρός για να κουβαληθεί από τον καθένα από εμάς.
Στην περίπτωση αυτή δεν τίθεται θέμα πολιτικής, αλλά προκαλείται η ευαισθησία του καθενός, ενώ εκκινεί ένας αγώνας ψυχής εφ’ όρου ζωής. Στον αγώνα αυτό, ο καθένας μας συμμετέχει μόνος του με βοηθό τον Θεό και όπλα την κρίση και την πίστη που διαμόρφωσε και συνεχίζει να διαμορφώνει. Η Εκκλησία οφείλει να κάνει αισθητή την παρουσία του Θεού ως συμμάχου και οδηγού του ανθρώπου. Η παιδεία, οι οικονομικές συνθήκες, το κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον υποστηρίζουν τη διαμόρφωση της κρίσης και εμποδίζουν τη διολίσθηση στα ατοπήματα της καθημερινότητας. Εξάλλου, η αμαρτία πέρα από προσωπική επιλογή είναι και αποτέλεσμα της αποδοχής των ποικίλων προκλήσεων που δέχεται καθημερινά ο καθένας μας στον καθημερινό του βίο, που διαμορφώνουν οι συγκεκριμένοι παράγοντες και ιδιαίτερα οι οικονομικές συνθήκες και η παιδεία, καθώς συνδιαμορφώνουν το κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον.
Ο στόχος για τον καθένα μας είναι το κουβάλημα του προσωπικού του σταυρού προς τη σωτηρία και η ανάσταση μετά την προσωπική σταύρωση. Στην πορεία αυτή, φωτισμένοι άνθρωποι στην ιστορία, πέρα από το κουβάλημα του σταυρού τους κατάφεραν να ελαφρύνουν και τον σταυρό των συνανθρώπων τους και προχώρησαν την ανθρωπότητα ένα βήμα πιο μπροστά οδηγώντας σε καλύτερες κοινωνίες. Η εποχή μας χρειάζεται τέτοιους ανθρώπους. Αν η υγειονομική κρίση που αφήνουμε πίσω μάς δίδαξε κάτι, πρέπει να τους δούμε σύντομα να αναλαμβάνουν δράση μπροστά μας οδηγώντας σε ένα καλύτερο μέλλον.
Από τον Διαμαντή Κωτούλα
