Η ζοφερή πραγματικότητα δείχνει ότι τα τελευταία δύο χρόνια αποχώρησαν από το ΕΣΥ, λόγω συνταξιοδότησης ή λήξης συμβάσεων, περίπου 1.600 ιατροί και 2.700 νοσηλεύτριες/ές, με αποτέλεσμα η επισφαλής υποστελέχωση να επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο.
Ενώ η καταστροφική αυτή επίδοση της προηγούμενης και της σημερινής κυβέρνησης εξελίσσεται για να δημιουργήσει το απαραίτητο κλίμα συκοφάντησης του ΕΣΥ, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ) σε ρόλο «λαγού» αναλαμβάνει τη βρωμοδουλειά της προετοιμασίας του εδάφους για τη μερική ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, εισηγούμενος τη μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) σε συνδυασμό με την επέκταση των συνεργασιών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ).
Βέβαια, η εμπορευματοποίηση δημόσιων δομών υγείας δεν είναι καινούρια επινόηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τα σκήπτρα της πρωτοβουλίας. Υπενθυμίζω την περίπτωση του σύγχρονου νοσοκομείου της Θήρας, 50 κλινών, κόστους 13,9 εκατ. ευρώ, το οποίο αφού έμεινε κλειστό επί 4 έτη, το 2016 ετέθη με σκοπιμότητα υπό την εποπτεία της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας (ΑΕΜΥ ΑΕ), ένα είδος ΔΕΚΟ δηλαδή του Υπουργείου Υγείας, που υφίσταται και σήμερα. Υπό την εποπτεία της ΑΕΜΥ ΑΕ τελούν επίσης η Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού και το Κέντρο Υγείας Αποθεραπείας Αποκατάστασης Κερατέας. Η προκήρυξη 185 θέσεων ιατρικού και λοιπού προσωπικού για το Νοσοκομείο Θήρας, που ακολούθησε, εισήγαγε ύπουλα στο ΕΣΥ, τη νέα κατηγορία των εργαζομένων με περιορισμένου χρόνου συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου.
Ενώ εξυφαίνεται συστηματικά η διαδικασία της προσφοράς του ΕΣΥ στα νύχια των αρπακτικών του κέρδους, ο υπουργός Υγείας το μόνο που κάνει είναι να επαίρεται με ευτέλεια για την ανταπόκριση των εφοπλιστών στην επαιτεία του πρωθυπουργού για τη δωρεά κλινοσκεπασμάτων στο δύσμοιρο Σύστημα Υγείας!
Καθόλου τυχαία στη διαδοχή των περί την υγεία επιστημονικοφανών αναλύσεων, παρεμβαίνει και η ΔιαΝΕΟσις, ο κατά δήλωση ανεξάρτητος οργανισμός έρευνας και ανάλυσης, με στενές όμως σχέσεις με τον ΣΕΒ.
Η ΔιαΝΕΟσις, που φιλοδοξεί «να προσφέρει συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής», αφού αναδεικνύει το τεχνηέντως απαξιωμένο, υποχρηματοδοτούμενο και υποστελεχωμένο ΕΣΥ ως αναποτελεσματικό, ελλιπές και αδιάφορο για τις πραγματικές ανάγκες υγείας των πολιτών, προτείνει «ρηξικέλευθες αλλαγές», που όλως τυχαίως συμπίπτουν με εκείνες, τις προτεινόμενες από τον ΠΙΣ.
Κατά τους «αντικειμενικούς» εντεταλμένους ερευνητές του οργανισμού για την απαράδεκτη κατάσταση του ΕΣΥ δεν φταίει η διαχρονική πολιτική της υποχρηματοδότησης, της υποστελέχωσης και της προκλητικής εγκατάλειψης των κτιριακών και των υλικοτεχνικών υποδομών του, αλλά η κακοδιαχείριση και οι διεκδικήσεις των εργαζόμενων. Άρα το ΕΣΥ πρέπει να «μεταρρυθμιστεί» ως «νέο ΕΣΥ» με επέκταση των ΣΔΙΤ και σε άλλους τομείς πέραν των υφιστάμενων (σίτιση, φύλαξη κ.ά)και με μετατροπή των νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ. Η ιδιωτικοποίηση αυτή περιγράφεται με απαράμιλλο θράσος ως «ένα σύγχρονο και αποκεντρωμένο δημόσιο σύστημα υγείας, με έμφαση στην κοινωνική ισότητα»!
Η διαΝΕΟσις βέβαια έχει προτάσεις επί παντός επιστητού, όπως για την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων των ιατρών και του λοιπού προσωπικού με τη γνωστή ελαστικότητα των σχέσεων εργασίας και τη δημιουργία της κατηγορίας των γυρολόγων ιατρών, με εποχικές ή ευκαιριακές συμβάσεις, με κατάργηση κάθε αρχής και παράδοσης που διέπουν ιστορικά την κλινική ιατρική.
Όλα τα ανωτέρω παρουσιάζονται ως η πανάκεια για την επίλυση των προβλημάτων της υγείας, τη στιγμή μάλιστα που τόσο η διεθνής εμπειρία του NHS και του σουηδικού μοντέλου, όσον και η εγχώρια εμπειρία για τις ΣΔΙΤ δείχνει ότι αυτές δεν είναι αποτελεσματικές, δεν εξασφαλίζουν την ποιότητα των έργων και των υπηρεσιών, κερδοσκοπούν αυξάνοντας το προϋπολογισμένο κόστος, που στη συνέχεια το μετακυλίουν στο δημόσιο, προάγουν τις απολύσεις και την «ευέλικτη» εντατική εργασία και υποθάλπουν τα οικονομικά σκάνδαλα και την διαφθορά. Η εμπειρία του πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Στοκχόλμης Καρολίνσκα είναι ενδεικτική. Το 2010 υπογράφηκε η πρώτη σύμβαση του συγκεκριμένου νοσοκομείου με ιδιωτική εταιρεία, για την κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση της νέας πτέρυγας του νοσοκομείου. Ο προϋπολογισμός για τη δημιουργία της ήταν 1,3 δισ. ευρώ αλλά τελικά κόστισε 5,8 δισ. ευρώ, που βεβαίως επιβάρυνε τη λαϊκή φορολογία, ενώ το κέρδος το ενθυλάκωσαν οι κερδοσκόποι «επενδυτές».
Σήμερα η κατάσταση στο Καρολίνσκα είναι η εξής: απολύθηκαν 250 ιατροί (9%) και 350 νοσηλεύτριες/τες (12%) και δεκάδες διοικητικοί υπάλληλοι. Για τους εργαζόμενους που παρέμειναν επιβλήθηκε η ακραία εντατικοποίηση της εργασίας με ελαστικότητα ωραρίων και καταχρηστικούς όρους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και παρ’ όλα αυτά το νοσοκομείο λειτουργεί με ετήσιο έλλειμμα 160 εκατομ. ευρώ λόγω της ακριβής «ενοικίασης» ιατρών και νοσοκόμων από μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, ενώ οι μάνατζερ και τα στελέχη της διοίκησης του νοσοκομείου απολαμβάνουν σκανδαλωδώς παχυλές αμοιβές.
Η υγεία και το φάρμακο είναι σαφές ότι αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση ως ένα αγοραίο κύκλωμα πελατών και επενδυτών με το κράτος νομοθέτη και εγγυητή της κερδοφορίας των επιχειρηματιών της υγείας, ενώ το μόνο που θα εγγυάται για τον λαό, που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, είναι ένα ελάχιστο βασικό πακέτο στοιχειωδών υπηρεσιών νυγείας χαμηλής ποιότητας.
Ο λαός και οι εργαζόμενοι στην Υγεία δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τις άθλιες επιδιώξεις ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ, αλλά να αγωνιστούμε για ένα αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας και Πρόνοιας, με μόνιμους καλά αμειβόμενους εργαζόμενους, καθολικό, σύγχρονο, απολύτως δωρεάν με κινητήρια δύναμη την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι των κερδών του κεφαλαίου.
* Από τον Δρ Αθανάσιο Αθανασιάδη, αντιπρόεδρο του ΔΣ της ΕΙΝΚΥΛ
