Της Χρυσούλας Χρ. Μότσιου – Τσανά, διδάκτορα Θεολογίας ΑΠΘ
Η ζωή της Παναγίας είναι μια ζωή όπου όλες οι αρετές συνυπάρχουν στον ύψιστο βαθμό. Μία περίληψη της ζωής της Θεοτόκου αποτελεί ο λόγος της εκείνος ο οποίος ονομάσθηκε Διαθήκη της Θεοτόκου. Είναι ο μοναδικός λόγος της Παναγίας, ο οποίος αναφέρεται στον Ιησού Χριστό και ταυτόχρονα ο τελευταίος Θεομητορικός λόγος που κατέγραψαν οι Ευαγγελιστές.
Στην αρχή σχεδόν της δημόσιας δράσεώς του, όταν ο Χριστός παρευρέθηκε στο Γάμο στην Κανά της Γαλιλαίας, κάποια στιγμή που τελείωσε το κρασί, Τον πλησίασε η Παναγία και του λέγει: «Δεν έχουν πλέον κρασί». Ο Χριστός τότε απάντησε στη Μητέρα Του: «Τι εμοί και σύ γύναι»; (Ιωάν.Β΄,4). Δεν έχει έλθει ακόμη η ώρα των θαυματουργιών μου. Η Παναγία ωστόσο κατάλαβε ότι ο λόγος του Χριστού δεν ήταν άρνηση να εκπληρώσει την παράκλησή της. Γι’αυτό λέγει στους υπηρέτες του σπιτιού: «Ό,τι αν λέγη υμίν ποιήσατε»(Ιωάν.Β΄,5). Κάμετε ό,τι σας πει ο Κύριος. Και πράγματι ο Κύριος με θαυματουργικό τρόπο μετέβαλε το νερό σε οίνο.
Ο λόγος της Θεομήτορος: «Ό,τι αν λέγη υμίν ποιήσατε», ονομάσθηκε από την εκκλησιαστική μας παράδοση Διαθήκη της Θεοτόκου. Συνεπώς είναι ένας λόγος που παραδόθηκε από την Παναγία μας ως ιερή κληρονομιά για κάθε πιστό χριστιανό.
Η Υπεραγία Θεοτόκος, λόγω της αγιότητάς της, αξιώθηκε να γίνει Μητέρα του Χριστού και να μας προσφέρει ως θεία κληρονομιά τον Κύριο. Με τον λόγο της αυτό μας δείχνει το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε για να κάνουμε δικό μας τον Χριστό: Είναι ο δρόμος της εν ταπεινώσει υποταγής και υπακοής στο λόγο του Χριστού. Αλλά εκτός από το λόγο της και ολόκληρη η ζωή της Παρθένου είναι ταυτόσημη με το λόγο της. Διότι σ’όλη της την παναγία ζωή η Κυρία Θεοτόκος δεν έκανε τίποτε άλλο, παρά υπακοή στο λόγο του Κυρίου.
Αυτό ακριβώς εκφράζεται και με το λόγο της Θεοτόκου προς τον αρχάγγελο Γαβριήλ: «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα Σου»(Λουκ.Α΄,38). Είμαι, λέει η Παναγία, μια απλή δούλη του Κυρίου. Ας γίνει στη ζωή μου πράξη ο λόγος Του. Οι ιεροί Ευαγγελιστές υπογραμμίζουν ότι η Κυρία Θεοτόκος σ’όλη τη διάρκεια της ζωής της άκουγε με μεγάλη προσοχή όσα ο Θεός διά των Αγίων Αγγέλων αποκάλυπτε σ’αυτήν για τον Ιησού Χριστό, μελετούσε τις εντολές του Κυρίου και με ιερό ζήλο φύλαγε τους λόγους Του μέσα στην παρθενική καρδιά της: «Η μήτηρ αυτού διετήρει πάντα τα ρήματα ταύτα εν τη καρδία αυτής»(Λουκ.Β΄,51).
Το γεγονός ότι η ζωή της Παναγίας ήταν μια διαρκής εργασία των θείων εντολών μας το βεβαίωσε ο ίδιος ο Χριστός, όταν μιλώντας μπροστά στην Παναγία Μητέρα Του, είπε: «Μητέρα μου και αδελφοί μου είναι όσοι ακούνε τον λόγο του Θεού και τον τηρούν στη ζωή τους χωρίς να τον παραβαίνουν»(Λουκ.Η΄,21). Ο λόγος αυτός του Κυρίου μας αποδεικνύει ότι η Κυρία Θεοτόκος είχε ξεπεράσει κάθε κορυφή αγιότητας και ταυτόχρονα ότι ο καθένας μπορεί να γίνει κατά χάρη μητέρα και αδελφός του Χριστού, εάν στη ζωή του εφαρμόζει το λόγο του Θεού.
Ωστόσο, πώς μπορούμε εμείς να μιμηθούμε την παναγία ζωή της Θεοτόκου και κατ’επέκταση να εφαρμόσουμε το λόγο του Θεού; Ας προσέξουμε τι λέει σχετικά ο Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Παρθένος είναι η Θεοτόκος και αγνή. Και εμείς αν έχουμε όχι μόνον το σώμα αγνό από κάθε αμαρτία, αλλά και τη σκέψη μας καθαρή από αισχρούς και ρυπαρούς λογισμούς, θα αποκτήσουμε τη χάρη της υπεράγνου Παρθένου. Αποφεύγει η Παναγία κάθε αισχρό πάθος, συχαίνεται τη γαστριμαργία, μισεί τα κινήματα του Θεού; Πρέπει κι εμείς να μισούμε όλα τα ανωτέρω πάθη, αν θέλουμε να είμαστε μιμητές και φίλοι της Παρθένου. Αντίθετα η Παναγία Παρθένος χαίρει στη νηστεία και την εγκράτεια. Ευφραίνεται στην παρθενία και τη σωφροσύνη. Αγαπά την ειρήνη και την πραότητα. Εναγκαλίζεται την αγάπη και την ταπείνωση. Πρέπει κι εμείς να αγαπάμε αυτές τις αρετές, αν θέλουμε να είμαστε ακόλουθοι και μιμητές της παρθένου. Με ένα λόγο καθώς η Παρθένος μισεί μεν κάθε κακία, αγαπά δε κάθε αρετή, έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς, ώστε βλέποντάς μας η Θεοτόκος στολισμένους με τέτοιες αρετές, να έλθει νοερώς σε μας, φέρουσα μαζί της κάθε πνευματική χάρη και κάθε αγαθό. Και διά των πρεσβειών της θα επιτύχει να κάνει τον μονογενή της Υιό ένοικο των καρδιών μας».(Αόρατος πόλεμος).
Ευχόμαστε λοιπόν να είμαστε όχι μόνον ακροατές, αλλά και εργάτες του θείου θελήματος, ώστε κατά το λόγο του Σωτήρος να αναδειχθούμε κατά χάρη αδελφοί Του και υμνητές των μεγαλείων της Παρθένου και της δόξας του Αγίου Τριαδικού Θεού εις τους αιώνας. Αμήν!
